ترجمه سوره علق – مکارم شیرازی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، (۱)

همان کس که انسان را از خون بسته‏اى خلق کرد! (۲)

بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (۳)

همان کسى که بوسیله قلم تعلیم نمود، (۴)

و به انسان آنچه را نمى‏دانست یاد داد! (۵)

چنین نیست (که شما مى‏پندارید) به یقین انسان طغیان مى‏کند، (6)

از اینکه خود را بى‏نیاز ببیند! (۷)

و به یقین بازگشت (همه) به سوى پروردگار تو است! (۸)

به من خبر ده آیا کسى که نهى مى‏کند، (۹)

بنده‏اى را به هنگامى که نماز مى‏خواند (آیا مستحق عذاب الهى نیست)؟! (۱۰)

به من خبر ده اگر این بنده به راه هدایت باشد، (۱۱)

یا مردم را به تقوا فرمان دهد (آیا نهى کردن او سزاوار است)؟! (۱۲)

به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهى نیست)؟! (۱۳)

آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) مى‏بیند؟!(14)

چنان نیست که او خیال مى‏کند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیه‏اش ( موى پیش سرش) را گرفته (و به سوى عذاب مى‏کشانیم)، (۱۵)

همان ناصیه دروغگوى خطاکار را! (۱۶)

سپس هر که را مى‏خواهد صدا بزند (تا یاریش کند)! (۱۷)

ما هم بزودى ماموران دوزخ را صدا مى‏زنیم (تا او را به دوزخ افکنند)! (۱۸)

چنان نیست (که آن طغیانگر مى‏پندارد); هرگز او را اطاعت مکن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوى! (۱۹)