بلد الخبیث
سرزمین ناپاک، در اصطلاح قرآنی زمین شوره زاری است که گیاه سودمندی در آن نمی روید. گیاهی هم که در آن رشد می کند، جز اندک و کم ثمر نیست. در چنین زمینی باران نیز اثری ندارد و باعث رویش گیاهی نمی شود. این سرزمین ناپاک، استعاره ای است برای کافران که دل و قلب آنان ـ که بسان زمین آلوده و کثیفی است ـ از این باران وحی الهی بی بهره است؛ زیرا این باران بر همه دل ها و قلب ها یکسان می بارد و همه قلب ها در مسیر آن هستند، اما قلوب کفار از این باران الهی بهره ای نمی برد؛ هم چنان که باران در زمین شوره زار اثری ندارد.(1)
__________________
طبرسی، جوامع الجامع، ج2، ص322؛ مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ج2، ص: 57؛ سیوطی، الدر المنثور، ج3، ص94؛ میبدی، کشف الاسرار، ج2، ص532.