مگر پیامبراکرم(ص)نفرمود: «شیطان من به دست من ایمان آورده»؟ پس معناى این آیه شریف که می فرماید: (وَإِمَّا ینزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیطَـنِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ)[23] و یا آیه شریف: (وَإِمَّا ینسِینَّکَ الشَّیطَـنُ …)[24] چیست؟
اولا: رسول اکرم(ص) فرمود: «اِنَّ اللهَ اَعانَنىِ عَلى شَیطان حَتّى اَسْلَمَ عَلى یدَىَّ؛ همانا خداوند متعال مرا در برابر شیطان کمک کرد، تا این که شیطان به دست من اسلام آورد».[25] پس آن چه در این روایت آمده، تنها اسلام آوردن و تسلیم شدن شیطان به دست رسول اکرم(ص) است، نه ایمان قلبى شیطان.
ثانیاً: بر فرض که بپذیریم یک شیطان به دست رسول اکرم(ص)ایمان آورده باشد، این حرف به این معنا نیست که همه شیطان ها از جن و انس مراد این روایت باشد.
ثالثاً: این آیه[26] به ما آموزش می دهد که چگونه از شر وسوسه هاى شیطان به خدا پناه بریم، زیرا هر چند خطاب در این آیه، شامل حضرت شده، ولى مقصود، امت آن جناب است، چون خود آن حضرت، معصوم است.[27]
—————
[23] اعراف، آیه 200.
[24] انعام، آیه 68.
[25] بحارالانوار، ج 16، ص 337 و ابن شهر آشوب، مناقب، ج 1، ص 197.
[26] اعراف، آیه 200.
[27] ر.ک: المیزان، ج 8، ص 380 و تفسیر نمونه، ج 7، ص 63 ـ 67.