دعای امام جواد (ع)
اللَّهُمَّ رَبَّ الْأَرْوَاحِ الْفَانِیَهِ وَ الْأَجْسَادِ الْبَالِیَهِ
اى خداى آفریننده روحهایى که از جهان فانى رفته و بدنهاى کهنه پوسیده شده
أَسْأَلُکَ بِطَاعَهِ الْأَرْوَاحِ الرَّاجِعَهِ إِلَى أَجْسَادِهَا (أَحِبَّائِهَا)
درخواست می کنم به طاعت روحهایى که به امر تو به بدن باز می گردند
وَ بِطَاعَهِ الْأَجْسَادِ الْمُلْتَئِمَهِ بِعُرُوقِهَا وَ بِکَلِمَتِکَ النَّافِذَهِ بَیْنَهُمْ
و به طاعت بدنهایى که پس از تفرق با عروق و اعضاء همه ملتئم و مجموع میگردند و به امر نافذ تو میان آنها
وَ أَخْذِکَ الْحَقَّ مِنْهُمْ وَ الْخَلاَئِقُ بَیْنَ یَدَیْکَ یَنْتَظِرُونَ فَصْلَ قَضَائِکَ
و به آن حقى که تو از همه باز خواهى گرفت در حالى که خلایق در پیشگاه حضور تو منتظر حکم تو
وَ یَرْجُونَ رَحْمَتَکَ وَ یَخَافُونَ عِقَابَکَ
و امیدوار رحمت تو و ترسان از عقاب تواند
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درود فرست بر محمد و آل محمد
وَ اجْعَلِ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی
و نور در چشم من و یقین و ایمان در قلب من
وَ ذِکْرَکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ عَلَى لِسَانِی وَ عَمَلاً صَالِحاً فَارْزُقْنِی
و ذکر دائم خود را به شب و روز بر زبان من جارى کن و عمل صالح روزى من گردان