فضیلت پانزده روز روزه داری در ماه شعبان (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب التاسع فیما نذکره من فضل شهر شعبان و فوائده و کمال موائده و موارده و فیه فصول؛ فصل فیما نذکره من فضل صوم خمسه عشر یوما من شعبان
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل پنجاه و پنجم، فضیلت پانزده روز روزه‌دارى در ماه شعبان:
رَوَیْنَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى [أَبِی] جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَیْهِ مِنْ [فی] کِتَابِ أَمَالِیهِ وَ کِتَابِ ثَوَابِ الْأَعْمَالِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى النَّبِیِّ ص قَالَ
«ابو جعفر ابن بابویه» در کتاب «امالى» و «ثواب الاعمال» به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آورده است:
وَ مَنْ صَامَ خَمْسَهَ عَشَرَ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ نَادَاهُ رَبُّ الْعِزَّهِ وَ عِزَّتِی لَا أَحْرَقْتُکَ بِالنَّار
«هرکس پانزده روز از شعبان را روزه بدارد، خداوند ربّ العزّه ندا در می‌دهد: به عزتم سوگند، تو را با آتش جهنم نمی‌سوزانم.»[1]
[1]) ثواب الاعمال، ص 87؛ امالى صدوق، ص 30