اعمال ماه محرم

ترک کارهای دنیوی در روز عاشورا

ترک کارهای دنیوی در روز عاشورا (مفاتیح الجنان)
اعمال ماه محرم؛ روز دهم، روز عاشورا است و ایضا بنى امیه علیهم اللعنه از براى برکت آذوقه سال را در روز عاشورا در خانه ذخیره می‏ کرده ‏اند لهذا از حضرت امام رضا علیه السلام منقول است که هر که ترک کند سعى در حوایج خود را در روز عاشورا و پى کارى نرود حق تعالى حوایج دنیا و آخرت او را برآورد و هر که روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد حق تعالى روز قیامت را روز فرح و سرور و شادى او گرداند و دیده‏ اش در بهشت به ما روشن گردد و هر که روز عاشورا را روز برکت نامد و از براى منزل خود در آن روز چیزى ذخیره کند خدا آن ذخیره را براى او مبارک نگرداند و در روز قیامت با یزید و عبید الله بن زیاد و عمر بن سعد علیهم اللعنه محشور گردد پس باید که در روز عاشورا آدمی مشغول کارى از کارهاى دنیا نگردد و مشغول گریه و نوحه و مصیبت باشد و امر کند اهل خانه خود را که تعزیه آن حضرت را بدارند و مشغول ماتم باشند چنانکه در ماتم عزیزترین اولاد و اقارب خود می ‏باشند و در آن روز امساک کند از خوردن و آشامیدن بى آنکه قصد روزه کند و در آخر روز بعد از عصر افطار کند اگر چه به شربت آبى باشد و روزه تمام ندارد مگر آنکه در خصوص آن روز روزه واجبى داشته باشد که به نذر یا مثل آن بر او واجب شده باشد که آن روز را روزه باید بگیرد و در آن روز آذوقه در خانه ذخیره نکند و نخندد و مشغول لهو و لعب نگردد

ترک کارهای دنیوی در روز عاشورا (زاد المعاد)
اعمال ماه محرم؛ روز دهم که روز عاشورا و شهادت امام حسین علیه السلام است، همچنین بنى امیّه-لعنهم اللّه-براى برکت، آزوقۀ یک سال را در روز عاشورا در خانه ذخیره می‌کرده‌اند، لهذا از حضرت امام رضا علیه السّلام منقول که هرکه ترک کند سعى در حوایج خود را در روز عاشورا و پى کارى نرود، حق تعالى حوایج دنیا و آخرت او را برآورد و هرکه روز عاشورا را روز مصیبت و اندوه و گریۀ خود گرداند، حق تعالى روز قیامت را روز فرح و سرور و شادى او گرداند و دیده‌اش در بهشت به ما روشن گردد و هرکه روز عاشورا را روز برکت نامد و از براى منزل خود در آن روز چیزى ذخیره کند خدا آن ذخیره را بر او مبارک نگرداند و در روز قیامت با یزید و عبید اللّه بن زیاد و عمر بن سعد-علیهم اللّعنه-و العذاب الشّدید محشور گردد، پس باید که در روز عاشورا آدمی مشغول کارى از کارهاى دنیا نگردد و مشغول گریه و نوحه و مصیبت باشد و امر کند اهل خانۀ خود را که تعزیۀ آن حضرت را بدارند و مشغول ماتم باشند، چنان‌که در ماتم عزیزترین اولاد و اقارب خود می‌باشند. و در آن روز امساک کنند از خوردن و آشامیدن بى‌آن‌که قصد روزه کند و در آخر روز بعد از عصر افطار کند اگرچه به شربت آبى باشد و روزه تمام ندارد مگر آن‌که در خصوص آن روز روزۀ واجبى داشته باشد که به نذر یا مثل آن بر او واجب شده باشد که آن روزه را باید بگیرد. و در آن روز آذوقه در خانه ذخیره نکند و نخندد و مشغول لهوولعب نگردد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا