فضیلت بیست و چهار روز روزه داری در ماه شعبان

فضیلت بیست و چهار روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)

الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده‏ و فیه فصول؛‏ فصل فیما نذکره من فضل صوم أربعه و عشرین یوما من شعبان‏
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل هفتاد و یکم، فضیلت  بیست و چهار روز روزه‌دارى در ماه شعبان:

رَوَیْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ فِیمَا ذَکَرَهُ فِی کِتَابِ أَمَالِیهِ وَ کِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ‏
«ابو جعفر ابن بابویه» در کتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آورده است:

وَ مَنْ صَامَ أَرْبَعَهَ وَ عِشْرِینَ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ- شُفِّعَ فِی سَبْعِینَ أَلْفاً مِنْ أَهْلِ التَّوْحِید
«هرکس  بیست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بدارد، شفاعت او در مورد هفتاد هزار نفر از موحدان مورد پذیرش قرار می گیرد.»[1]

[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30

خروج از نسخه موبایل