لغات قرآن با حرف ذال
-
لغتنامه قرآن
ذَوَاتَیْ
ترجمه ذَوَاتَیْ : دو صاحبان (دراصل “ذواتین ” بوده که چون در عبارت “ذَوَاتَیْ أُکُلٍ “مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده، ذوات جمع ذات است )
-
لغتنامه قرآن
ذُوقُواْ
ترجمه ذُوقُواْ : بچشید
-
لغتنامه قرآن
ذُوقُوهُ
ترجمه ذُوقُوهُ : آن را بچشید
-
لغتنامه قرآن
ذَوِی
ترجمه ذَوِی : صاحبان (دراصل “ذوین ” بوده که چون در عبارت “ذَوِی ﭐلْقُرْبَیٰ “مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده،ذوی القربی : خویشاوندان )
-
لغتنامه قرآن
ذَوَیْ
ترجمه ذَوَیْ : دو صاحب (تثنیه “ذا” اصلش ذوین بوده که چون در عبارت “ذَوَیْ عَدْلٍ “مضاف واقع شده نون آن حذف گردیده)
-
لغتنامه قرآن
ذَهَابٍ بِـ
ترجمه ذَهَابٍ بِـ: بردن
-
لغتنامه قرآن
ذَهَبَ
ترجمه ذَهَبَ : رفت
-
لغتنامه قرآن
ذَهَبٍ
ترجمه ذَهَبٍ : طلا
-
لغتنامه قرآن
ذَهَبَ بِـ
ترجمه ذَهَبَ بِـ: برد
-
لغتنامه قرآن
ذَهَبَتْ
ترجمه ذَهَبَتْ : رفت (مؤنث ، درعبارت “ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم ” چون جمله با فعل شروع شده فعل آن رابا این که معنی جمع می دهد مفرد می آوریم)
-
لغتنامه قرآن
ذَهَبْنَا
ترجمه ذَهَبْنَا : رفتیم
-
لغتنامه قرآن
ذَهَبُواْ بِـ
ترجمه ذَهَبُواْ بِـ: بردند
-
لغتنامه قرآن
ذِی
ترجمه ذِی : صاحب – دارای (حالت منصوب آن “ذا” حالت مجرورش “ذی” و حالت مرفوعش “ذو” و مؤنثش “ذات” می باشد )
-
لغتنامه قرآن
ذِی ﭐلْقَرْنَیْنِ
ترجمه ذِی ﭐلْقَرْنَیْنِ : لقب یکی از اولیاء الهی علیهم السلام (در روایتی از امام صادق علیه السلام درمورد ذی القرنین علیه السلام آمده است که کارهائی میکرد که از بشر عادی ساخته نیست و شخصی از حضرت علی (علیهالسلام)…