آیا از نظر قرآن کریم و اسلام، «زردشت» یک پیغمبر الهى است؟

آیا از نظر قرآن کریم و اسلام، «زردشت» یک پیغمبر الهى است؟

بدون شک، پیروان زردشت همان «مجوس» هستند که تنها یک بار در آیه 17 سوره حج از آنها نام برده شده است و یا دست کم، پیروان زردشت بخش مهمی از آنان را تشکیل می دهند و با توجه به این که در برابر مشرکان و در صف ادیان آسمانى قرار گرفته اند، چنین به نظر می رسد که آنها داراى دین و کتاب و پیامبرى بوده اند، ولى تاریخ خود زردشت به هیچ وجه روشن نیست، تا آن جا که بعضى ظهور او را در قرن یازدهم قبل از میلاد و بعضى نیز در قرن ششم یا هفتم دانسته اند!
این تفاوت و اختلاف عجیب (یعنى پنج قرن) نشان می دهد که تا چه اندازه تاریخ زردشت تاریک و مبهم است. معروف این است که او کتابى به نام «اوستا» داشته که در سلطه اسکندر بر ایران از بین رفته است و بعداً در زمان بعضى از پادشاهان بازنویسى شده است.
از عقاید آنها مطالب زیادى در دست نیست، ولى چیزى که امروز بیش از همه شهرت دارد، موضوع اعتقاد به «دو مبدأ خیر و شر» و یا نور و ظلمت است؛ به این ترتیب که خداى نیکى ها و نور را «اهورامزدا» و خداى شر و ظلمت را «اهریمن» می دانند و به عناصر چهارگانه، مخصوصاً «آتش» احترام بسیار می گذارند، تا آن جا که آنها را «آتش پرست» می خوانند و هر جا آنها هستند آتشکده اى کوچک یا بزرگ نیز وجود دارد.
در روایات اسلامی، آنها از پیروان یکى از انبیاى بر حق شمرده شده اند، که بعداً از اصل توحید منحرف شده و به افکار و عقاید شرک آلود روى آورده اند.
در بعضى از روایات می خوانیم: مشرکان مکه از پیامبر اکرم(ص)تقاضا کردند از آنها جزیه بگیرد و اجازه بت پرستى به آنها بدهد! پیامبر(ص) فرمود: «من جز از اهل کتاب جزیه نمی گیرم» آنها در پاسخ نوشتند: «تو چگونه چنین می گویى در حالى که از مجوس منطقه «هجر» جزیه گرفته اى؟! پیامبر اکرم(ص)فرمود: «مجوس پیامبرى داشتند و کتاب آسمانى، پیامبرشان را به قتل رساندند و کتاب او را آتش زدند و کتابشان در دوازده هزار پوست گاو نوشته شده بود».[13]
—————
[13] محمد حرّ عاملى، وسائل الشیعه، ج 3، ص 567؛ ر.ک: محمد خزائلى، اعلام قرآن، ص 547 و تفسیر نمونه، ج 14، ص 44.