این ماه براى سالک إلى اللّه بسیار با ارزش است. یکى از شب هاى قدر در این ماه می باشد و کسى در آن متولد شده که خداوند بواسطه او وعده پیروزى به تمامی دوستان، پیامبران و برگزیدگانش- از زمانى که پدر ما حضرت آدم (على نبینا و آله و علیه السلام) در زمین ساکن شده – داده است. و وعده داده، بوسیله او، بعد از پر شدن زمین از ظلم و جور، آن را پر از قسط و عدل نماید – که در جاى خود بطور مفصل به آن خواهیم پرداخت. و از مقام آن همین بس که ماه رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بوده و حضرتش صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمودند:
شعبان شهری، رحم اللّه من اعاننی على شهری
شعبان ماه من است، خداوند کسى را که مرا در ماهم یارى کند، بیامرزد
کسى که از این دعوت بزرگ آگاه شود، باید بکوشد که از دعوت شدگان این دعوت گردد. این جانشین و برادر او امیر المؤمنین علیه السّلام است که می فرماید:
ما فاتنی صوم شعبان مذ سمعت منادی رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ینادی فی شعبان، فلن یفوتنی ایام حیاتی ان شاء اللّه
از زمانى که نداى منادى رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را که براى روزه این ماه ندا می کرد شنیدم، هیچگاه روزه این ماه را از دست نداده و در تمام عمرم آن را از دست نخواهم داد، اگر خدا بخواهد.
این درباره روزه این ماه بود، و میتوان کمک به آن حضرت صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را از جهات دیگر مانند نماز، صدقه، مناجات و تمام کارهاى خیر با روزه این ماه مقایسه نمود.