متن و ترجمه سوره غاشیه – مکارم شیرازی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿۱﴾
آیا داستان «غاشیه» (روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را می‏پوشاند) به تو رسیده است؟! (۱)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾
چهره‏ هائی در آن روز خاشع و ذلت بار است. (۲)

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‏ اند (و نتیجه‏ ای عائدشان نشده). (۳)

تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿۴﴾
و در آتش سوزان وارد می‏گردند. (۴)

تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿۵﴾
از چشمهای فوق العاده داغ به آنها می‏نوشانند. (۵)

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿۶﴾
طعامی جز از ضریع (خار خشک تلخ و بد بو) ندارند. (۶)

لَا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿۷﴾
غذایی که نه آنها را فربه می‏کند و نه گرسنگی را فرو می‏نشاند! (۷)

وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿۸﴾
چهره‏ هایی در آن روز شاداب با طراوت است. (۸)

لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿۹﴾
چرا که از سعی و تلاش خود خشنود است. (۹)

فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿۱۰﴾
در بهشتی است عالی! (۱۰)

لَا تَسْمَعُ فِیهَا لَاغِیَةً ﴿۱۱﴾
که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‏ ای نمی‏شنوی. (۱۱)

فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿۱۲﴾
در آن چشمه‏ های جاری است. (۱۲)

فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾
در آن تختهای زیبای بلند است. (۱۳)

وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾
و قدحهائی که در کنار این چشمه‏ ها نهاده. (۱۴)

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾
و بالشها و پشتیهای صف داده شده. (۱۵)

وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾
و فرشهای فاخر گسترده! (۱۶)

أَفَلَا یَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾
آیا آنها به شتر نمی‏نگرند چگونه آفریده شده ؟ (۱۷)

وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾
و به آسمان نگاه نمی‏کنند که چگونه بر پا شده ؟ (۱۸)

وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾
و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده ؟ (۱۹)

وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾
و به زمین که چگونه مسطح گشته ؟ (۲۰)

فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿۲۱﴾
پس تذکر ده تو فقط تذکر دهنده‏ ای. (۲۱)

لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿۲۲﴾
تو مسلط بر آنها نیستی که مجبورشان (بر ایمان) کنی. (۲۲)

إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿۲۳﴾
مگر کسی که پشت کند و کافر شود. (۲۳)

فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَکْبَرَ ﴿۲۴﴾
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات می‏کند. (۲۴)

إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿۲۵﴾
مسلما بازگشت آنها به سوی ما است. (۲۵)

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾
و مسلما حساب آنها با ما است. (۲۶)