الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره من أسرار استقبال یوم النصف من رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل پنجاه و هشتم، اسرار استقبال از روز نیمه رجب:
اعلم أن هذا الیوم فیه من الأسرار و إطلاق المبار و غنى أهل الإعسار و جبر أهل الانکسار ما قد تضمنه صریح الأخبار فابسط عند استقباله أکف التعرض لمواهبه و نواله [و] أقبل بوجهه قلبک على عظمه ربک و انظر بعین بصیرتک إلى من رفع قدرک و أحضرک لسعادتک و أطلقک من عقال الذنوب و قیود العیوب و أذن لک فی کل مطلوب و أن تسأله جمع شملک بکل أمر محبوب و اخلع لباس الکساله و أفکر أنک بحضره مالک الجلاله و على مائده ضیافه صاحب الرساله و لعلک لا تبلغ إلى سنه أخرى و یوم مثله فإیاک أن تفرط فیما جعلک الله أهلا أن تطلبه من فضله
روایات به صراحت گویاى آن است که اسرارى در این شب نهفته است و نیکى‌هایى در آن بخشیده می‌گردد و تنگدستان بى‌نیاز می‌گردند و دلشکستگى دل دلشکستگان جبران می‌گردد. بنابراین، هنگام استقبال از این روز، کف درخواست مواهب و بخشش‌هاى الهى را بگشا و با دل بر عظمت پروردگار روى آر و با دیده‌ى بصیرت به سوى کسى بنگر که ارزش تو را بالا برده و براى نیکبختى تو به حضور خویش راه داده و از بند گناهان و زنجیر نقایص آزاد ساخته و به تو اجازه داده است که هر خواسته‌اى داشتى از او بخواهى و از او درخواست کنى که امور پراکنده‌ى تو را در رابطه با امور دوست‌داشتنى گرد آورد و لباس کسالت را از تن بیرون کن و در این‌باره بیندیش که در حضور خداوند مالک جلالت و عظمت و بر سر سفره‌ى میهمانى صاحب رسالت هستى و نیز به این نکته توجه کن که شاید عمرت تا نیمه‌ى رجب سال آینده نرسد. بنابراین، مبادا اکنون که خداوند شایستگى درخواست فضل و لطف خویش را به تو ارزانى داشته، کوتاهى کنى.
أَقُولُ وَ رَأَیْتُ فِی حَدِیثٍ بِإِسْنَادٍ مُتَّصِلٍ إِلَى ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ
در حدیثى به سند متصل از «ابن عباس» آمده است:
قَالَ آدَمُ ع یَا رَبِّ أَخْبِرْنِی بِأَحَبِّ الْأَیَّامِ إِلَیْکَ وَ أَحَبِّ الْأَوْقَاتِ فَأَوْحَى اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِلَیْهِ یَا آدَمُ أَحَبُّ الْأَوْقَاتِ إِلَیَّ یَوْمَ النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ
حضرت آدم-علیه السّلام-عرض کرد: پروردگارا، به من خبر ده که محبوب‌ترین زمان‌ها و روزها نزد تو کدام است؟ خداوند-تبارک و تعالى-به او وحى نمود: اى آدم، محبوب‌ترین زمان‌ها نزد من روز نیمه‌ى ماه رجب است.
یَا آدَمُ تَقَرَّبْ إِلَیَّ یَوْمَ النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ بِقُرْبَانٍ وَ ضِیَافَهٍ وَ صِیَامٍ وَ دُعَاءٍ وَ اسْتِغْفَارٍ وَ قَوْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ
اى آدم، با قربانى، میهمانى کردن، روزه داشتن، دعا، استغفار و گفتن «لا إله إلاّ اللّه» در این روز به من نزدیکى بجوى.
یَا آدَمُ إِنِّی قَضَیْتُ فِیمَا قَضَیْتُ وَ سَطَرْتُ فِیمَا سَطَرْتُ أَنِّی بَاعِثٌ مِنْ وُلْدِکَ نَبِیّاً لَا فَظٌّ وَ لَا غَلِیظٌ وَ لَا سَخَّابٌ فِی الْأَسْوَاقِ حَلِیمٌ رَحِیمٌ کَرِیمٌ عَلِیمٌ عَظِیمُ الْبَرَکَهِ
اى آدم، در ضمن سرنوشت حتمی خود مقرر نموده و جزو نوشته‌هایم نگاشته‌ام که از میان فرزندان تو پیامبرى را برخواهم انگیخت که نه بداخلاق و درشت‌خو است و نه در بازار فریاد بر می‌کشد، بلکه بردبار، مهربان، بخشنده [دانا]و پربرکت است.
أَخُصُّهُ وَ أُمَّتَهُ بِیَوْمِ النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ لَا یَسْأَلُونِّی فِیهِ شَیْئاً إِلَّا أَعْطَیْتُهُمْ وَ لَا یَسْتَغْفِرُونِی إِلَّا غَفَرْتُ لَهُمْ وَ لَا یَسْتَرْزِقُونِی إِلَّا رَزَقْتُهُمْ
من، او و امت او را به روز نیمه‌ى رجب ویژه می‌گردانم، به‌گونه‌اى که هر چیز در آن روز از من بخواهند عطا می‌کنم و از هرچه طلب آمرزش کنند می‌آمرزم و هر روزى‌اى بخواهند به آنان می‌دهم
وَ لَا یَسْتَقِیلُونِی إِلَّا أَقَلْتُهُمْ وَ لَا یَسْتَرْحِمُونِی إِلَّا رَحِمْتُهُمْ یَا آدَمُ مَنْ أَصْبَحَ یَوْمَ النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ صَائِماً ذَاکِراً خَاشِعاً حَافِظاً لِفَرْجِهِ
و از هر لغزشى طلب نادیده انگاشتن نمودند، نادیده می‌انگارم و هر رحمتى را طلب نمودند، عطا می‌کنم. اى آدم، هرکس در روز نیمه‌ى رجب، روزه باشد و به یاد خدا و فروتن بوده و شرمگاه خود را حفظ کند
مُتَصَدِّقاً مِنْ مَالِهِ لَمْ یَکُنْ لَهُ جَزَاءٌ عِنْدِی إِلَّا الْجَنَّهَ یَا آدَمُ قُلْ لِوُلْدِکَ أَنْ یَحْفَظُوا أَنْفُسَهُمْ فِی رَجَبٍ فَإِنَّ الْخَطِیئَهَ فِیهِ عَظِیمَه
و از مال خویش صدقه بپردازد، در نزد من پاداشى به جز بهشت ندارد. اى آدم، به فرزندانت بگو خود را در ماه رجب حفظ کنند، که ارتکاب گناه در آن بزرگ و سنگین است