لغات قرآن با حرف واو
-
لغتنامه قرآن
وَالِدَیْکَ
ترجمه وَالِدَیْکَ : پدر و مادرت(در اصل “وَالِدَیْنِ”بوده که نون آن به دلیل مضاف واقع شدن حذف گردیده است .کلمه والدین که در اصل معنی دو زاینده را می دهد و جز بر پدر و مادر صلبی اطلاق نمیشود(پدر و…
-
لغتنامه قرآن
وَاجِفَهٌ
ترجمه وَاجِفَهٌ : مضطرب
-
لغتنامه قرآن
وَاعَدْنَاکُمْ
ترجمه وَاعَدْنَاکُمْ: با شما وعده گذاشتیم
-
لغتنامه قرآن
وَاحِدُ
ترجمه وَاحِدُ: یگانه -یکی – یک (کلمه احد صفتی است که از ماده وحدت گرفته شده ، همچنان که کلمه واحد نیز وصفی از این ماده است ،ولی بین احد و واحد فرق است ، “احد” آن یکی است که…
-
لغتنامه قرآن
وَاحِدَهٍ
ترجمه وَاحِدَهٍ: یگانه -یکی – یک (کلمه احد صفتی است که از ماده وحدت گرفته شده ، همچنان که کلمه واحد نیز وصفی از این ماده است ،ولی بین احد و واحد فرق است ، “احد” آن یکی است که…
-
لغتنامه قرآن
وَادِ
ترجمه وَادِ : وادی – محلی که سیلاب از آنجا میگذرد – دامنه کوههای بزرگ(به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی میگویند ، و جمع این کلمه اودیه میآید.در مجمع البیان گفته : کلمه وادی به معنای…
-
لغتنامه قرآن
وَادِی
ترجمه وَادِی : وادی – محلی که سیلاب از آنجا میگذرد – دامنه کوههای بزرگ – درّه – سرزمین(به همین اعتبار شکاف میان دو کوه را نیز وادی میگویند ، و جمع این کلمه اودیه میآید.در مجمع البیان گفته :…
-
لغتنامه قرآن
وَارِثِ
ترجمه وَارِثِ : وارث – ارث برنده (ارث تملک مال و یا هر چیز قابل انتفاعی است از کسی که قبلا او مالک بوده و با زوال او، ملک او به دیگری منتقل شده)
-
لغتنامه قرآن
وَارِثُونَ
ترجمه وَارِثُونَ : وارثان – ارث برندگان (ارث تملک مال و یا هر چیز قابل انتفاعی است از کسی که قبلا او مالک بوده و با زوال او ، ملک او به دیگری منتقل شده . در معنی عبارت “أُوْلَـٰئِکَ…
-
لغتنامه قرآن
وَارِثِینَ
ترجمه وَارِثِینَ : وارثان – ارث برندگان(ارث تملک مال و یا هر چیز قابل انتفاعی است از کسی که قبلا او مالک بوده و با زوال او ، ملک او به دیگری منتقل شده)
-
لغتنامه قرآن
وَارِدُونَ
ترجمه وَارِدُونَ : وارد شوندگان
-
لغتنامه قرآن
وَارِدُهَا
ترجمه وَارِدُهَا: وارد شونده به آن
-
لغتنامه قرآن
وَارِدَهُمْ
ترجمه وَارِدَهُمْ: آب آور آنها – مامور آبشان (ورود در اصل لغت به معنای آب طلب کردن بوده و بعدها در غیر آن هم استعمال شده)
-
لغتنامه قرآن
وَازِرَهٌ
ترجمه وَازِرَهٌ : کسی که سنگینی و باری بر دوش دارد – گناهکار (“وَزَر” به پناهگاهی در کوه می گویند و به مناسبت سنگینی کوه به ثقل و بار “وزْر” می گویند و به همین جهت گناهان را هم وزر…