حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) فرزند پیشوای یازدهم شیعیان، حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) و حضرت «نرجس» می‌باشند. دربارۀ ملیتِ مادر بزرگوار آن حضرت، روایات مختلف است. مطابق روایتی، آن حضرت دختر «یشوع» پسر امپراتور روم بوده و مادرش از نسل «شمعون»، وصی حضرت عیسی(علیه السلام) است. برابر این روایت، نرجس در پی خوابی شگفت، مسلمان شد و به هدایت امام عسکری(علیه السلام) خود را در میان سپاه روم -که عازم نبرد با مسلمانان بود- قرار داد و همراه جمعی دیگر، به اسارت لشکر اسلام در آمد. امام هادی(علیه السلام) کسی را فرستاد که او را خریداری کرد و به سامراء آورد.[1]
روایات دیگری نیز نقل شده است[2]، ولی آنچه مهم و قابل توجه است این است که حضرت نرجس، مدتی در خانۀ حکیمه خاتون -از خواهران بزرگوار امام هادی(علیه السلام)- بوده و تحت تعلیم و تربیت ایشان قرار گرفته و مورد احترام فراوان حکیمه بوده است.
حضرت نرجس(علیها السلام) بانویی است که سال‌ها پیش در کلام پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)[3]، امیرالمؤمنین(علیه السلام)[4] و امام صادق(علیه السلام)[5] مورد ستایش قرار گرفته و از او به عنوان بهترین کنیزان و سرور آنان یاد شده است.
گفتنی است که مادر امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) به نام‌های دیگری مانند: سوسن، ریحانه، ملیکه و صیقل (صقیل) نیز خوانده می‌شد.
پی‌نوشت‌ها:
[1] شیخ صدوق: کمال‌الدین، ج2، ص132.
[2] علامه مجلسی: بحارالأنوار، ج5، ص11 و 22.
[3] همان، ج50، ص21.
[4] شیخ طوسی: الغیبة، ص470.
[5] کمال‌الدین، ج2، ص21.