نماز روز عاشورا به نقل از زاد المعاد
اعمال ماه محرم؛ روز دهم که روز عاشورا است. و از جملۀ اعمال این روز و سایر زیارت های امام حسین علیه السلام، زیارتى است که به سند صحیح عبد اللّه بن سنان روایت کرده است که رفتم به خدمت حضرت صادق علیه السّلام در روز عاشورا و آن حضرت را شکسته رنگ و اندوهناک یافتم و آب از دیده‌هاى مبارک آن حضرت مانند مروارید می‌ریخت. گفتم: یابن رسول اللّه! سبب گریۀ شما چیست؟ خدا هرگز دیده‌هاى شما را گریان نگرداند. حضرت فرمود که مگر غافلى و نمی‌دانى که در مثل این روز حضرت امام حسین علیه السّلام شهید شده است؟ ! و گفتم: اى سیّد من چه می‌فرمایید در روزه‌اش؟ فرمود که روزه بدار بى‌آن‌که شب نیّت روزه بکنى و افطار بکن نه از روى شماتت و یک روز تمام روزه مگیر و باید که افطار تو بعد از نماز عصر باشد یک ساعت، به شربتى از آب؛ زیرا که در این وقت جنگ برطرف شد از آل رسول صلّى اللّه علیه و آله و در زمین سى نفر از اهل بیت و موالى ایشان افتاده بود که صاحب مصیبت در آنها حضرت رسالت بود و اگر آن حضرت در دنیا می‌بود بایست آن حضرت را براى ایشان تعزیه بگویند. پس آن حضرت چندان گریست که ریش مبارکش از آب دیده‌اش تر شد. پس حضرت فرمود که بهتر کارى که در این روز بکنى آن است که جامه‌هاى پاکیزه بپوشى و بندها را بگشاى و آستین‌ها را تا مرفق بالا کنى به روش مصیبت‌زدگان، پس بیرون روى به سوى بیابانى یا مکانى که کسى تو را نبیند یا خانۀ خالى از براى تقیّه از سنیان در وقت چاشت، پس چهار رکعت نماز به جا آورى با خضوع و خشوع و رکوع نیکو و بعد از هردو رکعت سلام بگوى و در رکعت اوّل بعداز حمد سورۀ قل یا ایها الکافرون بخوانى و در رکعت دویّم قل هو اللّه احد و در دو رکعت دیگر رکعت اوّل بعد از حمد سورۀ احزاب بخوان و در رکعت دویّم سورۀ اذا جاءک المنافقون و اگر اینها را ندانى، هرسوره که توانى بخوان، پس بگردانى روى خود را به جانب روضۀ مقدسۀ آن حضرت و به خاطر آورى شهادت آن امام مظلوم و اولاد و اقارب و اصحاب آن جناب را، سلام کنى بر او و صلوات فرستى بر او و لعنت کنى بر قاتلان ایشان. و در روایت دیگر، هزار مرتبه لعنت کنى بر قاتلان آن حضرت که به هرلعنى هزار حسنه براى تو نوشته می‌شود و هزار گناه از تو محو می‌شود و هزار درجه در بهشت از براى تو بلند می‌شود و بهتر این است که هزار مرتبه بگوید:
اللّهمّ العن قتله الحسین و اصحابه
خدایا لعنت فرست بر قاتلان امام حسین علیه السّلام و یاران آن حضرت.
پس فرمود که بعد از آن از موضعى که ایستاده‌اى چند گام پیش روى و بگویى:
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، رِضًا بِقَضَائِهِ وَ تَسْلِیماً لِأَمْرِه
ما از خداییم و به سوى خدا بازمی‌گردیم و به قضاى او راضى و تسلیم امر او هستیم.
و اگر هفت مرتبه چنین کند بهتر است و فرمود که در جمیع این احوال باید که محزون و غمناک و گریان باشى، پس به جاى خود برگردى و بگویى:
اللَّهُمَّ عَذِّبِ الْفَجَرَهَ الَّذِینَ شَاقُّوا رَسُولَکَ وَ حَارَبُوا أَوْلِیَاءَکَ وَ عَبَدُوا غَیْرَکَ وَ اسْتَحَلُّوا مَحَارِمَکَ،
بار خدایا! فاجرانى را که سر ستیز با رسولت داشتند و با دوستانت جنگیدند و غیر تو را پرستیدند و محارم تو را حلال شمردند عذاب فرما
وَ الْعَنِ الْقَادَهَ وَ الْأَتْبَاعَ وَ مَنْ کَانَ مِنْهُمْ فَخَبَّ وَ أَوْضَعَ مَعَهُمْ أَوْ رَضِیَ بِفِعْلِهِمْ لَعْناً کَثِیراً.
و پیروان آنان و هرکس که جزو آنان بود و هرکس که از کردارشان خوشنود و راضى بود را بسیار لعنت کن.
اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ
بار خدایا! فرج آل محمد را تعجیل فرما و درود خودت را بر او و آلش قرار ده
وَ اسْتَنْقِذْهُمْ مِنْ أَیْدِی الْمُنَافِقِینَ الْمُضِلِّینَ وَ الْکَفَرَهِ الْجَاحِدِینَ وَ افْتَحْ لَهُمْ فَتْحاً یَسِیراً
و آنان را از دست منافقان گمراه و کافران انکارکننده نجات بخش و براى آنان پیروزى آسان عنایت فرما
وَ أَتِحْ لَهُمْ رَوْحاً وَ فَرَجاً قَرِیباً وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْکَ عَلَى عَدُوِّکَ وَ عَدُوِّهِمْ سُلْطَاناً نَصِیراً.[1]
و براى ایشان راحتى و فرج نزدیک برسان و از نزد خودت براى ایشان بر دشمنت و دشمنان ایشان سلطنتى پیروز قرار ده.
پس دست‌ها به دعا بردار و قصد کن دشمنان آل محمّد را و بگو:
اللَّهُمَّ إِنَّ کَثِیراً مِنَ الْأُمَّهِ نَاصَبَتِ الْمُسْتَحْفَظِینَ مِنَ الْأَئِمَّهِ وَ کَفَرَتْ بِالْکَلِمَهِ
خدایا بسیارى از این امت بغض امامان معصوم را در دل داشتند و به کلمۀ لا اله الا اللّه کافر شدند
وَ عَکَفَتْ عَلَى الْقَادَهِ الظَّلَمَهِ وَ هَجَرَتِ الْکِتَابَ وَ السُّنَّهَ
و بر راهنماى تاریکى‌ها باز ایستادند و کتاب خدا و سنت رسول خدا را ترک کردند
وَ عَدَلَتْ عَنِ الْحَبْلَیْنِ اللَّذَیْنِ أَمَرْتَ بِطَاعَتِهِمَا وَ التَّمَسُّکِ بِهِمَا فَأَمَاتَتِ الْحَقَّ
و از دو ریسمانى که تو به طاعت آنها و تمسلک به آنها امر کردى عدول کردند، پس حق را میراندند
وَ حَادَتْ عَنِ الْقَصْدِ وَ مَالَأَتِ الْأَحْزَابَ وَ حَرَّفَتِ الْکِتَابَ
و از راه مستقیم برگشتند و با لشکرهاى زیاد آمدند و کتاب خدا را سوزاندند
وَ کَفَرَتْ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهَا وَ تَمَسَّکَتْ بِالْبَاطِلِ لَمَّا اعْتَرَضَهَا
و آنگاه که حق به سراغشان آمد کافر شدند و به باطل تمسک کردند و متعرض آن گشتند
وَ ضَیَّعَتْ حَقَّکَ وَ أَضَلَّتْ خَلْقَکَ
و حق تو را ضایع کردند و آفریده‌هایت را گمراه کردند
وَ قَتَلَتْ أَوْلَادَ نَبِیِّکَ وَ خِیَرَهَ عِبَادِکَ وَ حَمَلَهَ عِلْمِکَ وَ وَرَثَهَ حِکْمَتِکَ وَ وَحْیِکَ،
و اولاد پیغمبرت و بهترین بندگانت و بردارندۀ علم تو و وارثان حکمت و وحیت را کشتند.
اللَّهُمَّ فَزَلْزِلْ أَقْدَامَ أَعْدَائِکَ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِکَ وَ أَهِلَ بَیْتِ رَسُولِکَ،
خدایا! قدم‌هاى دشمنانت و دشمنان رسولت و دشمنان اهل بیت رسولت را بلرزان.
اللَّهُمَّ وَ أَخْرِبْ دِیَارَهُمْ وَ افْلُلْ سِلَاحَهُمْ، وَ خَالِفْ بَیْنَ کَلِمَتِهِمْ
بار خدایا! سرزمین‌هایشان را خراب گردان و اسلحه‌هایشان را بینداز و در میانشان تفرقه بیفکن،
وَ فُتَّ فِی أَعْضَادِهِمْ وَ أَوْهِنْ کَیْدَهُمْ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقَاطِعِ
و قوت‌هایشان را بشکن و نقشه‌هایشان را سست گردان و با شمشیر برنده‌ات به آنان بزن
وَ ارْمِهِمْ بِحَجَرِکَ الدَّامِغِ وَ طُمَّهُمْ بِالْبَلَاءِ طَمّاً
و سنگ خردکننده‌ات را به آنان بینداز و آنان را به بلایى مبتلا ساز مبتلا کردنى
وَ غُمَّهُمْ بِالْعَذَابِ غَمّاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً نُکْراً
و آنها را به عذاب بینداز انداختنى و آنان را به عذاب بد معذب ساز
وَ خُذْهُمْ بِالسِّنِینَ وَ الْمَثُلَاتِ الَّتِی أَهْلَکْتَ بِهَا أَعْدَاءَکَ
و آنها را به قحطى و خشکسالى‌هایى که دشمنانت را به آن گرفتى بگیر؛
إِنَّکَ ذُو نِقْمَهٍ مِنَ الْمُجْرِمِینَ،
قطعا تو صاحب عذاب گنه‌کارانى.
اللَّهُمَّ إِنَّ سُنَّتَکَ ضَائِعَهٌ وَ أَحْکَامَکَ مُعَطَّلَهٌ وَ عِتْرَهَ نَبِیِّکَ فِی الْأَرْضِ هَائِمَهٌ،
خداوندا! سنت تو ضایع و احکام تو تعطیل شده است و عترت پیغمبرت در روى زمین سرگردان گشته‌اند.
اللَّهُمَّ فَأَعِنِ الْحَقَّ وَ أَهْلَهُ وَ اقْمَعِ الْبَاطِلَ وَ أَهْلَهُ
بار خدایا! حق و اهل او را یارى کن و باطل و اهلش را برانداز
وَ مُنَّ عَلَیْنَا بِالنَّجَاهِ وَ اهْدِنَا إِلَى الْإِیمَانِ
و بر رستگارى بر ما منت گذار و ما را به سوى ایمان هدایت کن
وَ عَجِّلْ فَرَجَنَا وَ انْظِمْهُ بِفَرَجِ أَوْلِیَائِکَ
و فرج ما را تعجیل فرما و او را فرج دوستانت منظم ساز
وَ اجْعَلْهُمْ لَنَا وُدّاً وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ وَفْداً،
و دوستانت را براى ما دوست قرار بده و ما را براى آنها مهمان قرار ده.
اللَّهُمَّ وَ أَهْلِکْ مَنْ جَعَلَ یَوْمَ قَتْلِ ابْنِ نَبِیِّکَ وَ خِیَرَتِکَ عِیداً وَ اسْتَهَلَّ بِهِ فَرَحاً وَ مَرَحاً
خداوندا! کسانى را که روز کشتن پسر پیغمبرت و بهترین برگزیده‌ات را عید می‌گیرند و با خوشحالى فریاد می‌زنند و شادى می‌کنند هلاک گردان
وَ خُذْ آخِرَهُمْ کَمَا أَخَذْتَ أَوَّلَهُمْ
و آخرین آنها را به آنچه اولین آنان را گرفتى بگیر
وَ ضَاعِفِ اللَّهُمَّ الْعَذَابَ وَ التَّنْکِیلَ عَلَى ظَالِمِی أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ،
و خداوندا! عذاب و گوش و بینى بریدن بر ظالمان اهل بیت پیغمبرت را دو چندان گردان
وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ قَادَتَهُمْ، وَ أَبِرْ حُمَاتَهُمْ وَ جَمَاعَتَهُمْ،
و پیروان و پیشوایان آنها را هلاک کن و حامیان و جماعت آنها را قطع گردان.
اللَّهُمَّ وَ ضَاعِفْ صَلَوَاتِکَ وَ رَحْمَتَکَ وَ بَرَکَاتِکَ عَلَى عِتْرَهِ نَبِیِّکَ
بار خدایا! درود و رحمت و برکاتت را بر فرزندان پیغمبرت،
الْعِتْرَهِ الضَّائِعَهِ الْخَائِفَهِ الْمُسْتَذَلَّهِ بَقِیَّهِ من الشَّجَرَهِ الطَّیِّبَهِ الزَّاکِیَهِ الْمُبَارَکَهِ،
عترت ضایع شدۀ ترسان، خوار، باقى‌ماندۀ درخت پاک پاکیزه و مبارک، دو چندان گردان
وَ أَعْلِ اللَّهُمَّ کَلِمَتَهُمْ وَ أَفْلِجْ حُجَّتَهُمْ
و خدایا! کلمۀ آنها را بلند گردان و حجت آنها را رستگار
وَ اکْشِفِ الْبَلَاءَ وَ اللَّأْوَاءَ وَ حَنَادِسَ الْأَبَاطِیلِ وَ الْعَمَى عَنْهُمْ،
و بلا و ضررها و حالات باطل و کورى را از آنها برطرف کن
وَ ثَبِّتْ قُلُوبَ شِیعَتِهِمْ وَ حِزْبِکَ عَلَى طَاعَتِک وَ وَلَایَتِهِمْ وَ نُصْرَتِهِمْ
و دل‌هاى شیعیان آنان و گروه خودت را بر طاعتت و ولایت آنها و یارى آنان ثابت گردان
وَ مُوَالاتِهِمْ وَ أَعِنْهُمْ وَ امْنَحْهُمُ الصَّبْرَ عَلَى الْأَذَى فِیکَ
و کمکشان کن و صبر بر آزار در راهت به آنان عطا فرما
وَ اجْعَلْ لَهُمْ أَیَّاماً مَشْهُودَهً وَ أَوْقَاتاً مَحْمُودَهً مَسْعُودَهً تُوشِکُ فِیهَا فَرَجَهُمْ
و براى ایشان روزگار حاضر شده و وقت‌هاى پسندیدۀ سعادت‌یافته که فرج آنها را در آن روزگار نزدیک نمایى قرار ده
وَ تُوجِبُ فِیهَا تَمْکِینَهُمْ وَ نَصْرَهُمْ کَمَا ضَمِنْتُ لِأَوْلِیَائِکَ فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ
روزگارى که اطاعتشان را و یاریشان را آن طورى که براى دوستانت در قرآن ضامن شده‌اى
فَإِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ:
و گفتارت حق است که فرموده‌اى:
(وَعَدَ اَللّهُ اَلَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا اَلصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی اَلْأَرْضِ
«خدا به کسانى از شما بندگان که (به خدا و حجّت عصر علیه السّلام) ایمان آرند و نیکوکار گردند وعده فرمود که (در ظهور امام زمان) در زمین خلافتشان دهد
کَمَا اِسْتَخْلَفَ اَلَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ اَلَّذِی اِرْتَضى لَهُمْ
چنان‌که امم صالح پیمبران سلف را جانشین پیشینیان آنها نمود و دین پسندیدۀ آنان را (که اسلام واقعى است بر همۀ ادیان) تمکین و تسلط عطا کند
وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً)[2]
و به همۀ آنان پس از خوف و اندیشه از دشمنان ایمنى کامل دهد که مرا به یگانگى، بى‌هیچ شایبۀ شرک و ریا پرستش کنند.»
اللَّهُمَّ فَاکْشِفْ غُمَّتَهُمْ یَا مَنْ لَا یَمْلِکُ کَشْفَ الضُّرِّ إِلَّا هُوَ
خدایا! غم آنان را برطرف گردان اى کسى که برطرف کردن ضرر را جز تو کسى مالک نیست!
یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ
اى یکتا! اى یگانه! اى زنده! اى پاینده!
وَ أَنَا یَا إِلَهِی عَبْدُکَ الْخَائِفُ مِنْکَ وَ الرَّاجِعُ إِلَیْکَ السَّائِلُ لَکَ الْمُقْبِلُ عَلَیْکَ
من اى خداى من! بندۀ ترسان تو هستم و رجوع‌کنندۀ به سوى تو سؤال‌کنندۀ تو و اقاله‌کنندۀ بر تو،
اللَّاجِئُ إِلَى فِنَائِکَ الْعَالِمُ بِأَنَّهُ لَا مَلْجَأَ مِنْکَ إِلَّا إِلَیْکَ،
پناه برندۀ به سوى فناى تو در حالى که می‌دانم پناهگاهى از تو، جز به سوى تو نیست.
اللَّهُمَّ فَتَقَبَّلْ دُعَائِی وَ اسْمَعْ یَا إِلَهِی
بار خدایا! دعایم را قبول کن و بشنو اى خداى من!
عَلَانِیَتِی وَ نَجْوَایَ وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ رَضِیتَ عَمَلَهُ
آشکارم و رازهایم را و مرا از کسانى که از کردارش راضى هستى
وَ قَبِلْتَ نُسُکَهُ وَ نَجَّیْتَهُ بِرَحْمَتِکَ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْکَرِیمُ.
و عبادت‌هایش را قبول کرده و به رحمت خودت نجاتش داده‌اى قرار ده قطعا تو ارجمند بزرگوارى.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ أَوَّلًا وَ آخِراً عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَارِکْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا اول و آخر بر محمد و آل محمد درود فرست و محمد و آل محمد را برکت ده
وَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ بِأَکْمَلِ وَ أَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ
و محمد و آل محمد را رحم کن به کامل‌ترین و پرفضیلت‌ترین صلواتى که فرستاده‌اى و برکت داده‌اى
وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ وَ مَلَائِکَتِکَ وَ حَمَلَهِ عَرْشِکَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ،
و رحمت کرده‌اى بر پیامبرانت و فرستادگانت و فرشتگانت و بردارندگان عرشت به حق «لا اله الا انت»
اللَّهُمَّ وَ لَا تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ، وَ اجْعَلْنِی
بار خدایا! میان من و محمد و آل محمد-درود تو بر او و آلش-جدایى مینداز.
یَا مَوْلَایَ مِنْ شِیعَهِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ ذُرِّیَّتِهِمْ الطَّاهِرَهِ الْمُنْتَجَبَهِ،
اى آقاى من! مرا از جمله شیعیان محمد و على و فاطمه و حسن و حسین و فرزندان پاک برگزیده‌شان قرار ده.
وَ هَبْ لِیَ التَّمَسُّکَ بحبهم وَ الرِّضَا بِسَبِیلِهِمْ وَ الْأَخْذَ بِطَرِیقَتِهِمْ إِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ.
و تمسک به دوستى آنان و رضا به راه آنها و گرفتن روش آنان را به من عطا کن. قطعا تو بخشندۀ بزرگوارى.
پس به سجده برود و دو طرف روى خود را بر خاک بگذارد و بگوید: «یا من یحکم. . . .»
یَا مَنْ یَحْکُمُ مَا یَشَاءُ وَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ، أَنْتَ حَکَمْتَ
اى خدایى که بر هرچه حکم می‌رانى و هرچه اراده کنى انجام می‌دهى، تو دربارۀ اهل بیت حضرت محمد خود را نمودى،
فَلَکَ الْحَمْدُ مَحْمُوداً مَشْکُوراً فَعَجِّلْ یَا مَوْلَایَ فَرَجَهُمْ وَ فَرَجَنَا بِهِمْ،
پس ستایش تو را که ستوده و مورد سپاسى، در گشایش کار آنان و گشایش کار ما به ظهور آنان شتاب کن
فَإِنَّکَ ضَمِنْتَ إِعْزَازَهُمْ بَعْدَ الذِّلَّهِ وَ تَکْثِیرَهُمْ بَعْدَ الْقِلَّهِ وَ إِظْهَارَهُمْ بَعْدَ الْخُمُولِ
زیرا تو خود سربلندى آنان را بعد از خوارى و فراوانیشان بعد از اندکى و آشکار ساختنشان بعد از گمنامی ضمانت کرده‌اى
یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ وَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
اى راستگوترین راستگویان و اى مهربان‌ترین مهربانان،
فَأَسْأَلُکَ یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ بَسْطَ أَمَلِی
اى معبود و سرور من، به جود و کرم تو از تو درخواست می‌کنم مرا به آرزوهایم برسانى
وَ التَّجَاوُزَ عَنِّی وَ قَبُولَ قَلِیلِ عَمَلِی وَ کَثِیرِهِ وَ الزِّیَادَهَ فِی أَیَّامِی
و از من درگذرى و کار اندک و بسیارم را قبول بنمایى و روزهاى عمرم را زیاد کنى
وَ تَبْلِیغِی ذَلِکَ الْمَشْهَدَ، وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدْعَى فَیُجِیبُ إِلَى طَاعَتِهِمْ وَ مُوَالاتِهِمْ وَ نَصْرِهِمْ وَ تُرِیَنِی
و مرا به آن شهادتگاه برسانى و مرا از کسانى که خوانده شود به سوى طاعت و دوستى و یارى ایشان و سپس اجابت کند قرار ده،
ذَلِکَ قَرِیباً سَرِیعاً فِی عَافِیَهٍ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
خدایا آن را نزدیک و تند در سلامتى برایم قرار ده، قطعا تو بر هرچیز توانایى.
پس سر خود را به سوى آسمان بلند کن! و بگو:
أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَکُونَ مِنَ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ أَیَّامَکَ فَأَعِذْنِی یَا إِلَهِی بِرَحْمَتِکَ مِنْ ذَلِکَ.[3]
پناه می‌برم به تو از این‌که از کسانى که باشم که امیدوار روزگار تو نیستند، مرا پناه ده از آن اى خدا! به حقّ رحمت خودت.
چون چنین کنى این عمل بهتر است از براى تو از حج‌هاى بسیار و عمره‌هاى بسیار که مال بسیار در آنها صرف نمایى و بدن خود را در آنها به تعب افکنى و از اهل و عیال و فرزندان خود جدا شوى و بدان که کسى که این نماز را در این روز بکند و این دعا را از روى اخلاص بخواند و این عمل را با یقین و تصدیق به جا آورد، حق تعالى ده خصلت به او عطا کند؛ از جملۀ آنها آن است که او را از مردن‌هاى بد حفظ کند مانند غرق شدن و سوختن و در زیر عمارت ماندن و امثال اینها و تا مردن، دشمنى بر او مسلط نگردد و نگاه دارد او را از دیوانگى و خوره و پیسى در خودش و در فرزندانش تا چهار پشت و شیطان را و یاوران و دوستان شیطان را مسلّط نگرداند بر او و بر نسل او تا چهار پشت.
[1] ) اقبال الاعمال ص 568؛ بحار الانوار، ج 98، ص 305.
[2] ) نور ( 24 )55.
[3] ) اقبال الاعمال ص 569؛ بحار الأنوار، ج 98 ، ص 305 .