برخى معتقدند که پیامبر اسلام(ص) با وجود این که بى سواد بوده، ولى چون شغل تجارت و طبیعتاً سفرهاى گوناگون داشته آوردن کتابى مانند قرآن، با توجه به این که به زبان خودش است، کار سختى نبود؟!
یکى از نکات روشن زندگى رسول اکرم(ص) این است که درس ناخوانده و مکتب نادیده بوده است. چنین شخصى هرگز نمی تواند کتابى را از پیش خود بیاورد، که فراتر از زمان بوده، در همه ابعاد معجزه است و جنّ و انس را به هم آوردى و آوردن سوره اى مانند آن، فرا خوانده است؛ این تحدى را بشر معمولى حتى اگر دانشمندترین فرد عالم هم باشد نمی تواند بکند.
پیامبر اکرم(ص) تاجر نبوده است، آن چه در تاریخ نقل شده، این است که ایشان دو سفر به شام داشته است، یکى در نوجوانى، همراه عمویش، ابوطالب و دیگرى رفتن به تجارت به نمایندگى از حضرت خدیجه![12]
اگر آوردن قرآن کار آسانى بود، کسانى که کارشان تجارت بود،مانند ابوسفیان و … باید به جاى متّهم کردن پیامبر به ساحر، جادوگر و مانند آن و شکنجه و آزار دادن مسلمانان و به راه انداختن جنگ هاى بدر، احد، احزاب و … کتابى همانند قرآن می آوردند، تا با آسان ترین راه، پیامبر را شکست دهند. از این که چنین کارى نکردند و راه هاى سخت را برگزیدند، معلوم می شود که قرآن کلام الهى است، نه ساخته پیامبر.
خداوند به پیامبر دستور می دهد که به منکران قرآن بگو: اگر در آن چه بر بنده خود نازل کرده ایم شک دارید، پس ـ اگر راست می گویید ـ سوره اى مانند آن بیاورید و گواهان خود را ـ غیر خدا ـ فرا خوانید. پس اگر نکردید ـ و هرگز نمی توانید کرد ـ از آتشى که سوختش مردمان و سنگ ها هستند و براى کافران آماده شده، بپرهیزید[13]
و نیز می فرماید: قرآن قطعاً گفتار فرستاده اى بزرگوار است و آن گفتار شاعرى نیست که کمتر به آن ایمان دارید و نه گفتار کاهنى که کمتر از آن پند می گیرید. فرود آمده اى است از جانب پروردگار جهانیان. و اگر او پاره اى گفته هاى خود را بر ما بسته بود، دست راستش را سخت می گرفتیم، سپس رگ قلبش را پاره می کردیم و هیچ یک از شما مانع از عذاب او نمی شد.[14]
—————
[12] ر.ک: جعفر سبحانى، فروغ ابدیت، ج 1، ص 190ـ196.
[13] بقره، آیه 23 و 24.
[14] حاقه، آیه 40ـ47.