قوم صالح علیه السلام
قوم ثمود در سرزمین «الحجر» در نزدیکی وادی القری که میان حجاز و شام است، زندگی می‌کردند. ثمود در ناز و نعمت غوطه ور شده و پروردگار خویش را فراموش کرده بودند. خداوند حضرت صالح علیه السلام را برای هدایت ایشان مبعوث کرد تا قوم خویش را به دین توحید و ترک بت پرستی دعوت کند. آن حضرت از آنان خواست تا در زمین فساد نکنند. قوم ثمود برای اثبات حقانیت رسالت صالح علیه السلام از او خواستند تا شتر ماده ای را با ویژگی های خاصی از دل کوه بیرون آورد، در مقابل چشمان حیرت زده مردم، ماده شتر با همان ویژگی ها از صخره بیرون آمد. عده ای ایمان آوردند، اما گروهی دیگر همچنان بر کفر خود باقی ماندند. با تمام تأکیدهایی که صالح علیه السلام درباره ناقه کرده بود، شقی ترین افراد به نام «قدار بن سالف» مأمور کشتن ناقه شد و او را از پای در آورد. صالح علیه السلام به آن ها اخطار کرد که بعد از سه روز عذاب الهی آن ها را فرا خواهد گرفت. رعد و برق، زمین لرزه و صدای عظیم و وحشتناک عذاب هایی بود که خدا بر آنان نازل کرد. نقل شده در روز اول صورت ایشان زرد شد و در روز دوم سرخ و روز سوم روی ایشان سیاه گردید.(1)
______________________
1. خرمشاهی؛ دایره‌المعارف تشیع، ج5؛ ص 235؛ فعال عراقی نژاد، داستان های قرآن و تاریخ انبیاء در المیزان، ج 1، ص 287؛ خرمشاهی، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج 1، ص 827..