دیدگاه اهل تسنن درباره ولادت امام زمان

دیدگاه اهل تسنن دربارۀ ولادت امام زمان (عجل ‌الله‌ تعالی ‌فرجه‌ الشریف)

آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان 255 قمری، علی ‌رغم مراقبت ‌های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری (علیه‌السلام) چشم به جهان گشود. تولد مخفیانه آن حضرت بی ‌شباهت به تولد حضرت موسی (علیه‌السلام) و حضرت ابراهیم خلیل (علیه‌السلام) نیست. همان ‌گونه که این دو پیامبر بزرگ الهی تحت شدید ترین تدابیر امنیتی فرعونیان و نمرودیان به اراده خداوند و به‌ سلامت در کنار کاخ فرعون و نمرود متولّد شدند، حضرت مهدی (عجل ‌الله‌ تعالی‌ فرجه ‌الشریف) نیز در حالی ‌که جاسوسان و مأموران خلیفه عباسی تمام وقایع خانه امام عسکری (علیه‌السلام) را زیر نظر داشتند، در کمال امنیت و بدون آن ‌که دشمنان بویی ببرند، در سحرگاه روز جمعه نیمه شعبان قدم به جهان هستی گذاشتند.[1]
امام عسکری (علیه‌السلام) ولادت فرزندش را مخفی نگه داشت؛ زیرا خبر ظهور مهدی و انتظار شیعه برای ظهور ایشان امر شایعی بود و حکومت وقت، در پی یافتنش بود. از این ‌رو، امام عسکری (علیه‌السلام) در زمان حیات خویش، تولد فرزندش را برای همگان آشکار نکرد و اکثریت مردم پس از درگذشت امام عسکری (علیه‌السلام) فرزند او را نمی‌ شناختند.[2]
اعتقاد به قیام منجی یا مصلح جهانی مختص شیعه یا فرق اسلامی نیست، بلکه بسیاری از ادیان و مذاهب دیگر نیز از آن سخن گفته‌ اند؛ با این تفاوت که شیعه دوازده ‌امامی معتقد است که آن مصلح، شخص معین و مشخصی است که در سال ۲۵۵قمری چشم به این جهان گشوده و هنوز زنده است.[3]
تولد حضرت در منابع معتبر اهل‌ سنت :
در بین مسلمانان تنها شیعیان معتقد به تولد امام زمان (عجل ‌الله‌ تعالی ‌فرجه‌ الشریف) نیستند؛ بلکه در طول تاریخ تعداد زیادی از علمای صاحب ‌نام اهل سنت نیز به تولد حضرت اذعان داشته‌ اند که تعدادی از آنان را برای نمونه ذکر می ‌کنیم:
1. فخرالدین رازى : وی متوفی 606 قمری عالمی بزرگ، متکلم و مفسر برجسته اهل سنت است، در کتاب «الشجره المبارکه فی أنساب الطالبیه» از دو پسر برای امام حسن عسکری (علیه‌السلام) نام می ‌برد و می‌ نویسد: «اولی، صاحب ‌الزمان (عجل ‌الله تعالی فرجه الشریف) و دومی، موسی که در زمان حیات پدرش از دنیا رفت».[4]
2. عزالدین ابن اثیر : وی متوفی 630 قمری محدث و مورخ بزرگ اهل سنت است، به‌ صراحت از وجود فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السلام) نام می ‌برد.[5]
3. احمد بن ابراهیم بن خلکان : وی متوفی 681 قمری قاضی، ادیب و مورخ مشهور اهل سنت است، او ولادت حضرت مهدی (عجل ‌الله‌ تعالی ‌فرجه ‌الشریف) را در روز جمعه نیمه شعبان، سال 255 قمری نقل کرده است.[6]
4. محمد بن احمد ذهبی : وی متوفی 748 قمری محدث، مورخ و رجالی صاحب‌ نام اهل سنت است، در کتاب‌ های خود از حضرت مهدی (عجل ‌الله‌ تعالی ‌فرجه ‌الشریف) نام ‌برده و تولد حضرت را ثبت کرده است.[7]
نتیجه :
مطابق نقل علمای برجسته اهل سنت در منابع معتبرشان تولد حضرت مهدی (عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه ‌الشریف) نه ‌تنها مطلب ثابتی است، بلکه در تولد ایشان هیچ ‌گونه شبه ‌ای وجود ندارد. بنابراین نباید از امام زمان (عجل ‌الله‌ تعالی ‌فرجه ‌الشریف) صرفا به امام موعود تعبیر شود بلکه آن حضرت را باید امام موجود موعود نامید.
ارادتمند محبان اهل بیت (علیهم السلام) : شیخ علی زند قزوینی
منابع:
[۱]. پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
[2]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، شیخ مفید، انتشارات سعید بن جبیر، قم، 1428ق، ص510.
[3]. مسائل اعتقادی از دیدگاه تشیع، محمدرضا مظفر، ترجمه محمد محمدی اشتهاردی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1375ش، ص102.
[4]. الشجره المبارکه فی انساب الطالبیه، فخر رازى، ‏مکتبه آیه الله المرعشى النجفى‏، قم‏، 1419ق‏، ص93-92.
[5]. الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، دار صادر – دار بیروت، بیروت، 1385/1965، ج7، ص274.
[6]. وفیات الاعیان، ابن خلکان، ج4، ص176.
[7]. تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ذهبی، تحقیق عمر عبد السلام تدمرى، بیروت، دار الکتاب العربى، ط الثانیة، 1413/1993، ج19، ص113 و همو سیر اعلام النبلاء، ج5، ص120-119.

خروج از نسخه موبایل