فضیلت در باب مدت خواندن قرآن و ختم آن
1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الله قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ الله ع أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِی لَیْلَهٍ قَالَ لَا یُعْجِبُنِی أَنْ تَقْرَأَهُ فِی أَقَلَّ مِنْ شَهْرٍ
محمد بن عبدالله گوید: به حضرت صادق (ع) عرض کردم : قرآن را در یک شب بخوانم؟ فرمود: خوش ندارم که در کمتر از یک ماه بخوانى. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 422 روایه : 1)
2- عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَهَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ الله ع فَقَالَ لَهُ أَبُو بَصِیرٍ جُعِلْتُ فِدَاکَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فِی لَیْلَهٍ فَقَالَ لَا قَالَ فَفِی لَیْلَتَیْنِ قَالَ لَا قَالَ فَفِی ثَلَاثٍ قَالَ هَا وَ أَشَارَ بِیَدِهِ ثُمَّ قَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ لِرَمَضَانَ حَقّاً وَ حُرْمَهً لَا یُشْبِهُهُ شَیْءٌ مِنَ الشهورِ وَ کَانَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ ص یَقْرَأُ أَحَدُهُمُ الْقُرْآنَ فِی شَهْرٍ أَوْ أَقَلَّ إِنَّ الْقُرْآنَ لَا یُقْرَأُ هَذْرَمَهً وَ لَکِنْ یُرَتَّلُ تَرْتِیلًا فَإِذَا مَرَرْتَ بِآیَهٍ فِیهَا ذِکْرُ الْجَنَّهِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ سَلِ الله عَزَّوَجَلَّ الْجَنَّهَ وَ إِذَا مَرَرْتَ بِآیَهٍ فِیهَا ذِکْرُ النَّارِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْ بِالله مِنَ النَّارِ
على بن ابى حمزه گوید: خدمت
على بن ابى حمزه گوید: خدمت حضرت صادق (ع( شرفیاب شدم پس ابوبصیر بآن حضرت عرض کرد: قربانت بروم در ماه رمضان همه قرآن را در یک شب بخوانم ؟ فرمود: نه عرضکرد: در دو شب ؟ فرمود: نه، عرضکرد: در سه شب ؟ فرمود: ها (یعنى آرى بخوان) و با دست خود اشاره فرمود: (مجلسى (ره) گوید: گویا اشاره فرمود که خاموش باش) سپس فرمود: اى ابا محمد براى ماه رمضان حقى و حرمتى است که ماههاى دیگر مانند آن نیستند (یعنى اینکه اذیت دادم در سه شب بخوانى بخاطر حرمت ماه رمضان و امتیازش با ماههاى دیگر است) و اصحاب حضرت محمد (ص) قرآن را در یک ماه یا کمتر می خوانند، و هر آینه قرآن با سرعت و شتاب خوانده نشود، و باید هموار و شمرده و با آهنگ خوش خوانده شود، و هر گاه به آیه اى که در آن نام بهشت برده شده است گذر کنى آنجا بایست، و از خداى عزوجل بهشت را بخواه، و چون بآیه اى که در آن ذکر دوزخ است گذر کنى نزد آن نیز ایست کن و از دوزخ بخدا پناه ببر. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 422 روایه : 2)
3- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ شُعَیْبٍ عَنْ حُسَیْنِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ الله ع قَالَ قُلْتُ لَهُ فِی کَمْ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فَقَالَ اقْرَأْهُ أَخْمَاساً اقْرَأْهُ أَسْبَاعاً أَمَا إِنَّ عِنْدِی مُصْحَفاً مُجَزًّى أَرْبَعَهَ عَشَرَ جُزْءاً
حسین بن خالد گوید:به حضرت صادق (ع( عرضکردم : در چه مقدار از زمان (و در چند روز) قرآن را بخوانم؟ فرمود: آنرا در پنج قسمت بخوان (یعنى پنج روز که هر روزى شش جزء باشد) و در هفت بخش بخوان (یعنى در هفت روز) و در نزد من قرآنى است که چهارده قسمت است (یعنى در چهارده روز ختم می شود). (اصول کافى جلد 4 صفحه : 422روایه : 3)