به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
به سپیده دم سوگند، (۱)
و به شبهاى دهگانه، (۲)
و به زوج و فرد، (۳)
و به شب، هنگامى که (به سوى روشنایى روز) حرکت مىکند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (۴)
آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمى براى صاحبان خرد نیست؟! (۵)
آیا ندیدى پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (۶)
و با آن شهر «ارم» باعظمت، (۷)
همان شهرى که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (۸)
و قوم «ثمود» که صخرههاى عظیم را از (کنار) دره مىبریدند (و از آن خانه و کاخ مىساختند)! (۹)
و فرعونى که قدرتمند و شکنجهگر بود، (۱۰)
همان اقوامى که در شهرها طغیان کردند، (۱۱)
و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (۱۲)
به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (۱۳)
به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (۱۴)
اما انسان هنگامى که پروردگارش او را براى آزمایش، اکرام مىکند و نعمت مىبخشد (مغرور مىشود و) مىگوید: «پروردگارم مرا گرامى داشته است!» (۱۵)
و اما هنگامى که براى امتحان، روزیش را بر او تنگ مىگیرد (مایوس مىشود و) مىگوید: سخللّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (۱۶)
چنان نیست که شما مىپندارید; شما یتیمان را گرامى نمىدارید، (۱۷)
و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمىکنید، (۱۸)
و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده مىخورید، (۱۹)
و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادى مرتکب مىشوید)! (۲۰)
چنان نیست که آنها مىپندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (۲۱)
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (۲۲)
و در آن روز جهنم را حاضر مىکنند; (آرى) در آن روز انسان متذکر مىشود; اما این تذکر چه سودى براى او دارد؟! (۲۳)
مىگوید: «اى کاش براى (این) زندگیم چیزى از پیش فرستاده بودم!» (۲۴)
در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمىکند، (۲۵)
و هیچ کس همچون او کسى را به بند نمىکشد! (۲۶)
تو اى روح آرامیافته! (۲۷)
به سوى پروردگارت بازگرد در حالى که هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است، (۲۸)
پس در سلک بندگانم درآى، (۲۹)
و در بهشتم وارد شو! (۳۰)