متن و ترجمه سوره قارعه – مکارم شیرازی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

الْقَارِعَةُ ﴿۱﴾
آن حادثه کوبنده، (۱)

مَا الْقَارِعَةُ ﴿۲﴾
و چه حادثه کوبنده‏ ای؟! (۲)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿۳﴾
و تو چه می‏دانی که حادثه کوبنده چیست ؟ (۳)

یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾
روزی که مردم مانند پروانه‏ های پراکنده به هر سو می‏دوند. (۴)

وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿۵﴾
و کوه‏ ها مانند پشم رنگین حلاجی شده می‏گردد. (۵)

فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿۶﴾
(در آن روز) کسی که ترازوهای اعمالش سنگین است. (۶)

فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿۷﴾
در یک زندگی خشنود خواهد بود. (۷)

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿۸﴾
و اما کسی که ترازوهایش سبک است. (۸)

فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿۹﴾
پناهگاهش هاویه (دوزخ) است. (۹)

وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿۱۰﴾
و تو چه می‏دانی هاویه چیست ؟ (۱۰)

نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿۱۱﴾
آتشی است سوزان. (۱۱)