ترجمه سوره قمر – مکارم شیرازی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

قیامت نزدیک شد و ماه از هم شکافت! (۱)

و هرگاه نشانه و معجزه‏اى را ببینند روى گردانده، میگویند: «این سحرى مستمر است‏»! (۲)

آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هواى نفسشان پیروى نمودند; و هر امرى قرارگاهى دارد! (۳)

به اندازه کافى براى بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امتهاى پیشین) به آنان رسیده است! (۴)

این آیات، حکمت بالغه الهى است; اما انذارها (براى افراد لجوج) فایده نمیدهد! (۵)

بنابر این از آنها روى بگردان، و روزى را به یاد آور که دعوت کننده الهى مردم را به امر وحشتناکى دعوت میکند (دعوت به حساب اعمال)! (۶)

آنان در حالى که چشمهایشان از شدت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخهاى پراکنده از قبرها خارج میشوند، (۷)

در حالى که (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوى این دعوت کننده گردن میکشند; کافران میگویند: «امروز روز سخت و دردناکى است!» (۸)

پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آرى) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (۹)

او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‏ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» (۱۰)

در این هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پى‏درپى گشودیم; (۱۱)

و زمین را شکافتیم و چشمه‏هاى زیادى بیرون فرستادیم; و این دو آب به اندازه مقدر با هم درآمیختند (و دریاى وحشتناکى شد)! (۱۲)

و او را بر مرکبى از الواح و میخهایى ساخته شده سوار کردیم; (۱۳)

مرکبى که زیر نظر ما حرکت میکرد! این کیفرى بود براى کسانى که (به او) کافر شده بودند! (۱۴)

ما این ماجرا را بعنوان نشانه‏اى در میان امتها باقى گذاردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟! (۱۵)

(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۶)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۱۷)

قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند; پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۱۸)

ما تندباد وحشتناک و سردى را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم… (۱۹)

که مردم را همچون تنه‏هاى نخل ریشه‏کن شده از جا برمیکند! (۲۰)

پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۲۱)

ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود! (۲۲)

طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تکذیب کردند، (۲۳)

و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى کنیم؟! اگر چنین کنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود! (۲۴)

آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوى هوسبازى است! (۲۵)

ولى فردا میفهمند چه کسى دروغگوى هوسباز است! (۲۶)

ما «ناقه‏» را براى آزمایش آنها میفرستیم; در انتظار پایان کار آنان باش و صبر کن! (۲۷)

و به آنها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز براى آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! (۲۸)

آنها یکى از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کار آمد و (ناقه را)پى کرد! (۲۹)

پس (بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (۳۰)

ما فقط یک صیحه ( صاعقه عظیم) بر آنها فرستادیم و بدنبال آن همگى بصورت گیاه خشکى درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‏آورى میکند! (۳۱)

ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۳۲)

قوم لوط انذارها(ى پى‏درپى پیامبرشان) را تکذیب کردند; (۳۳)

ما بر آنها تندبادى که ریگها را به حرکت درمیآورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! (۳۴)

این نعمتى بود از ناحیه ما; این گونه هر کسى را که شکر کند پاداش میدهیم! (۳۵)

او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولى بر آنها اصرار بر مجادله و القاى شک داشتند! (۳۶)

آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهاى مرا! (۳۷)

سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابى پایدار و ثابت به سراغشان آمد! (۳۸)

(و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهاى مرا! (۳۹)

ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود؟! (۴۰)

و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکى پس از دیگرى) به سراغ آل فرعون آمد، (۴۱)

اما آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن شخصى قدرتمند و توانا! (۴۲)

آیا کفار شما بهتر از آنانند یا براى شما امان‏نامه‏اى در کتب آسمانى نازل شده است؟! (۴۳)

یا میگویند: «ما جماعتى متحد و نیرومند و پیروزیم‏»؟! (۴۴)

(ولى بدانند) که بزودى جمعشان شکست میخورد و پا به فرارمیگذارند! (۴۵)

(علاوه بر این) رستاخیز موعد آنهاست، و مجازات قیامت هولناکتر و تلختر است! (۴۶)

مجرمان در گمراهى و شعله‏هاى آتشند، (۴۷)

در آن روز که در آتش دوزخ به صورتشان کشیده میشوند (و به آنها گفته میشود:) بچشید آتش دوزخ را! (۴۸)

البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم! (۴۹)

و فرمان ما یک امر بیش نیست، همچون یک چشم بر هم زدن! (۵۰)

ما کسانى را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟! (۵۱)

و هر کارى را انجام دادند در نامه‏هاى اعمالشان ثبت است، (۵۲)

و هر کار کوچک و بزرگى نوشته شده است. (۵۳)

یقینا پرهیزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند، (۵۴)

در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر! (۵۵)