زیارت ائمه بقیع (ع)
زیارت ائمه بقیع علیهم السلام یعنى حضرت امام حسن مجتبى و امام زین العابدین و امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهم السلام چون خواستى زیارت کنى این بزرگواران را باید بعمل آورى آنچه در آداب زیارات ذکر شد از غسل و طهارت و پوشیدن جامه هاى پاک و پاکیزه و استعمال بوى خوش و رخصت طلبیدن در دخول و نحو اینها و بگو نیز
یَا مَوَالِیَّ یَا أَبْنَاءَ رَسُولِ اللَّهِ عَبْدُکُمْ وَ ابْنُ أَمَتِکُمُ الذَّلِیلُ بَیْنَ أَیْدِیکُمْ
اى مولى و سروران من اى فرزندان رسول خدا من بنده و فرزند کنیز و خدمتگزار شما هستم که حضور شما خوارم
وَ الْمُضْعِفُ (الْمُضْعَفُ) فِی عُلُوِّ قَدْرِکُمْ وَ الْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکُمْ جَاءَکُمْ مُسْتَجِیراً بِکُمْ قَاصِداً إِلَى حَرَمِکُمْ
و در مقابل علو قدر و مقام شما ناتوان و معترفم به حق (امامت) شما اینک آمده ام سوى شما و قاصد حرم مطهر شما
مُتَقَرِّباً إِلَى مَقَامِکُمْ مُتَوَسِّلاً إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِکُمْ أَ أَدْخُلُ یَا مَوَالِیَ
براى تقرب به مقام شما و توسل بسوى خداى تعالى بتوسط شما جسته ام پس آیا اجازه میدهید که بحرم شما در آیم آیا داخل حرم شوم اى سروران
أَ أَدْخُلُ یَا أَوْلِیَاءَ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا مَلاَئِکَهَ اللَّهِ الْمُحْدِقِینَ بِهَذَا الْحَرَمِ الْمُقِیمِینَ بِهَذَا الْمَشْهَدِ
من آیا داخل حرم شوم اى اولیاء خدا آیا داخل حرم شوم اى فرشتگان خدا که به گرد حرم حلقه زده و مقیم این آستان مبارکید.
و بعد از خشوع و خضوع و رقت داخل شو و پاى راست را مقدم دار و بگو
اللَّهُ أَکْبَرُ کَبِیراً وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ کَثِیراً وَ سُبْحَانَ اللَّهِ بُکْرَهً وَ أَصِیلاً
خدا بزرگ است چنانکه در اندیشه نمی گنجد و ستایش بسیار مخصوص اوست و صبح و شام خدا را تسبیح می گویم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْمَاجِدِ الْأَحَدِ
و ستایش خاص خداى فرد یکتا و غنى الذات با مجد و کرامت
الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ الَّذِی مَنَّ بِطَوْلِهِ وَ سَهَّلَ زِیَارَهَ سَادَاتِی بِإِحْسَانِهِ
و نعمت بخشنده و مهربان است که بر من منت گذارد تا به زیارت سادات و امامان من مرا موفق ساخت
وَ لَمْ یَجْعَلْنِی عَنْ زِیَارَتِهِمْ مَمْنُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ وَ مَنَحَ
و مرا از زیارتشان محروم نگردانید بلکه احسان و جود کرد.
پس نزدیک قبور مقدسه ایشان برو و پشت به قبله و رو به قبر ایشان کن و بگو
السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّهَ الْهُدَى السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ التَّقْوَى
سلام بر شما اى پیشوایان هدایت خلق سلام بر شما اى که اهل تقواى کامل هستید
السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْحُجَجُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْقُوَّامُ فِی الْبَرِیَّهِ بِالْقِسْطِ
سلام بر شما اى حجتهاى خدا بر اهل دنیا سلام بر شما اى نگهبانان خلایق به عدل
السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الصَّفْوَهِ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ آلَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ النَّجْوَى
سلام بر شما اى اهل صفا و اخلاص سلام بر شما اى آل پیغمبر خدا سلام بر شما اى اهل مناجات و راز دار خدا
أَشْهَدُ أَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَ نَصَحْتُمْ وَ صَبَرْتُمْ فِی ذَاتِ اللَّهِ وَ کُذِّبْتُمْ وَ أُسِیءَ إِلَیْکُمْ فَغَفَرْتُمْ
گواهى می دهم که شما تبلیغ دین و نصیحت خلق و صبر در بلا و آزار خلق در راه خدا کردید و امت تکذیب مقام شما کردند و بدیها و آزار درر حق شما کردند و همه را بخشیدید
وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّهُ الرَّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ وَ أَنَّ طَاعَتَکُمْ مَفْرُوضَهٌ وَ أَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ
و گواهى می دهم که شمایید امامان هادى و راهنماى خلق و البته طاعت شما واجب و سخن شما صدق و حقیقت است
وَ أَنَّکُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجَابُوا وَ أَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطَاعُوا
و شما امت را دعوت به خدا کردید و آنها اجابت نکردند و امر کردید و امتثال امر نکردند
وَ أَنَّکُمْ دَعَائِمُ الدِّینِ وَ أَرْکَانُ الْأَرْضِ لَمْ تَزَالُوا بِعَیْنِ اللَّهِ
و شمایید ستونهاى دین و ارکان زمین و پیوسته عنایت خدا
یَنْسَخُکُمْ مِنْ أَصْلاَبِ کُلِّ مُطَهَّرٍ وَ یَنْقُلُکُمْ مِنْ أَرْحَامِ الْمُطَهَّرَاتِ
شما را از صلب و ارحام پاکى به صلب و ارحام پاک دیگر منتقل ساخت
لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجَاهِلِیَّهُ الْجَهْلاَءُ وَ لَمْ تَشْرَکْ فِیکُمْ فِتَنُ الْأَهْوَاءِ
که ابدا از دنس و آلودگیهاى جاهلیت پاک و منزه گردیده و اصلا فتن و هواهاى نفسانى در وجود شماشرکت و تصرف نکرد
طِبْتُمْ وَ طَابَ مَنْبِتُکُمْ مَنَّ بِکُمْ عَلَیْنَا دَیَّانُ الدِّینِ فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ
پاک و منزهید و منشأ وجود شما پاک و پاکیزه است و خداى دیان به نعمت وجود شما بر ما منت گذاشت پس شما را در خاندانى قرار داد که به آن خاندان اذن خدا مقام بلند کرامت فرموده و ذکر نام خود را از آن بلند کرد
وَ جَعَلَ صَلاَتَنَا عَلَیْکُمْ رَحْمَهً لَنَا وَ کَفَّارَهً لِذُنُوبِنَا إِذِ اخْتَارَکُمُ اللَّهُ لَنَا
و درود و تحیات ما را براى شما جدا واسطه رحمت خود و کفاره گناهان بر ما مقرر داشت هنگامی که نعمت وجود شما را براى ما اختیار فرمود
وَ طَیَّبَ خَلْقَنَا بِمَا مَنَّ عَلَیْنَا مِنْ وِلاَیَتِکُمْ وَ کُنَّا عِنْدَهُ مُسَمِّینَ بِعِلْمِکُمْ مُعْتَرِفِینَ بِتَصْدِیقِنَا إِیَّاکُمْ
و خلقت ما را طیب و طاهر براى قبول ولایت شما گردانید و ما در نزد خدا معین و موسوم بعلم شما و معترف بتصدیق و اعتقاد بولایت شما هستیم
وَ هَذَا مَقَامُ مَنْ أَسْرَفَ وَ أَخْطَأَ وَ اسْتَکَانَ وَ أَقَرَّ بِمَا جَنَى
و این مقام زیارت که اکنون ایستاده ام جایگاه کسى است که داراى گناه و اسراف و خطا و مسکنت است و اقرار می کند بجنایت خود
وَ رَجَا بِمَقَامِهِ الْخَلاَصَ وَ أَنْ یَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکَى مِنَ الرَّدَى
و همه امیدش در این مقام خلاصى خود است که بواسطه شفاعت شما خدا او را از سقوط در مهالک نجات دهد
فَکُونُوا لِی شُفَعَاءَ فَقَدْ وَفَدْتُ إِلَیْکُمْ إِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ أَهْلُ الدُّنْیَا وَ اتَّخَذُوا آیَاتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اسْتَکْبَرُوا عَنْهَا
پس شما براى ما نزد خدا شفاعت کنید که من از شوق و محبت بر شما وارد شدم زمانى که مردم دنیا از در خانه شما دور می شدند و آیات خدا را استهزاء می کردند و بر آنها تکبر و سرکشى داشتند
و در اینجا سر بالا کن و بگو
یَا مَنْ هُوَ قَائِمٌ لاَ یَسْهُو وَ دَائِمٌ لاَ یَلْهُو وَ مُحِیطٌ بِکُلِّ شَیْءٍ
اى خدایى که همیشه حاضرى و سهو ندارى و پیوسته ناظرى فراموشى در تو نیست و بتمام موجودات احاطه دارى
لَکَ الْمَنُّ بِمَا وَفَّقْتَنِی وَ عَرَّفْتَنِی بِمَا أَقَمْتَنِی عَلَیْهِ
منت بر من تو راست که مرا موفق داشتى و به مقام اولیاء خود بزیارتشان شناسا کردى
إِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبَادُکَ وَ جَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ وَ اسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ وَ مَالُوا إِلَى سِوَاهُ
وقتى که این درگاه را بندگان جاهل تو بستند و معرفت به نور ولایت نیافتند و حقش را سبک پنداشتند و میل به جانب دیگر نمودند
فَکَانَتِ الْمِنَّهُ مِنْکَ عَلَیَّ مَعَ أَقْوَامٍ خَصَصْتَهُمْ بِمَا خَصَصْتَنِی بِهِ
پس منت از تو بر من است و اقوام و طوایفى که مانند من به این نعمت ولایت اختصاص دادى
فَلَکَ الْحَمْدُ إِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ فِی مَقَامِی هَذَا مَذْکُوراً مَکْتُوباً فَلاَ تَحْرِمْنِی مَا رَجَوْتُ
ستایش تو را که من به این مقام زیارت اولیاء خود نزد تو مذکور و در کتاب علم تو ثبت و مکتوبم پس مرا از آنچه امیدوارم محرومم مگردان
وَ لاَ تُخَیِّبْنِی فِیمَا دَعَوْتُ بِحُرْمَهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و ناامید از اجابت دعایم مفرما به حق حرمت محمد و آل اطهارش که درود خدا بر اوو آل او باد.
پس دعا کن از براى خود به هر چه خواهى و شیخ طوسى رحمه الله علیه در تهذیب فرموده که بعد از آن هشت رکعت نماز زیارت بکن یعنى از براى هر امامی دو رکعت و شیخ طوسى و سید بن طاوس گفته اند که چون خواهى ایشان را وداع کنى بگو
السَّلاَمُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّهَ الْهُدَى وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَسْتَوْدِعُکُمُ اللَّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَیْکُمُ السَّلاَمُ
سلام بر شما باد اى پیشوایان هدایت و رحمت و برکات خداى بر شما باد وداع و بدرود کنم با شما و به خدا سپارم شما را و به شما سلام می دهم
آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ بِمَا جِئْتُمْ بِهِ وَ دَلَلْتُمْ عَلَیْهِ اللَّهُمَّ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ
ایمان داریم به خدا و به پیغمبر و به آنچه شما آوردید و راهنمایى به آن فرمودید بار خدایا پس بنویس ما را از گواهان.
پس دعا بسیار کن و از خدا سؤال کن که دیگر تو را به زیارت ایشان برگرداند و آخر عهد تو نباشد از زیارت ایشان.
علاّمه مجلسى(ره)،در«بحار»از یکى از نسخه هاى قدیمی، زیارت مبسوطى ایراد فرموده و چون به تصریح ایشان و دیگران، بهترین زیارات براى آن بزرگواران زیارات جامعه است [مجموعه اى زیارات است که به هر کدام زیارت جامعه گفته می شود مانند زیارت امین اللّه،جامعه معروفه و…] که پس از این ذکر خواهد شد ان شاء اللّه، به همین خاطر ما در این مقام به همین اندازه اکتفا کردیم و در باب اول، در ذکر زیارات حجج طاهره علیهم السّلام در ایام هفته، زیارتى براى حضرت امام حسن علیه السّلام و زیارتى براى این سه امام بزرگوار نقل کردیم، از آنها غفلت نشود بدانکه ما در زیارت هر یک از حجج طاهره علیهم السّلام غیز از ائمه بقیع علیهم السّلام صلواتى براى صاحب زیارت ذکر می کنیم، و در صلوات بر این بزرگواران اکتفا می کنیم به صلواتى که در آخر باب زیارات ذکر می شود، به آنجا رجوع شود، و با ذکر صلوات بر ایشان ترازوى اعمال حسنه خود را سنگین کن.