وقایع روز بیست و پنجم ماه شعبان
روز 25 شعبان
١ ـ مرگ یزید بن عبدالملک بن مروان
٢ ـ قتل ابو مسلم خراسانی به دستور منصور دوانقی
1ـ مرگ یزید بن عبدالملک بن مروان
در بیست و پنجم شعبان سال 105 هـ .ق. یزید بن عبدالملک بن مروان در 37 سالگی مرد و جنازه‌اش را در باب صغیر دمشق دفن کردند. تاریخ نویسان نوشته اند که او در چهل روز اول خلافتش به سیره و روش عمر بن عبدالعزیز رفتار می‌کرد. آن گاه چهل نفر از بزرگان و مشایخ شام نزد او جمع شدند و قسم یاد کردند که خلفا در آخرت، حساب و عقابی ندارند؛ پس یزید فریفته این دروغ آنان شد و از سیره عمر بن عبدالعزیز دست برداشت و عیش و نوش را آغاز کرد. چنین نقل شده است که او شیفته جاریه‌ای به نام «حبابه» شد و پیوسته با او در عیش و عشرت بود و لحظه‌ای از او جدا نمی‌شد تا اینکه آن جاریه مرد و یزید در مرگ او بسیار متأثر شد، به حدی که خوشی او به یکباره از بین رفت و عقل او ناقص گردید. یزید چند روز بر جنازه او نشست و پیوسته او را می‌بوسید و می‌بویید تا اینکه بدن «حبابه» متعفن شد و گندید. چون اطرافیان خلیفه او را به خاطر این کار بسیار مذمت کردند، بالاخره دستور داد تا وی را دفن نمایند. پس از دفن پیوسته بر سر قبر او مقیم شد تا بعد از پانزده روز خود نیز به درک واصل شد. البته برخی نیز چنین نقل کرده‌اند که پس از دفن حبابه یزید دستور داد قبر او را بشکافند و جیفه گندیده او را از گور در‌آورند .
2ـ قتل ابو مسلم خراسانی به دستور منصور دوانقی
عباسیان که از نوادگان عباس عموی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند، برای از هم پاشیدن حکومت بنی امیه و دست یابی به حکومت و خلافت بر مسلمانان، به بهانه طرفداری از اهل بیت (علیهم السلام) با پشتیبانی مردم قیام کردند. مسؤلیت دعوت از مردم خراسان به « ابن یسار» ملقب به «ابومسلم» سپرده شد. ابومسلم که سپاه خویش را سیاه پوش نموده و نام سیاه جامگان بر آن نهاده بود، ابتدا به خراسان و سپس در عراق به پیروزی رسید و با تلاش و همت او پایه‌های خلافت عباسیان محکم گردید. با این حال، پس از مدتی «منصور» دومین خلیفه عباسی که از موقعیت وی در هراس بسیار افتاده بود با ترفندی خاص او را به سـوی مـدائن کشـاند و بالاخـره در بیسـت و پنجم شعبان سال 137 هـ .ق به قتل رساند .