چرا باید همه براى تلاوت قرآن، «اعوذبالله…» بگویند؟
خداوند متعال میفرماید: (فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْءَانَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَـنِ الرَّجِیم)؛ [اىرسول ما]چون قرآن را تلاوت کنى، از[ شرّ وسوسه] شیطانِ[ مردود و] مطرود، به خدا پناه ببر.[22]یعنى وقتى قرآن میخوانى، از خداى متعال بخواه، مادامی که مشغول خواندن هستى، از مکر و فریب شیطانِ رجیم، پناهت دهد. پس پناه بردنى که در این آیه به آن امر شده است، وظیفه قلب و نفس خواننده و قارى قرآن است و مأمور شده است، مادامی که مشغول تلاوت است، این حقیقت (استعاذه به خدا) را در دل خود بیابد.[23]
شیطان همیشه در کمین انسان است؛ به خصوص وقتى که به ذکر و نام خدامشغول است، بسیار او را وسوسه میکند و بهوسیله تهییجِ عواطفِ درونىمربوط به آن عمل، به آدمی القا میکند که عمل بسیار خوبى است و در نتیجه، انسان از عمل خود لذتمیبرد و در قلب، آن را دوست میدارد و آن قدر قلبش متوجه آن میشود که دیگر فرصتى پیدا نمیکند تا درباره عواقب و آثار سوء آن همچون غرور، ریا و… تعقل کند.[24]
—————
[22]. نحل، آیه 98.
[23]. المیزان، ج12، ص344.
[24]. المیزان، ج9، ص97.