فضیلت روزه در سه روز آخر ماه شعبان (مفاتیح الجنان)
اعمال مخصوصه ماه شعبان: از حضرت رضا علیه السّلام روایت شده هر که سه روز آخر ماه شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه مبارک رمضان پیوند دهد حق تعالى ثواب روزه دو ماه پى در پى را براى او بنویسد.
فضیلت روزه در سه روز آخر ماه شعبان (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من تأکید صیام ثلاثه أیام من آخر شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل هفتاد و هشتم، استحباب مؤکد سه روز روزه داری از آخر ماه شعبان:
اعلم أننا قدمنا أنه یستحب لمن صام شهر شعبان أن یفصل بینه و بین شهر رمضان بیوم أو یومین و ذکرنا هاهنا ما فتح علینا من تأویل ذلک و نحن نورد فضل هذه الأیام الثلاثه من آخره و لعلها یختص لمن لم یصم شهر شعبان کله
پیش ازا ین گفته شد برای کسی که ماه شعبان را روزه داشته، مستحب است بین شعبان و ماه رمضان، یک یا دو روز فاصله بیندازد و در آنجا تأویل و توجیه آن را بر اساس آنچه خداوند به ما عنایت کرده بود، یادآور شدیم. اکنون در اینجا فضیلت روزه سه روز پایانی ماه شعبان را ذکر می کنیم. شاید این استحباب به کسانی اختصاص داشته باشد که کل ماه شعبان را روزه نگرفته اند.
رَوَیْنَاهَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ بَابَوَیْهِ مِنْ کِتَابِ مَنْ لَا یَحْضُرُهُ الْفَقِیهُ فِی ثَوَابِ صَوْمِ شَعْبَانَ- فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ وَ قَالَ الصَّادِقُ ع
«ابوجعفر محمد بن بابویه» در کتاب «من لا یحضره الفقیه» درباره ثاوب روزه ماه شعبان نقل کرده است که امام صادق –علیه السلام- فرمود:
مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ صِیَامَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْن
«هر کس سه روز آخر شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه رمضان وصل کند، خداوند متعال روزه دو ماه پی در پی را برای او می نویسد.»[1]
[1]) امالی صدوق، ص 397
فضیلت روزه در سه روز آخر ماه شعبان (فضایل الاشهر الثلاثه)
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْکُوفِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع قَالَ:
حسن بن فضال از حضرت رضا علیه السلام نقل نموده که فرمود:
مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَّهُ صَوْمَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ وَ مَنْ صَامَ رَمَضَاناً إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً خَرَجَ مِنَ الذُّنُوبِ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ
هر کس سه روز از آخر ماه شعبان ر اروزه بگیرد و آن را به ماه رمضان متصل نماید خداوند پاداش دو ماه روزه متوالی برای او می نویسد و هر کس ماه رمضان را از روی ایمان و خلوص روزه بگیرد از گناهان خود خارج می شود مانند روزی که از مادر متولد شده است.
قَالَ ع حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّهِ ع أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَنْ أَدْرَکَ شَهْرَ رَمَضَانَ فَلَمْ یُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ وَ مَنْ أَدْرَکَ لَیْلَهَ الْقَدْرِ فَلَمْ یُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ وَ مَنْ ذُکِرْتُ عِنْدَهُ فَصَلَّى عَلَیِّ وَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ کَیْفَ یُصَلِّی عَلَیْکَ وَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فَقَالَ ع إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى عَلَیَّ وَ لَمْ یُصَلِّ عَلَى آلِی لُفَّتْ تِلْکَ الصَّلَاهُ وَ ضُرِبَ بِهَا وَجْهَهُ وَ إِذَا صَلَّى عَلَیَّ وَ عَلَى آلِی غُفِرَ لَهُ.
سپس فرمود: پدرم از جد خود نقل نموده که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که ماه رمضان را درک کند و آمرزیده نشود از رحمت خدا دور است، و کسی که شب قدر را درک کند و آمرزیده نشود از رحمت خدا دور است، و کسی که نام مرا بشنود و بر من صلوات بفرستد و آمرزیده نشود از رحمت خدا دور است. گفته شد: یا رسول الله! چگونه بر تو صلوات می فرستد و آمرزیده نمی شود؟ رسول خدا فرمود: اگر بنده ای بر من صلوات بفرستد و بر آل من صلوات نفرستد صلوات او پیچیده می شود و بر صورت او زده می شود و اگر بر من و آل من صلوات بفرستد آمرزیده خواهد شد
حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص
هارون بن مسلم از امام صادق علیه السلام از پدرانش از رسول خدا نقل نموه که فرمود:
شَعْبَانُ شَهْرِی وَ شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فَمَنْ صَامَ مِنْ شَهْرِی یَوْماً وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهُ وَ مَنْ صَامَ مِنْهُ یَوْمَیْنِ کَانَ مِنْ رُفَقَاءِ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ کَانَ مَعِی فِی دَرَجَتِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ مَنْ صَامَ الشَّهْرَ کُلَّهُ وَ وَصَلَهُ بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَانَ ذَلِکَ تَوْبَهً لَهُ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ صَغِیراً وَ کَبِیراً وَ لَوْ مِنْ دَمٍ حَرَامٍ.
ماه شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه خداست. پس کسی که یک روز از ماه من را روزه گبیرد بهشت برای او واجب می گردد و کسی که دو روز از آن را روزه بگیرد در قیامت از رفقای پیامبران و صدیقین و شهدا و صالحین خواهد بود و کسی که به روز از آن را روزه بگیرد او در درجات بهشتی همنشین من خواهد بود و کسی که همه ماه شعبان را روزه بگیرد و آن را به ماه شعبان متصل کند برای او توبه از هر گناه کوچک و بزرگی خواهد بود؛ گرچه گناه او ریختن خون بی گناهی بوده باشد.
فضیلت روزه در سه روز آخر ماه شعبان (زاد المعاد)
از حضرت امام رضا علیه السّلام منقول است که هرکه سه روز آخر ماه شعبان را روزه بدارد و به ماه مبارک رمضان وصل کند حق تعالى ثواب روزۀ دو ماه متوالى براى او بنویسد.