معراج حضرت عیسی در شب بیست و یکم ماه رمضان

معراج حضرت عیسی علیه السلام

هر چند گفته های متفاوت و متناقضی در ارتباط با زمان معراج حضرت عیسی (علیه السلام ) وجود دارد، اما نمی توان به صورت قطعی اعلام نمود که کدامشان صحیح است. البته ندانستن تاریخ دقیق؛ مانند بسیاری موارد مشابه ضرری را متوجه قطعیت اصل ماجرا نخواهد نمود.با اینحال بعضی از مورخان عروج حضرت عیسی به آسمان را شب بیست و یکم ماه رمضان می دانند.

شخصیت عیسى علیه السلام و مقامش در درگاه خدا
عیسى علیه السلام بنده خدا- پیامبر خدا- «1» و رسول به سوى بنى اسرائیل «2» و یکى از پیامبران اولى العزم و صاحب شریعت بوده و کتابى به نام انجیل داشت «3»، خداى تعالى نام او را مسیح عیسى نهاد «4» و” کلمه اللَّه” و” روحى از خدا” خواند «5»، و داراى مقام امامت «6» و از گواهان اعمال «7»، و بشارت دهندگان به آمدن پیامبر اسلام بود «8»، وجیه و آبرومند در دنیا و آخرت و از مقربین بود «9». از اصطفاء شدگان «10»، و از اجتباء شدگان و از صالحان بود «11»، مبارک بود هر جا که باشد، زکى و مهذب بود، آیتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود و احسانگرى به مادرش، و از زمره کسانى بود که خداى تعالى به ایشان سلام کرد «12» و از کسانى بود که خدا کتاب و حکمتش آموخت. «13»
بازگشت مسیح به سوى خداوند
إِذْ قالَ اللَّهُ یا عِیسى‏ إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَیَّ وَ مُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ جاعِلُ الَّذِینَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَهِ ثُمَّ إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَیْنَکُمْ فِیما کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ ( آل عمران،55)

و به یاد آر آن زمان را که خداى تعالى گفت: اى عیسى من تو را خواهم گرفت و به سوى خود بالا خواهم برد و از شر کسانى که کافر شدند پاک خواهم کرد و پیروانت را بر کسانى که کافر شدند برترى تا قیامت می‏دهم آن گاه برگشتتان به سوى من است، و من- بین شما در آنچه اختلاف می‏کنید حکم خواهم کرد

نقل معروف در میان مفسران اسلام، به استناد آیه 157 سوره نساء این است که مسیح ع هرگز کشته نشد (و از توطئه‏ اى که یهود با همکارى بعضى از مسیحیان خیانتکار براى او چیده بودند رهایى یافت) و خداوند او را به آسمان برد. هر چند مسیحیان طبق انجیل هاى موجود می‏ گویند مسیح کشته شد و دفن گردید و سپس از میان مردگان برخاست و مدت کوتاهى در زمین بود و بعد به آسمان صعود کرد «14» آیه فوق ناظر به همین معنى است، می‏فرماید: به یاد آرید” هنگامی را که خدا به عیسى گفت: من تو را بر می‏گیرم و به سوى خود بالا می‏برم
[روایتى در مورد کیفیت بالا بردن عیسى (ع) به آسمان‏]
و در تفسیر قمی از امام باقر ع روایت کرده که فرمود: عیسى ع در هنگام عصر آن شبى که خداى تعالى او را به آسمان بالا برد، یاران خود را که دوازده نفر بودند، نزد خود خواند و ایشان را داخل خانه ‏اى کرد و سپس از چشمه‏ اى که در کنج آن خانه بود در آمد، در حالى که آب از سر و رویش می‏ ریخت، فرمود: خداى تعالى به من وحى کرد که همین ساعت مرا به سوى خود بالا می‏ برد، و مرا از یهود پاک می‏ کند، کدامیک از شما داوطلب می‏ شوید به شکل من در آید و خداى تعالى شکل مرا به او بدهد و به جاى من کشته و به دار آویخته گردد و در عوض در بهشت با من باشد؟ جوانى از میان آنان گفت: یا روح اللَّه من حاضرم، فرمود: بله تو همانى، آن گاه رو کرد به بقیه و فرمود: بدانید که بعد از رفتن من یکى از شما تا قبل از رسیدن صبح دوازده بار بر من کافر می‏ شود (و اظهار بیزارى از من می‏ کند)، مردى از میان جمع گفت: یا نبى اللَّه آن منم؟ عیسى ع گفت: مثل اینکه از نفس خودت چنین چیزى را احساس کرده ‏اى، باشد تو همان شخص باش، آن گاه رو کرد به بقیه و فرمود: بعد از من دیرى نمی‏ پاید که به سه فرقه متفرق می‏ شوید، دو فرقه به خداى تعالى افتراء می ‏بندند و در آتش خواهند بود و یک فرقه اهل نجات است، و آن فرقه‏ اى است که از شمعون صادقانه پیروى می‏ کند و به خدا دروغ نمی ‏بندد که آن فرقه در بهشت خواهد بود، این را که گفت در جلو چشم همه اصحابش از زاویه خانه به طرف آسمان بالا رفت و ناپدید شد.
از سوى دیگر یهود که مدتها در جستجوى مسیح بود، در همان شب آن خانه را پیدا کرده، آن جوانى را که داوطلب شده بود به شکل عیسى ع درآید، گرفتند و کشتند و به دار آویختند و سپس آن کس دیگر را که عیسى ع خبر داده بود تا صبح دوازده نوبت کافر می‏ شوى را گرفته و او همان کفرها را دوازده بار مرتکب شد. «15»
و در کتاب عیون از حضرت رضا ع روایت کرده که فرمود: امر هیچ یک از انبیاء و حجت‏هاى الهى بر مردم مشتبه نشد مگر امر عیسى ع و بس، براى اینکه عیسى ع را زنده به آسمان بردند و بین آسمان و زمین قبض روحش کردند و بدن بى‏روح و روح بى‏بدنش را به آسمان بردند و دوباره روحش را به بدنش برگرداندند، این مضمون کلام خداى تعالى است که یک جا می‏ فرماید:” إِذْ قالَ اللَّهُ یا عِیسى‏ إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَیَّ وَ مُطَهِّرُکَ” و جاى دیگر از خود عیسى ع حکایت می‏ کند که در روز قیامت می‏ گوید: «16»” وَ کُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً ما دُمْتُ فِیهِمْ، فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَ أَنْتَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ شَهِیدٌ” «17».
و در تفسیر عیاشى از امام صادق ع روایت است که فرمود: عیسى بن مریم وقتى به آسمان برده شد جامه‏اى پشمی بر تن داشت که نخ آن را مریم رشته و خود مریم آن را بافته و خودش دوخته بود، وقتى به آسمان رسید، ندایش دادند: زینت دنیائیت را بیفکن. «18»

پی نوشت ها:

(1)” سوره مریم، آیه 30″.
(2)” سوره آل عمران، آیه 49″.
(3)” سوره احزاب، آیه 7″،” سوره شورا، آیه 13″،” سوره مائده، آیه 46″.
(4)” سوره آل عمران، آیه 45″.
(5)” سوره نساء، آیه 171″.
(6)” سوره احزاب آیه 7″.
(7)” سوره نساء، آیه 159″،” سوره مائده، آیه 117″. […..]
(8)” سوره صف، آیه 6″.
(9)” سوره آل عمران، آیه 45″.
(10)” سوره آل عمران، آیه 33″.
(11)” سوره انعام، آیه 85- 87″.
(12)” سوره مریم، آیه 19- 33″.
(13)” سوره آل عمران، آیه 48″.
(14)نجیل مرقس باب 16، انجیل متى باب 28، انجیل لوقا باب 24، انجیل یوحنا باب 31. […..
(15) تفسیر قمی، ج 1 ص 103. […..]
(16) عیون الاخبار ج 1 ص 215.
(17) مادامی که در میان آنها بودم گواه و شاهد اعمالشان بودم و چون مرا قبض روح کردى خود ناظر و نگهبان اعمال آنها بودى و تو بر همه خلق گواهى:” سوره مائده، آیه 117″.
(18) تفسیر عیاشى ج 1 ص 175 ح 53

منابع:
(1)تفاسیر نور نمونه ذیل آیه55آل عمران
(2)مناسبت های قمری در قرآن،مرتضی بذرافشان،مرکزپژوهش های صدا و سیما،1387،صص76.