ترجمه سوره منافقون – مکارم شیرازی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

هنگامى که منافقان نزد تو آیند مى‏گویند: «ما شهادت مى‏دهیم که یقینا تو رسول خدایى! س‏ذللّه خداوند مى‏داند که تو رسول او هستى، ولى خداوند شهادت مى‏دهد که منافقان دروغگو هستند (و به گفته خود ایمان ندارند). (۱)

آنها سوگندهایشان را سپر ساخته‏اند تا مردم را از راه خدا باز دارند، و کارهاى بسیار بدى انجام مى‏دهند! (۲)

این بخاطر آن است که نخست ایمان آوردند سپس کافر شدند; از این رو بر دلهاى آنان مهر نهاده شده، و حقیقت را درک نمى‏کنند! (۳)

هنگامى که آنها را مى‏بینى، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتى فرو مى‏برد; و اگر سخن بگویند، به سخنانشان گوش فرا مى‏دهى; اما گویى چوبهاى خشکى هستند که به دیوار تکیه داده شده‏اند! هر فریادى از هر جا بلند شود بر ضد خود مى‏پندارند; آنها دشمنان واقعى تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بکشد، چگونه از حق منحرف مى‏شوند؟! (۴)

هنگامى که به آنان گفته شود: «بیایید تا رسول خدا براى شما استغفار کند!»، سرهاى خود را (از روى استهزا و کبر و غرور) تکان مى‏دهند; و آنها را مى‏بینى که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر مى‏ورزند! (۵)

براى آنها تفاوت نمى‏کند، خواه استغفار برایشان کنى یا نکنى، هرگز خداوند آنان را نمى‏بخشد; زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمى‏کند! (۶)

آنها کسانى هستند که مى‏گویند: «به افرادى که نزد رسول خدا هستند انفاق نکنید تا پراکنده شوند!» (غافل از اینکه) خزاین آسمانها و زمین از آن خداست، ولى منافقان نمى‏فهمند! (۷)

آنها مى‏گویند: «اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون مى‏کنند!» در حالى که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است; ولى منافقان نمى‏دانند! (۸)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند! و کسانى که چنین کنند، زیانکارانند! (۹)

از آنچه به شما روزى داده‏ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکى از شما فرا رسد و بگوید: س‏خ‏للّهپروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت کمى به تاخیر نینداختى تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!» (۱۰)

خداوند هرگز مرگ کسى را هنگامى که اجلش فرا رسد به تاخیر نمى‏اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است. (۱۱)