یحیی علیه السلام
حضرت یحیی علیه السلام پسر حضرت زکریا علیه السلام و از پیامبران بنی اسرائیل بود و در قرآن کریم به نبوتش تصریح شده است. حضرت زکریا وقتی به سن پیری رسید، چون فرزندی نداشت و بیم داشت نبوت به دست نااهلان برسد، از خداوند خواست فرزندی به وی عطا کند تا وارث او و وارث آل یعقوب باشد. خداوند نیز حضرت یحیی را به وی ارزانی داشت. ایمان وی به حضرت عیسی علیه السلام ، پارسایی و عفت و ترک آمیزش با زنان و نیز اعطای مقام نبوت در کودکی از جمله ویژگی ها و فضیلتهای حضرت یحیی علیه السلام است. وی در سه سالگی به مقام نبوت نایل شد و در پنج سالگی در جمع بنی اسرائیل سخن گفت و آنان را موعظه کرد. پسر خاله و تصدیق کننده حقانیت عیسی علیه السلام بود. از عبادت و زهد و دنیا گریزی و گریه های حضرت یحیی احادیث فراوانی رسیده است. جامهاش از پوست درخت خرما، خوراکش از برگ درختان و نان جو و فرش و بسترش زمین بود. خانه ای نداشت و وقتی شب فرا می رسید، هر جا که بود، همان جا می ماند و شب را به صبح می رساند. سرانجام به سبب مخالفتش با ازدواج غیرشرعی هرود با دختر همسرش توسط وی به شهادت رسید.(1)
_____________________
1. خزائلی، اعلام قرآن،ص 666؛ رسولی محلاتی،تاریخ الانبیاء،ج 2، ص 284.