متن و ترجمه سوره انشقاق – مکارم شیرازی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿۱﴾
در آن هنگام که آسمان (کرات آسمانی) شکافته شود. (۱)

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۲﴾
و تسلیم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنین باشد. (۲)

وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾
و در آن هنگام که زمین گسترده شود. (۳)

وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾
و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالی شود. (۴)

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۵﴾
و تسلیم فرمان پروردگارش گردد، و شایسته است که چنین باشد. (۵)

یَا أَیُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ ﴿۶﴾
ای انسان! تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت می‏روی و او را ملاقات خواهی کرد. (۶)

فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿۷﴾
اما کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شده. (۷)

فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿۸﴾
به زودی حساب آسانی برای او می‏شود. (۸)

وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۹﴾
و خوشحال به اهل و خانواده‏ اش باز می‏گردد. (۹)

وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿۱۰﴾
و اما کسی که نامه اعمالش پشت سرش داده شده. (۱۰)

فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿۱۱﴾
به زودی فریادش بلند می‏شود که ای وای بر من که هلاک شدم! (۱۱)

وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿۱۲﴾
و در شعله‏ های سوزان آتش دوزخ می‏سوزد. (۱۲)

إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾
او در میان خانواده‏ اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! (۱۳)

إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿۱۴﴾
او گمان می‏کرد هرگز بازگشت نمی‏کند. (۱۴)

بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿۱۵﴾
آری پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد). (۱۵)

فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾
سوگند به شفق! (۱۶)

وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾
و سوگند به شب و آنچه را جمع آوری می‏کند. (۱۷)

وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾
و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل می‏شود. (۱۸)

لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿۱۹﴾
که همه شما دائما از حالی به حال دیگر منتقل می‏شوید. (۱۹)

فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾
پس چرا آنها ایمان نمی‏آورند؟ (۲۰)

وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿۲۱﴾
و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده شود سجده نمی‏کنند؟ (۲۱)

بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿۲۲﴾
بلکه کافران پیوسته آیات الهی را تکذیب می‏کنند. (۲۲)

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿۲۳﴾
و خداوند آنچه را در دل پنهان می‏دارند به خوبی می‏داند. (۲۳)

فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿۲۴﴾
پس آنها را به عذاب دردناک بشارت ده. (۲۴)

إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿۲۵﴾
مگر آنها که ایمان آورده‏ اند و اعمال صالح انجام داده‏ اند که برای آنها پاداشی است قطع نشدنی. (۲۵)