صلوات بر امام عسکری (ع) – مفاتیح الجنان
فصل یازدهم؛ مقام سوم. در صلوات بر حجج طاهره علیهم السلام است؛ دوازدهم- صلوات بر حسن بن على بن محمد علیهم السلام (امام حسن عسکری علیه السلام )
راوى این صلوات ابو محمد یمنى گفت که چون حضرت عسکرى علیه السلام از ذکر صلوات بر پدرش فارغ شد و نوبت بر خود آن جناب رسید ساکت ماند عرض کردم که کیفیت صلوات بر باقى را بفرمایید فرمود اگر نه این بود که ذکر این از معالم دین است و خدا امر فرموده ما را که به اهلش برسانیم هر آینه دوست داشتم که ساکت مانم و لکن چون در مقام دین است بنویس
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرِّ التَّقِیِّ الصَّادِقِ الْوَفِیِّ النُّورِ الْمُضِیءِ خَازِنِ عِلْمِکَ
اى خدا درود فرست بر حسن فرزند على بن محمد (ع) که آن بزرگوار نیکوکار و پرهیزکار و صادق و وفادار بود نور فروزنده و خزینه دار علم تو
وَ الْمُذَکِّرِ بِتَوْحِیدِکَ وَ وَلِیِّ أَمْرِکَ وَ خَلَفِ أَئِمَّهِ الدِّینِ الْهُدَاهِ الرَّاشِدِینَ وَ الْحُجَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا
و یاد آورنده مقام توحید و یکتایى و صاحب فرمان تو و جانشین پیشوایان دین و هادیان و رهبران خلق و حجت خدا بر اهل دنیا بود
فَصَلِّ عَلَیْهِ یَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ وَ أَوْلاَدِ رُسُلِکَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ
پس خدایا بر او درودى فرست بهتر از هر درودى که بر احدى از خاصان و بندگان خالص حجتهاى خود بر خلق و فرزندان رسولانت فرستادى اى خداى تمام عوالم وجود.
صلوات بر امام عسکری (ع) (مصباح المتهجد)
اعمال الجمعه؛ مما یختص یوم الجمعه؛
اعمال جمعه؛ آنچه به روز جمعه اختصاص دارد؛
أَخْبَرَنَا جَمَاعَهٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی الْمُفَضَّلِ الشَّیْبَانِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَابِدُ بِالدَّالِیَهِ لَفْظاً قَالَ
جماعتى از اصحاب ما به ما خبر داد از ابو المفضل شیبانى که گفت حدیث کرده ما را از لفظ خود ابو محمد عبد الله بن محمد عابد به دالیه گفت:
سَأَلْتُ مَوْلَایَ أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ ع فِی مَنْزِلِهِ بِسُرَّ مَنْ رَأَى سَنَهَ خَمْسٍ وَ خَمْسِینَ وَ مِائَتَیْنِ أَنْ یُمْلِیَ عَلَیَّ مِنَ الصَّلَاهِ عَلَى النَّبِیِّ وَ أَوْصِیَائِهِ ع وَ أَحْضَرْتُ مَعِی قِرْطَاساً کَثِیراً فَأَمْلَى عَلَیَّ لَفْظاً مِنْ غَیْرِ کِتَابِ
سؤال کردم از مولاى خود امام حسن عسکرى علیه السلام در منزل آن حضرت، به سر من راى سنه دویست و پنجاه و پنج که املا فرماید بر من یعنى کلمه کلمه بفرماید کیفیت صلوات فرستادن بر پیغمبر و اوصیاى آن حضرت صلوات الله علیهم را و حاضر کرده بودم با خودم کاغذ بزرگى پس املا کرد بر من از لفظ خود بدون اینکه از کتابى ببیند فرمود.
قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ الْیَمَنِیُّ فَلَمَّا انْتَهَیْتُ إِلَى الصَّلَاهِ عَلَیْهِ أَمْسَکَ فَقُلْتُ لَهُ فِی ذَلِکَ فَقَالَ لَوْ لَا أَنَّهُ دِینٌ أَمَرَنَا اللَّهُ تَعَالَى أَنْ نَفْعَلَهُ وَ نُؤَدِّیَهُ إِلَى أَهْلِهِ لَأَحْبَبْتُ الْإِمْسَاکَ وَ لَکِنَّهُ الدِّینُ اکْتُبْ الصَّلَاهُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ ع
راوى این صلوات ابو محمد یمنى، گفت که چون حضرت عسکرى علیه السلام از ذکر صلوات بر پدرش فارغ شد و نوبت بر خود آن جناب رسید ساکت ماند عرض کردم که کیفیت صلوات بر باقى را بفرمایید فرمود اگر نه این بود که ذکر این از معالم دین است و خدا امر فرموده ما را که به اهلش برسانیم هر آینه دوست داشتم که ساکت مانم و لکن چون در مقام دین است بنویس صلوات بر حسن بن على بن محمد علیهما السلام (امام عسکری علیه السلام)
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ الْبَرِّ التَّقِیِّ الصَّادِقِ الْوَفِیَّ النُّورِ الْمُضِیءِ خَازِنِ عِلْمِکَ
وَ الْمُذَکِّرِ بِتَوْحِیدِکَ وَ وَلِیِّ أَمْرِکَ وَ خَلَفِ أَئِمَّهِ الدِّینِ الْهُدَاهِ الرَّاشِدِینَ وَ الْحُجَّهِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا
فَصَلِّ عَلَیْهِ یَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ وَ أَوْلَادِ رُسُلِکَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ