فضیلت باب دستور به خواندن قرآن از روى آن
1- عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِی عَبْدِ الله ع قَالَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِی الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَیْهِ وَ إِنْ کَانَا کَافِرَیْنِ
حضرت صادق علیه السلام در حدیث مرفوعى فرمود: هر که قرآن را از روى آن بخواند از دیدگان خود بهره مند شود، و سبب سبک شدن عذاب پدر و مادرش گردد اگر چه آندو کافر باشند.(اصول کافى جلد 4 صفحه : 417 روایه : 1)
2- عَنْهُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْحَسَنِ الضَّرِیرِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ أَبِی عَبْدِ الله ع قَالَ إِنه لَیُعْجِبُنِی أَنْ یَکُونَ فِی الْبَیْتِ مُصْحَفٌ یَطْرُدُ الله عَزَّوَجَلَّ بِهِ الشَّیَاطِینَ
و نیز آن حضرت علیه السلام فرمود: هر آینه من خوش دارم که در خانه قرآنى باشد که خداى عزوجل بدان سبب شیطانها را (از آن خانه) دور کند. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 417 روایه : 2)
3- عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ الله ع قَالَ ثَلَاثَهٌ یَشْکُونَ إِلَى الله عَزَّوَجَلَّ مَسْجِدٌ خَرَابٌ لَا یُصَلِّی فِیهِ أَهْلُهُ وَ عَالِمٌ بَیْنَ جُهَّالٍ وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبَارُ لَا یُقْرَأُ فِیهِ
و نیز فرمود علیه السلام : سه چیز است که بدرگاه خداى عزوجل شکایت کند مسجد ویرانى که اهلش در آن نماز نخوانند، و دانشمند عالمی که میان نادانها و جهال باشد و قرآنى که گرد بدان نشسته و کسى آنرا نخواند. (اصول کافى جلد 4 صفحه : 417 روایه : 3)
4- عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ جُمْهُورٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُمَرَ بْنِ مَسْعَدَهَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ جَده عَنْ أَبِی عَبْدِ الله ع قَالَ قِرَاءَهُ الْقُرْآنِ فِی الْمُصْحَفِ تُخَفِّفُ الْعَذَابَ عَنِ الْوَالِدَیْنِ وَ لَوْ کَانَا کَافِرَیْنِ
و نیز فرمود علیه السلام : خواندن قرآن از روى آن عذاب را از پدر و مادر سبک کند اگر چه آن دو کافر باشند.
5- عِدَّهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ یَحْیَى بْنِ الْمُبَارَکِ عَنْ عَبْدِ الله بْنِ جَبَلَهَ عَنْ مُعَاوِیَهَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ الله ع قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَحْفَظُ الْقُرْآنَ عَلَى ظَهْرِ قَلْبِی فَأَقْرَؤُهُ عَلَى ظَهْرِ قَلْبِی أَفْضَلُ أَوْ أَنْظُرُ فِی الْمُصْحَفِ قَالَ فَقَالَ لِی بَلِ اقْرَأْهُ وَ انْظُرْ فِی الْمُصْحَفِ فَهُوَ أَفْضَلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ عِبَادَهٌ
اسحاق بن عمار گوید: بحضرت صادق علیه السلام عرضکردم : قربانت گردم من قرآن را حفظ دارم آنرا از حفظ بخوانم بهتر است یا از روى قرآن ؟ فرمود: بلکه آنرا بخوان و نگاه بقرآن کن (و از روى آن بخوان( که بهتر است، آیا ندانسته اى که نگاه کردن در قرآن عبادت است؟)اصول کافى جلد4 صفحه : 418 روایه : 5)