گل نرگس در فصل زمستان رشد میکند و در این روزهای زمستانی ما را هر روز به یاد “گل نرگس” می اندازند. و چقدر اسم با مسمایی است “گل نرگس”! نمی دانم
چه کسی اول بار به آن وجود نازنین و آن امید واقعی دلها لقب “گل نرگس” داده است، اما می دانم که او ثمره نرگس(مادرش) و حضرت ابا محمد العسکری (علیهما
السلام) است و آنچنان که از اشعار عربی بر می آید زمانی که مادرش به این نام نامیده شده گل نرگس نیز به این نام نامیده می شده است.
او در زمستان سرد سختیها خواهد آمد و همچون گل نرگس خود نیز چشم به راه است. او همچون گل نرگس نوید بهار می دهد و عطری دارد که همچون گل نرگس واقعی از گلهای دروغین به واسطه این عطر شناخته می شود و همچون گل نرگس عطرش شفای بیماری زمستان است. ای کاش همین زمستان، قبل از اینکه گلهای نرگس باغچه ما پژمردهشوند نوید آمدن “گل نرگس” را بدهند.
مادرامام زمان (علیه السلام) نرجس خاتون دختر یوشعا پسر قیصر روم از نسل شمعونیکى از حواریین حضرت عیسى (علیه السلام) است که به دنبال یک سلسله وقایع
معجزه آسا از روم به سامرّا می آید و سپس به افتخار همسرى امام عسکرى (علیه
السلام) نایل می گردد