نماز مستحبی روز هفدهم ربیع الاول (مفاتیح الجنان)
اعمال ماه ربیع الاول؛ پنجمین عمل در روز هفدهم ربیع الاول در وقتى که روز بلند شود دو رکعت نماز کند در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه توحید بخواند و بعد از سلام در مصلاى خود بنشیند و این دعا بخواند
اللَّهُمَّ أَنْتَ حَیٌّ لاَ تَمُوتُ
الی آخر و این دعای مبسوطی است و چون سندش را منتهی به معصوم ندیدم، مراعات اختصار را اهمّ دیدم. هر که طالب است رجوع به زاد المعاد نماید.
نماز مستحبی روز هفدهم ربیع الاول (زاد المعاد)
اعمال ماه ربیع الاول؛ مشهور میان علماى شیعه آن است که ولادت کثیر السّعادت حضرت رسالت صلّى اللّه علیه و آله در روز جمعه هفدهم ماه ربیع الاوّل واقع شد و سیّد ابن طاووس رحمه اللّه گفته است که مستحب است در این روز دو رکعت نماز بکند و در هررکعت بعد از حمد ده مرتبه انا انزلناه و ده مرتبه قل هو اللّه احد بخواند و چون سلام بگوید در جاى نماز خود بنشیند و این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ أَنْتَ حَیٌّ لَا تَمُوتُ وَ خَالِقٌ لَا تُغْلَبُ وَ بَدِیءٌ لَا تَنْفَدُ وَ قَرِیبٌ لَا تَبْعُدُ
خداوندا، تو زنده‌اى هستى که هرگز نمى‌میرى و آفریننده‌اى که (آفریده نشده‌اى، و برترى یابنده‌اى که) مغلوب واقع نمى‌شوى و پدیدآورنده‌اى که نیستى نمى‌پذیرى و نزدیکى که دور نمى‌گردى
وَ قَادِرٌ لَا تُضَادُّ وَ غَافِرُ لَا تَظْلِمُ وَ صَمَدٌ لَا تَطْعَمُ وَ قَیُّومُ لَا تَنَامُ
و توانایى که کسى نمى‌تواند با تو ستیزه کند و آمرزنده‌اى که ستم نمى‌کنى و بى‌نیازى که نیاز به خوراکى ندارى و پاینده‌اى که به خواب نمى‌روى
وَ عَالِمٌ لَا تُعَلَّمُ وَ قَوِیٌّ لَا تَضْعُفُ وَ عَظِیمٌ لَا تُوصَفُ وَ وَفِیُّ لَا تُخْلِفُ
و دانایى که کسى چیزى به تو نمى‌آموزد و نیرومندى که ناتوان نمى‌گردى و بزرگى که به توصیف درنمى‌آیى و وفا کننده‌اى که خلف وعده نمى‌کنى
وَ غَنِیٌّ لَا تَفْتَقِرُ وَ حَکِیمٌ لَا تَجُورُ وَ مَنِیعٌ لَا تُقْهَرُ وَ مَعْرُوفٌ لَا تُنْکَرُ
و توانگرى که نیازمند نمى‌گردى و حکیمى که ستم روا نمى‌دارى و سربلندى که مقهور واقع نمى‌شوى و آشنایی که کسی تو را انکار نمی کند
وَ وَکِیلٌ لَا تَخْفَى وَ غَالِبٌ لَا تُغْلَبُ وَ فَرْدٌ لَا تَسْتَشِیرُ
و کارگزاری که پنهان نیستی و چیره ای که مغلوب واقع نمی شوی و یگانه‌اى که نیاز به مشورت با کسى ندارى
وَ وَهَّابٌ لَا تَمَلُّ وَ سَرِیعٌ لَا تَذْهَلُ وَ جَوَادٌ لَا تَبْخَلُ وَ عَزِیزٌ لَا تَذِلُّ وَ حَافِظٌ لَا تَغْفُلُ
و بخشنده‌اى که خسته نمى‌شوى و باشتابى که غفلت نمى‌ورزى و بخشنده‌اى که بخل نمى‌ورزى و سربلندى که خوار نمى‌گردى و حفظکننده‌اى که دچار غفلت نمى‌شوى
وَ قَائِمٌ لَا تَزُولُ وَ مُحْتَجِبٌ لَا تُرَى وَ دَائِمٌ لَا تَفْنَى
و پابرجایى که از جا درنمى‌روى و پنهانى که دیده نمى‌شوى و جاودانه‌اى که نیستى نمى‌پذیرى
وَ بَاقٍ لَا تَبْلَى وَ وَاحِدٌ لَا تَشْتَبِهُ وَ مُقْتَدِرٌ لَا تُنَازَعُ.
و پایدارى که از بین نمى‌روى و یگانه‌اى که شبیه کسى و چیزى نیستى و توانمندى که کسى نمى‌تواند با تو ستیزه کند.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِعِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ قُدْرَتِکَ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ، أَنْ تُحْیِیَنِی مَا عَلِمْتَ الْحَیَاهَ خَیْراً لِی
خداوندا! به علم غیب تو و به قدرتت بر همۀ آفریده‌ها از تو درخواست مى‌کنم که تا زمانى که مى‌دانى زندگانى به خیر من است مرا زنده بدارى
وَ أَنْ تَتَوَفَّانِی إِذَا کَانَتِ الْوَفَاهُ خَیْراً لِی وَ أَسْأَلُکَ الْخَشْیَهَ فِی الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَهِ
و هرگاه مرگ به خیر من است، مرا بمیرانى و نیز هراس از تو در نهان و آشکار را خواستارم
وَ أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ کَلِمَهَ الْحَقِّ فِی الْغَضَبِ وَ الرِّضَا
و هم‌چنین خدایا، گفتن سخن حق در حال خشم و خشنودى را از تو خواهانم
وَ أَسْأَلُکَ نَعِیماً لَا یَنْفَدُ وَ أَسْأَلُکَ الرِّضَا بَعْدَ الْقَضَاءِ
و نیز نعمت فراوانى را که هرگز از بین نمى‌رود از تو درخواست مى‌کنم و خشنودى بعد از سرنوشت حتمى‌ات را از تو خواهانم
وَ أَسْأَلُکَ بَرْدَ الْعَیْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ أَسْأَلُکَ لَذَّهَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِکَ الْکَرِیمِ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
و خوشى و خنکى زندگى بعد از مرگ را از تو مسألت دارم و لذت نگریستن به روى (ذات، اسماء و صفات) گرامى‌ات را از تو خواستارم، اى پروردگار جهانیان!
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَنِّکَ الْکَرِیمِ وَ فَضْلِکَ الْعَظِیمِ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی یَا لَطِیفُ، الْطُفْ بِی فِی کُلِّ مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى.
خدایا! به بخشش کریمانه و تفضل عظیمت از تو خواستارم که مرا بیامرزى و بر من رحم کنى. اى لطیف! در هرچه دوست دارى و مى‌پسندى، به من لطف کن.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَ تَرْکَ الْمُنْکَرَاتِ وَ حُبَّ الْمَسَاکِینِ وَ مُخَالَطَهَ الصَّالِحِینَ
خدایا! از تو انجام کارهاى خیر و ترک کارهاى زشت و دوستى بیچارگان و هم‌نشینى با شایستگان را از تو خواستارم
وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی وَ إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَهً فَقِنِی غَیْرَ مَفْتُونٍ
و این‌که مرا بیامرزى و بر من رحم آرى و هرگاه خواستى گروهى را گرفتار کنى، مرا نگاه دارى و دچار فتنه و بلا نکنى
وَ أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُقَرِّبُنِی إِلَى حُبِّکَ.
و نیز دوستى تو و دوستى هرکس که تو را دوست مى‌دارد و دوستى هرعملى را که مرا به دوستى‌ات نزدیک مى‌کند، خواهانم.
اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَبِیبِکَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ بِحَقِّ مُوسَى کَلِیمِکَ
خدایا به حقّ حبیبت، حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-و به حقّ حضرت ابراهیم، دوست ویژه و برگزیدۀ تو و به حقّ حضرت موسى، گفت‌وگوکنندۀ با تو
وَ بِحَقِّ عِیسَى رُوحِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِصُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَ تَوْرَاهِ مُوسَى وَ إِنْجِیلِ عِیسَى وَ زَبُورِ دَاوُدَ
و به حقّ حضرت عیسى، روح تو (از تو خواستارم) و نیز به حقّ صحیفه‌هاى حضرت ابراهیم و تورات حضرت موسى و انجیل حضرت عیسى و زبور حضرت داوود
وَ فُرْقَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ وَحْیٍ أَوْحَیْتَهُ وَ بِحَقِّ کُلِّ قَضَاءٍ قَضَیْتَهُ وَ بِکُلِّ سَائِلٍ أَعْطَیْتَهُ
و فرقان (قرآن) حضرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او-از تو خواهانم و هم‌چنین به هرچیز که وحى نمودى و به حقّ هرچیز که با سرنوشت حتمى مقرر داشتى و به هر درخواست کننده‌اى که خواسته‌اش را عطا کردى از تو مسألت دارم
وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ أَنْزَلْتَهُ فِی کِتَابِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی اسْتَقَلَّ بِهَا عَرْشُکَ
و نیز به هراسمى که در کتابت فروفرستاده‌اى از تو درخواست مى‌کنم و آن نام‌هاى تو که عرش به وسیلۀ آن استقلال یافت.
وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی وَضَعْتَهَا عَلَى النَّارِ فَاسْتَنَارَتْ، وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی وَضَعْتَهَا عَلَى اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ،
و به آن اسم‌هایت که بر آتش نهادى و روشن شد از تو درخواست مى‌کنم و به آن اسم‌هایت که بر شب نهادى و تاریک گردید از تو درخواست مى‌کنم
وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی وَضَعْتَهَا عَلَى النَّهَارِ فَأَضَاءَ، وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الَّتِی وَضَعْتَهَا عَلَى الْأَرْضِ فَاسْتَقَرَّتْ.
و به آن اسم‌هایت که بر روز نهادى و روشن گردید از تو درخواست مى‌کنم، و به آن اسم‌هایت که بر زمین نهادى و استقرار یافت از تو درخواست مى‌کنم.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِی مَلَأَ أَرْکَانَ کُلِّ شَیْءٍ
و از تو درخواست مى‌کنم به اسم بى‌همتا و بى‌نیاز تو که پایه‌هاى وجود هرچیز را آکنده کرده است
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ الْمُبَارَکِ الْحَیِّ الْقَیُّومِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمِ
و از تو درخواست مى‌کنم به اسم پاک، پاکیزه، خجسته، زنده و پاینده‌ات که معبودى جز تو نیست و رحمت گستر و مهربان هستى
وَ أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مَبْلَغِ الرَّحْمَهِ مِنْ کِتَابِکَ وَ بِأَسْمَائِکَ الْعِظَامِ وَ جَدِّکَ الْأَعْلَى وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ،
و از تو درخواست مى‌کنم به گره‌گاه‌هاى سربلندى از عرشت و نهایت رسایى رحمت از کتابت و به نام‌هاى بزرگت و عظمت برترت و به سخنان کاملت،
أَنْ تَرْزُقَنَا حَفِظَ الْقُرْآنِ وَ الْعَمَلَ بِهِ وَ الطَّاعَهَ لَکَ وَ الْعَمَلَ الصَّالِحَ
که حفظ قرآن و عمل به آن و اطاعت از خود و کردار شایسته را روزى ما بگردانى
وَ أَنْ تُثْبِتَ ذَلِکَ فِی أَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ أَنْ تَخْلُطَ ذَلِکَ بِلَحْمِی وَ دَمِی وَ مُخِّی وَ شَحْمِی
و این‌ها را در گوش‌ها و دیده‌هاى ما استوار بدارى و با گوشت، خون، مغز، پیه من درآمیزى
وَ أَنْ تَسْتَعْمِلَ بِذَلِکَ بَدَنِی وَ قُوَّتِی فَإِنَّهُ لَا یَقْوَى عَلَى ذَلِکَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ
و بدن و نیرویم را در این راه به کارگیرى؛ زیرا کسى جز تو که یگانه‌اى و شریکى براى تو نیست، توان آن را ندارد.
یَا اللَّهُ الْوَاحِدُ الرَّبُّ الْقَدِیرُ، یَا اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ، یَا اللَّهُ الْبَاعِثُ الْوَارِثُ، یَا اللَّهُ الْفَتَّاحُ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ،
اى خداى یگانه و پروردگار توانا (پاک) ! اى خداى آفریدگار، پدیدآورنده و چهره‌نگار! اى خدا! اى برانگیزاننده و به ارث‌برنده! اى خداى گشایندۀ سربلند و دانا!
یَا اللَّهُ الْمَلِکُ الْقَادِرُ الْمُقْتَدِرُ، اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ.
اى خداى فرمان‌روا، توانا و قدرتمند، مرا بیامرز و بر من رحم کن، به راستى که تو مهربان‌ترین مهربانان هستى.
اللَّهُمَّ أَنْتَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ: (ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ)[1]
خداوندا! خود فرمودى و گفتارت حق است که «مرا بخوانید، تا دعاى شما را اجابت کنم.»
فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ آدَمُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ فَأَوْجَبْتَ لَهُ الْجَنَّهَ
ازاین‌رو، اى خدا! به آن اسم تو که حضرت آدم-درود خدا بر او-تو را بدان خواند و بهشت را بر او واجب نمودى از تو درخواست مى‌کنم
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ شَیْثُ بْنُ آدَمَ فَجَعَلْتَهُ وَصِیَّ أَبِیهِ بَعْدَهُ،
و به آن اسم تو که حضرت «شیث» پسر آدم تو را بدان خواند و تو او را جانشین پدرش قرار دادى از تو درخواست مى‌کنم
أَنْ تَسْتَجِیبَ دُعَاءَنَا وَ أَنْ تَرْزُقَنَا إِنْفَاذَ کُلِّ وَصِیَّهٍ لِأَحَدٍ عِنْدَنَا وَ أَنْ تُقَدِّمَ وَصِیَّتَنَا أَمَامَنَا.
که دعاى ما را اجابت کنى و عمل به تمام وصیت‌هایى را که دیگران به ما کرده‌اند، روزى ما کنى و وصیت ما را پیشاروى ما مقدم بدارى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ إِدْرِیسُ فَرَفَعْتَهُ مَکَاناً عَلِیّاً،
و به آن اسم تو که حضرت ادریس تو را بدان خواند و تو او را به مکان بلند بالا بردى، از تو مى‌خواهم
أَنْ تَرْفَعَنَا إِلَى أَحَبِّ الْبِقَاعِ إِلَیْکَ وَ تَمُنَّ عَلَیْنَا بِمَرْضَاتِکَ وَ تُدْخِلَنَا الْجَنَّهَ بِرَحْمَتِکَ.
که ما را به محبوب‌ترین مکان‌ها در نزد خود بالا برى و خشنودى‌ات را بر ما ارزانى بدارى و به رحمتت در بهشت وارد کنى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ نُوحٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَرَق،ِ وَ أَهْلَکْتَ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ، أَنْ تُنَجِّیَنَا مِمَّا نَحْنُ فِیهِ مِنَ الْبَلَاءِ.
و به آن اسم تو که حضرت نوح تو را بدان خواند و تو او را از غرق شدن نجات دادى و قوم ستمگر را نابودى ساختى، از تو خواستارم که ما را از بلایى که گرفتار آن هستیم نجات دهى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ هُودٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الرِّیحِ الْعَقِیمِ أَنْ تُنَجِّیَنَا مِنْ بَلَاءِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ عَذَابِهِمَا.
و به آن اسم تو که حضرت هود تو را بدان خواند و تو او را از باد نازاکننده نجات دادى، از تو خواهانم که ما را از بلا و عذاب دنیا و آخرت نجات دهى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ صَالِحٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنْ خِزْیِ یَوْمِئِذٍ أَنْ تُنَجِّیَنَا مِنْ خِزْیِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ عَذَابِهِمَا.
و به آن اسم تو که حضرت صالح تو را بدان خواند و تو او را از رسوایى آن روز نجات دادى، از تو مسألت دارم که ما را از رسوایى و عذاب دنیا و آخرت برهانى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ لُوطٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْمُؤْتَفِکَهِ وَ الْمَطَرِ السَّوْءِ أَنْ تُنَجِّیَنَا مِنْ مَخَازِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ.
و به آن اسم تو که حضرت لوط تو را بدان خواند و تو او را از مؤتفکه و آبادى‌هاى زیرورو شده و باران بلاخیز رهانیدى، از تو درخواست مى‌کنم که ما را از رسوایى‌هاى دنیا و آخرت نجات دهى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ شُعَیْبٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنْ عَذَابِ یَوْمِ الظُّلَّهِ أَنْ تُنَجِّیَنَا مِنَ الْعَذَابِ إِلَى رَوْحِکَ وَ رَحْمَتِکَ.
و به آن اسم تو که حضرت شعیب تو را بدان خواند و تو او را از روزى که عذاب سایه افکنده بود نجات دادى، از تو خواستارم که ما را از عذاب نجات داده و به سوى آسایش و رحمتت ببرى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ إِبْرَاهِیمُ فَجَعَلْتَ النَّارَ عَلَیْهِ بَرْداً وَ سَلَاماً أَنْ تُخَلِّصَنَا کَمَا خَلَّصْتَهُ
و به آن اسم تو که حضرت ابراهیم تو را بدان خواند و تو آتش را براى او خنک و مایۀ سلامتى قرار دادى، از تو خواستارم که همان‌گونه که او را رهانیدى ما را نیز برهانى
وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا نَحْنُ فِیهِ بَرْداً وَ سَلَاماً کَمَا جَعَلْتَهَا عَلَیْهِ
و همان گونه که آتش را براى او خنک و مایۀ سلامتى قرار دادى، آنچه را که گرفتار آن هستیم براى ما خنک و مایۀ سلامتى قرار دهى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ إِسْمَاعِیلُ عِنْدَ الْعَطَشِ وَ أَخْرَجْتَ مِنْ زَمْزَمَ الْمَاءَ الرَّوِیَّ
و به آن اسم تو که حضرت اسماعیل هنگامى که تشنه بود تو را بدان خواند و تو از چشمۀ زمزم آب گوارا براى او بیرون آوردى، از تو درخواست مى‌کنم
أَنْ تَجْعَلَ مَخْرَجَنَا إِلَى خَیْرٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنَا الْمَالَ الْوَاسِعَ بِرَحْمَتِکَ.
که ما را به سوى خیر بیرون آورى و به رحم خود مال گسترده به ما روزى کنى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَیْهِ بَصَرَهُ وَ وُلَدَهُ وَ قُرَّهَ عَیْنِهِ أَنْ تُخَلِّصَنَا وَ تَجْمَعَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ أَوْلَادِنَا وَ أَهَالِینَا.
و به آن اسم تو که حضرت یعقوب تو را بدان خواند و تو دیده، فرزندان و نور چشمش را به او بازگرداندى، (و چشم او را بدان روشن گردید)، از تو درخواست مى‌کنم که ما را نجات دهى و ما و فرزندان و اهل خانوادۀ ما را در یک جا گرد آورى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یُوسُفُ فَأَخْرَجْتَهُ مِنَ السِّجْنِ أَنْ تُخْرِجَنَا مِنَ السِّجْنِ وَ تُمَلِّکَنَا نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیْنَا.
و به آن اسم تو که حضرت یوسف تو را بدان خواند و تو او را از زندان بیرون آوردى، از تو خواهانم که ما را از زندان بیرون آورى و نعمت‌هایى را که بر ما (من) ارزانى داشته‌اى در اختیار ما درآورى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ الْأَسْبَاطُ فَتُبْتَ عَلَیْهِمْ وَ جَعَلْتَهُمْ أَنْبِیَاءَ، أَنْ تَتُوبَ عَلَیْنَا وَ تَرْزُقَنَا طَاعَتَکَ وَ عِبَادَتَکَ وَ الْخَلَاصَ مِمَّا نَحْنُ فِیهِ.
و به آن اسم تو که اسباط و نوادگان تو را بدان خواندند و تو توبۀ آنان را پذیرفتى و آنان را پیامبر قرار دادى، از تو مى‌خواهم که توبۀ ما را بپذیرى و طاعت و عبادت خود و رهایى از گرفتاریى که من اکنون دچار آن هستم روزى‌ام کنى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلَاءُ فَقَالَ: (رَبِّ إِنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ)[2]
و به آن اسم تو که حضرت ایوب آن‌گاه که بلا بر او فرود آمده بود تو را بدان خواند و گفت: «پروردگارا! به من رنجورى رسیده است و تو مهربان‌ترین مهربانان هستى.»
فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ کَشَفْتَ عَنْهُ ضُرَّهُ، وَ رَدَدْتَ عَلَیْهِ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَهً مِنْکَ وَ ذِکْرَى لِلْعَابِدِینَ،
و تو دعاى او را اجابت و رنجورى او را برطرف نمودى و از روى رحمت و براى تذکر عبادت‌کنندگان خانوادۀ او و همانند آنان را همراه با آنها به سوى او بازگرداندى،
اللَّهُمَّ إِنِّی أَقُولُ کَمَا قَالَ: (رَبِّ إِنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ)[3]
خدایا! من نیز همانند او مى‌گویم: «پروردگارا! دچار گرفتارى و رنجورى شده‌ام و تو مهربان‌ترین مهربانان هستى.»
فَاسْتَجِبْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ خَلِّصْنَا وَ رُدَّ عَلَیْنَا أَهْلَنَا وَ مَالَنَا وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَهً مِنْکَ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْعَابِدِینَ لَکَ.
پس دعاى ما را نیز اجابت فرما و بر ما رحم کن و ما را رهایى ده و از روى رحمت، خانواده و اموال ما را و همانند آنها را به ما بازگردان و ما را از عبادت‌کنندگان قرار ده.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ مُوسَى وَ هَارُونُ فَقُلْتَ عَزَزْتَ مِنْ قَائِلٍ: (قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُمَا)[4] أَنْ تَسْتَجِیبَ دُعَاءَنَا وَ تُنَجِّیَنَا کَمَا نَجَّیْتَهُمَا.
و به آن اسم تو که حضرت موسى و هارون تو را بدان خواندند و تو که گویندۀ سرافرازى هستى فرمودى: «دعاى شما دو تن مستجاب گردید.» ، از تو خواستارم که دعاى ما را اجابت نموده و همان‌گونه که آن دو را نجات دادى ما را نیز نجات دهى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ دَاوُدُ فَغَفَرْتَ ذَنْبَهُ وَ تُبْتَ عَلَیْهِ أَنْ تَغْفِرَ ذَنْبِی وَ تَتُوبَ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.
و به آن اسم تو که حضرت داوود تو را بدان خواند و تو گناه او را آمرزیدى و توبۀ او را پذیرفتى، از تو درخواست مى‌کنم که گناه مرا بیامرزى و توبه‌ام را بپذیرى، به راستى که تو بسیار مهربان هستى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ سُلَیْمَانُ فَرَدَدْتَ عَلَیْهِ مُلْکَهُ وَ أَمْکَنْتَهُ مِنْ عَدُوِّهِ
و به آن اسم تو که حضرت سلیمان تو را بدان خواند و تو سلطنت او را به او بازگرداندى و بر دشمنش چیره کردى
وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ وَ الطَّیْرَ أَنْ تُخَلِّصَنَا مِنْ عَدُوِّنَا
و جنیان، انسان‌ها و پرندگان را مسخر او قرار دادى، از تو خواهانم که ما را از دست دشمنان نجات دهى
وَ تَرُدَّ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ وَ تَسْتَخْرِجَ لَنَا مِنْ أَیْدِیهِمْ حَقَّنَا وَ تُخَلِّصَنَا مِنْهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
و نعمتت را به ما بازگردانى و حقّ ما را از آنان بگیرى و از آنان برهانى، به راستى که تو بر هرچیز توانایى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتَابِ عَلَى عَرْشِ مَلِکَهِ سَبَإٍ أَنْ تُحْمَلَ إِلَیْهِ، فَإِذَا هُوَ مُسْتَقِرٌّ عِنْدَهُ،
و به آن اسم تو که آن کس که بخشى از دانش کتاب آسمانى در نزد او بود بر تخت ملکۀ «سبا» دعا کرد تا آن تخت به سوى او برده شود و ناگهان دید که آن تخت در کنار او مستقر است،
أَنْ تَحْمِلَنَا مِنْ عَامِنَا هَذَا إِلَى بَیْتِکَ الْحَرَامِ حُجَّاجاً وَ زُوَّاراً لِقَبْرِ نَبِیِّکَ صلّى اللّه عَلَیْهِ وَ آلِه.
از تو خواستارم که در همین سال ما را به عنوان حاجى به خانۀ محترم و به عنوان زایر به قبر پیامبرت-درود خدا بر او خاندان او-ببرى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یُونُسُ بْنُ مَتَّى فِی الظُّلُمَاتِ: (أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ)[5]
و به آن اسم تو که حضرت یونس بن متى در تاریکى‌ها تو را بدان خواند و گفت: «معبودى جز تو نیست، پاکى تو، به راستى که من از ستم‌کاران بودم.»
فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّیْتَهُ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ وَ مِنَ الْغَمِّ وَ قُلْتَ عَزَزْتَ مِنْ قَائِلٍ: (وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ)[6]
و تو دعاى او را اجابت نموده، او را از شکم ماهى بزرگ و نیز از غم و اندوه رهانیدى و تو که گویندۀ سربلند هستى، فرمودى: «و این‌چنین مؤمنان را نجات مى‌دهیم.»
فَنَشْهَدُ أَنَّا مُؤْمِنُونَ وَ نَقُولُ کَمَا قَالَ (لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ)[7]
گواهى مى‌دهیم که ما نیز مؤمن هستیم و همانند او مى‌گوییم: «معبودى جز تو نیست، پاکى تو، به راستى که من از ستم‌کاران بودم.»
فَاسْتَجِبْ لِی وَ نَجِّنِی مِنْ غَمِّ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ کَمَا ضَمِنْتَ أَنْ تُنْجِیَ الْمُؤْمِنِینَ.
پس دعاى مرا نیز اجابت فرما و همان‌گونه که مؤمنان را نجات دادى، مرا نیز از غم و اندوه دنیا و آخرت برهان.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ زَکَرِیَّا وَ قَالَ: (رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ)[8]
و به آن اسم تو که حضرت زکریا تو را بدان خواند و گفت: «پروردگارا! مرا تنها مگذار، هر چند تو بهترین وارثان هستى.» ،
فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ وَهَبْتَ لَهُ یَحْیَى وَ أَصْلَحْتَ لَهُ زَوْجَهُ وَ جَعَلْتَهُمْ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ
و تو دعاى او را اجابت نموده، حضرت یحیى را به او ارزانى داشتى و همسر او را براى او (جهت باردارى و یا. . .) و آنان را گروهى قرار دادى که در انجام کارهاى خیر پیشى گرفته،
وَ یَدْعُونَکَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ کَانُوا لَکَ خَاشِعِینَ،
و در حال تمایل و بیم تو را مى‌خوانند و در برابر تو فروتن بودند،
فَإِنِّی أَقُولُ کَمَا قَالَ: (رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ)[9] فَاسْتَجِبْ لِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی وَ جَمِیعَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ
من نیز همانند او مى‌گویم: «پروردگارا! مرا تنها مگذار، هرچند تو بهترین وارثان هستى.» ، پس دعاى مرا نیز اجابت فرما و کار من و تمام آنچه را که بر من ارزانى داشته‌اى اصلاح نما
وَ خَلِّصْنِی مِمَّا أَنَا فِیهِ وَ هَبْ لِی کَرَامَهَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ أَوْلَاداً صَالِحِینَ یَرِثُونِی
و از گرفتارى‌اى که بدان دچار هستم رهایى‌ام ده و کرامت دنیا و آخرت و نیز فرزندان شایسته‌اى را که از من ارث برند، به من ارزانى دار
وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَدْعُوکَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ مِنَ الْخَاشِعِینَ الْمُطِیعِینَ لَکَ.
و ما را از کسانى بگردان که در حال رغبت و بیم تو را مى‌خوانند و در برابر تو فروتن و مطیع تواند.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یَحْیَى فَجَعَلْتَهُ یَرِدُ الْقِیَامَهَ وَ لَمْ یَعْمَلْ مَعْصِیَهً وَ لَمْ یَهُمَّ بِهَا،
و به آن اسم تو که حضرت یحیى تو را بدان خواند و تو او را چنان گردانیدى که بدون این که معصیتى از او سرزده باشد و یا تصمیم به انجام گناه در دل او خطور کرده باشد وارد قیامت مى‌شود،
أَنْ تَعْصِمَنِی مِنِ اقْتِرَافِ الْمَعَاصِی، حَتَّى نَلْقَاکَ طَاهِرِینَ لَیْسَ لَکَ قِبَلَنَا مَعْصِیَهٌ.
از تو مى‌خواهم که مرا از ارتکاب گناهان نگاه دارى تا این‌که با پاکى و در حالى که هیچ معصیتى از ما سرنزده است، با تو ملاقات کنیم.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ بِهِ مَرْیَمُ فَنَطَقَ وَلَدُهَا بِحُجَّتِهَا
و به آن اسم تو که حضرت مریم تو را بدان خواند و فرزند او زبان گشود و به نفع او استدلال کرد، درخواست مى‌کنم
أَنْ تُوَفِّقَنَا وَ تُخَلِّصَنَا بِحُجَّتِنَا عِنْدَکَ وَ عِنْدَ کُلِّ مُلِمَّهٍ حَتَّى تُظْهِرَ حُجَّتَنَا عَلَى ظَالِمِینَا.
که ما را موفق بدارى و به واسطۀ حجت و استدلال ما که در نزد توست و به واسطۀ حجت ما بر هر (مرد و زن) مسلمان، رهایى دهى تا این‌که استدلال ما را بر ستمگران پیروز گردانى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ عِیسَى بْنُ مَرْیَمَ فَأَحْیَى بِهِ الْمَوْتَى وَ أَبْرَأَ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ،
و به آن اسم تو که حضرت عیسى بن مریم تو را بدان خواند و مردگان را زنده کرد و افراد نابینا و مبتلا به بیمارى پیسى را شفا بخشید، از تو مى‌خواهم
أَنْ تُخَلِّصَنَا وَ تُبَرِّئَنَا مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ آفَهٍ وَ أَلَمٍ، وَ تُحْیِینَا حَیَاهً طَیِّبَهً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ، وَ أَنْ تَرْزُقَنَا الْعَافِیَهَ فِی أَبْدَانِنَا.
که ما را رهایى داده و از همۀ بدى‌ها، آسیب‌ها و دردها بهبودى بخشى و در دنیا و آخرت به زندگانى پاکیزه زنده بدارى و تن‌درستى را روزى ما کنى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ الْحَوَارِیُّونَ فَأَعَنْتَهُمْ حَتَّى بَلَّغُوا عَنْ عِیسَى مَا أَمَرَهُمْ بِهِ
و به آن اسم تو که حواریون تو را بدان خواندند و تو آنان را یارى دادى تا آنچه را که حضرت عیسى به آنها دستور داده بود از سوى او تبلیغ کردند
وَ صَرَفْتَ عَنْهُمْ کَیْدَ الْجَبَّارِینَ وَ تَوَلَّیْتَهُمْ، أَنْ تُخَلِّصَنَا وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الدُّعَاهِ إِلَى طَاعَتِکَ.
و نیرنگ سرکشان را از آنان بازداشتى و خود عهده‌دار آنان گردیدى، از تو درخواست مى‌کنم که ما را رهایى دهى و از دعوت‌کنندگان به سوى طاعتت بگردانى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ جِرْجِیُس فَرَفَعْتَ عَنْهُ أَلَمَ الْعَذَابِ، أَنْ تَرْفَعَ عَنَّا أَلَمَ الْعَذَابِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
و به آن اسم تو که حضرت جرجیس تو را بدان خواند و تو درد شکنجه را از او برداشتى، از تو خواهانم که درد عذاب دنیا و آخرت را از ما بردارى
وَ أَنْ لَا تَبْتَلِیَنَا وَ إِنِ ابْتَلَیْتَنَا فَصَبِّرْنَا وَ الْعَافِیَهُ أَحَبُّ إِلَیْنَا.
و ما را گرفتار بلا نکنى و اگر کردى، شکیبایى به ما عطا کن، هرچند عافیت نزد ما محبوب‌تر است.
وَ أَسْأَلُکُ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ الْخَضِرُ حَتَّى أَبْقَیْتَهُ، أَنْ تُفَرِّجَ عَنَّا وَ تَنْصُرَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ تَرُدَّنَا إِلَى مَأْمَنِکَ.
و به آن اسم تو که حضرت خضر تو را بدان خواند تا این‌که او را پاینده داشتى، از تو درخواست مى‌کنم که گره از کار ما بگشایى و ما را بر آنان‌که به ما ستم مى‌کنند، یارى دهى و به جایگاه ایمن خودت بازگردانى.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ حَبِیبُکَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَجَعَلْتَهُ سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ وَ أَیَّدْتَهُ بِعَلِیٍّ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ،
و به آن اسم تو که محبوبت حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-تو را بدان خواند و تو را سرور رسولان قرار داده و با على سرور جانشینان تقویت نمودى، از تو درخواست مى‌کنم
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمَا وَ عَلَى ذُرِّیَّتِهِمَا الطَّاهِرِینَ وَ أَنْ تُقِیلَنِی فِی هَذَا الْیَوْمِ عَثْرَتِی وَ تَغْفِرَ لِی مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی وَ خَطَایَایَ
که بر آن دو و فرزندان پاک آن دو درود فرستى و در این روز لغزش مرا نادیده انگارى و گناهان و خطاهاى گذشتۀ مرا بیامرزى
وَ لَا تَصْرِفَنِی مِنْ مَقَامِی هَذَا إِلَّا بِسَعْیٍ مَشْکُورٍ وَ ذَنْبٍ مَغْفُورٍ وَ عَمَلٍ مَقْبُولٍ وَ رَحْمَهٍ وَ مَغْفِرَهٍ وَ نَعِیمٍ مَوْصُولٍ بِنَعِیمِ الْآخِرَهِ،
و مرا از این جایگاه برمگردانى، مگر این‌که کوششم را ستوده، گناهانم را بخشوده و عملم را پذیرفته‌اى و رحمت، آمرزش و نعمت فراوانت را به نعمت بسیار آخرت پیوند داده‌اى،
بِرَحْمَتِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.[10]
به رحمتت اى بسیار مهرورز، اى بزرگوار! به راستى که تو بر هرچیز توانایى و هیچ دگرگونى و نیرویى جز به وسیلۀ خداوند بلندپایه و بزرگ تحقق نمى‌یابد.
[1] ) سوره غافر ( 40 )60.
[2] ) انبیاء (21)83.
[3] ) همان
[4] ) سوره یونس، آیه 89.
[5] ) انبیاء (21)87.
[6] ) انبیاء (21)88.
[7] ) انبیاء (21)87.
[8] ) انبیاء (21)89.
[9] ) همان.
[10] ) اقبال الاعمال، ج 3 ، ص 137.
