ملکه سبأ و قوم او
ملکه سبا تنها زنِ حاکم با توانایی های ویژه است که در قرآن از وی یاد شده است. نام او را «بلقیس بنت شراحیل» ذکر کرده اند. بلقیس دارایی عظیمی داشته است و به نقل قرآن او و قومش آفتاب پرست بوده اند. مردم باهوش این سرزمین در نقاط حساس، سدهای زیادی ساخته بودند که از همه مهمتر «سد مأرب» بود و مجاری مختلف در آن ایجاد کرده بودند که در اثر آن باغ های زیبا و کشتزارهای پر برکت در دو طرف مسیر رودخانه ایجاد شده بود. ناسپاسی و حسادت این قوم مرفه باعث شد تا گرفتار عذاب الهی شوند. آنچه باعث انحطاط این تمدن گردید، شکسته شدن سد مشهور «مأرب» بود که باعث جاری شدن آب زیاد آن به سرزمین سبأ شد. آبادی ها و باغ ها و قصرها را ویران نمود و سرزمین آباد آن ها به بیابانی خشک و بی آب و علف تبدیل گردید و تنها چند درخت «اراک» و «شوره گز» و «سدر» به جای ماند. ملکه سبأ سرانجام ایمان آورد و به خیل صالحان پیوست، اما اینکه بعد از ایمان به کشور خود بازگشت و به حکومت خود از طرف سلیمان علیه السلام ادامه داد یا نزد سلیمان علیه السلام ماند و با او ازدواج کرد و یا به توصیه سلیمان علیه السلام با یکی از ملوک یمن که به عنوان «تبع» مشهور بودند، پیمان زناشویی بست؛ در قرآن اشاره ای به این ها نشده است. آنچه در تواریخ نقل شده این است که سلیمان علیه السلام وارد سرزمین سبأ شود و با بلقیس ازدواج کرد و سرزمین تحت سلطه سلیمان علیه السلام از حجاز تا یمن و محدوده سبأ و مأرب گسترش یافت.(1)
_________________
1. طبرسی، مجمع البیان، ج20، ص 254؛ لغت نامه دهخدا، ج4، ص4968.