ترجمه سوره طور – مکارم شیرازی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به کوه طور، (۱)

و کتابى که نوشته شده، (۲)

در صفحه‏اى گسترده، (۳)

و سوگند به «بیت المعمور»، (۴)

و سقف برافراشته، (۵)

و دریاى مملو و برافروخته، (۶)

که عذاب پروردگارت واقع میشود، (۷)

و چیزى از آن مانع نخواهد بود! (۸)

(این عذاب الهى) در آن روزى است که آسمان به شدت به حرکت درمیآید، (۹)

و کوه‏ها از جا کنده و متحرک میشوند! (۱۰)

واى در آن روز بر تکذیب‏کنندگان، (۱۱)

همانها که در سخنان باطل به بازى مشغولند! (۱۲)

در آن روز که آنها را بزور به سوى آتش دوزخ میرانند! (۱۳)

(به آنها میگویند:) این همان آتشى است که آن را انکار میکردید. (۱۴)

آیا این سحر است یا شما نمیبینید؟! (۱۵)

در آن وارد شوید و بسوزید; میخواهید صبر کنید یا نکنید، براى شما یکسان است; چرا که تنها به اعمالتان جزا داده میشوید! (۱۶)

ولى پرهیزگاران در میان باغهاى بهشت و نعمتهاى فراوان جاى دارند، (۱۷)

و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (۱۸)

(به آنها گفته میشود:) بخورید و بیاشامید گوارا; اینها در برابر اعمالى است که انجام میدادید! (۱۹)

این در حالى که بر تختهاى صف‏کشیده در کنار هم تکیه میزنند، و «حور العین‏» را به همسرى آنها درمیآوریم! (۲۰)

کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق میکنیم; و از (پاداش) عملشان چیزى نمیکاهیم; و هر کس در گرو اعمال خویش است! (۲۱)

و همواره از انواع میوه‏ها و گوشتها -از هر نوع که بخواهند- در اختیارشان میگذاریم! (۲۲)

آنها در بهشت جامهاى پر از شراب طهور را که نه بیهوده‏گویى در آن است و نه گناه، از یکدیگر میگیرند! (۲۳)

و پیوسته بر گردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش میکنند که همچون مرواریدهاى درون صدفند! (۲۴)

در این هنگام رو به یکدیگر کرده (از گذشته) سؤال مینمایند; (۲۵)

میگویند: «ما در میان خانواده خود ترسان بودیم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگیرد)! (۲۶)

اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذاب‏کشنده ما را حفظ کرد! (۲۷)

ما از پیش او را میخواندیم (و میپرستیدیم)، که اوست نیکوکار و مهربان!» (۲۸)

پس تذکر ده، که به لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نیستى! (۲۹)

بلکه آنها میگویند: «او شاعرى است که ما انتظار مرگش را میکشیم!» (۳۰)

بگو: «انتظار بکشید که من هم با (شما انتظار میکشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!» (۳۱)

آیا عقلهایشان آنها را به این اعمال دستور میدهد، یا قومى طغیانگرند؟ (۳۲)

یا میگویند: «قرآن را به خدا افترا بسته‏»، ولى آنان ایمان ندارند. (۳۳)

اگر راست میگویند سخنى همانند آن بیاورند! (۳۴)

یا آنها بى هیچ آفریده شده‏اند، یا خود خالق خویشند؟! (۳۵)

آیا آنها آسمانها و زمین را آفریده‏اند؟! بلکه آنها جویاى یقین نیستند! (۳۶)

آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! (۳۷)

آیا نردبانى دارند (که به آسمان بالا میروند) و بوسیله آن اسرار وحى را میشنوند؟! کسى که از آنها این ادعا را دارد دلیل روشنى بیاورد! (۳۸)

آیا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا مینامید)؟! (۳۹)

آیا تو از آنها پاداشى میطلبى که در زیر بار گران آن قرار دارند؟! (۴۰)

آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روى آن مینویسند؟! (۴۱)

آیا میخواهند نقشه شیطانى براى تو بکشند؟! ولى بدانند خود کافران در دام این نقشه‏ها گرفتار میشوند! (۴۲)

یا معبودى غیر خداوند دارند (که قول یارى به آنها داده)؟! منزه است خدا از آنچه همتاى او قرارمیدهند! (۴۳)

آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط میکند میگویند: «این ابر متراکمى است!» (۴۴)

حال که چنین است آنها را رها کن تا روز مرگ خود را ملاقات کنند; (۴۵)

روزى که نقشه‏هاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هیچ سو) یارى نمیشوند! (۴۶)

و براى ستمگران عذابى قبل از آن است (در همین جهان); ولى بیشترشان نمیدانند! (۴۷)

در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو در حفاظت کامل ما قرار دارى! و هنگامى که برمیخیزى پروردگارت را تسبیح و حمد گوى! (۴۸)

(همچنین) به هنگام شب او را تسبیح کن و به هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح)! (۴۹)