خداوند متعال در قرآن کریم از دو گروه دعا کننده یاد می کنند: یک گروه آنان که چشم به دنیا دوختند و به جهان آخرت بى اعتنا هستند. آنها در مقام دعا هم از خداوند فقط دنیا را می خواهند و می گویند: خداوندا، آنچه می خواهى به ما بدهى ، در دنیا بده . چنین کسانى در آخرت بى بهره اند.
گروه دوم کسانى هستند که هم نظر به دنیاى خود دارند و هم اعتقاد به آخرت اینان این گونه دعا می کنند:
ربنا اتنا فى الدنیا حسنة وفى الاخرة حسنة و قنا عذاب النار (1) ؛
بارالها، در دنیا به ما حسنه بده ، و در آخرت نیز حسنه بده و ما را از آتش جهنم دور دار.
چند روایت
عبدالاعلى گوید: درباره این آیه از حضرت صادق علیه السلام تفسیر و توضیحى خواستم ، حضرت فرمود:مقصود رضوان الهى و بهشت در آخرت ، و وسعت در زندگى و معاش و خوش خلقى در دنیاست (2) .
حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود:مقصود در این آیه همسر شایسته در دنیا و بهشت در آخرت است (3) .
پیامبر گرامی اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:کسى که دلى شکرگزار، و زبانى در کار ذکر خدا، و همسر مؤ منى را که او را در امور دنیا وآخرتش یارى رساند داشته باشد، خداوند در دنیا و آخرت به او حسنه داده و از عذاب آتش او را نگه داشته است (4) .
در حدیث آمده است که :حضرت رسول صلى الله علیه و آله به عیادت مرد مسلمانى رفتند که از بیمارى رنج می برد. حضرت به او فرمود: آیا دعا کردى و چیزى از او خواستى ؟ بیمار گفت : آرى : این گونه با خدا سخن می گویم : بارالها، اگر مرا در آخرت می خواهى عذاب کنى ، آن را در این دنیا برایم قرار ده .
حضرت فرمود:سبحان الله !تو طاقت چنین عذابى ندارى ، چرا نگفتى :ربنا ءاتنافى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة و قنا عذاب النار.
آن بیمار این گونه دعا کرد و خداوند شفایش داد (5) .
——————————–
1 – بقره (2) آیه 201.
2 – تفسیر البرهان ، ج 1، ص 203.
3 – مجمع البیان ج 2، ص 298.
4 – مجمع البیان ، ج 2، ص 298.
5 – تفسیر ابن کثیر ج 1، ص 433 تفسیر ابوالفتح ، ج 2، ص 134.