دعای سجده امام سجاد (ع) در ماه رجب (مفاتیح الجنان)
اعمال مشترک روزهای ماه رجب؛ نیز نقل شده است که جناب علی بن الحسین علیه السلام (امام سجاد علیه السلام) در ماه رجب به عمره مشرف شده بود و شبانه روز در نزد کعبه نماز می خواند و پیوسته در سجده بود؛ در شب و روز این ذکر از آن حضرت شنیده می شد که در سجده می گفت:
عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ
گناه از بنده ات بزرگ شده، پس بگذر گذشت از سوى تو زیبا باشد.
دعای سجده امام سجاد (ع) در ماه رجب (اقبال الاعمال)
الجزء الثانی؛ الباب الثامن فیما نذکره مما یختص بشهر رجب و برکاته و ما نختاره من عباداته و خیراته و فیه فصول، فصل فیما نذکره مما کان مولانا علی بن الحسین ع یعمله و یذکره فی سجوده فی أیام رجب
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل بیست و هفتم،عمل امام زین العابدین-علیه السّلام-در ماه رجب و ذکر سجده های آن حضرت:
رُوِّینَا ذَلِکَ بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّی أَبِی جَعْفَرٍ الطُّوسِیِّ ره فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ
جدّم «ابو جعفر طوسى» -رحمه اللّه-نقل کرده است:
وَ اعْتَمَرَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع فِی رَجَبٍ- وَ کَانَ یُصَلِّی عِنْدَ الْکَعْبَهِ عَامَّهَ لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ یَسْجُدُ عَامَّهَ لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ کَانَ یُسْمَعُ مِنْهُ فِی سُجُودِهِ
حضرت على بن حسین-علیهما السّلام-در ماه رجب در طول شبانه‌روز در کنار کعبه نماز می‌خواند و به سجده می‌رفت و در حال سجده این ذکر از آن حضرت شنیده می‌شد:
عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ
گناه بنده‌ات بزرگ است، پس گذشت تو نیک باشد
لَا یَزِیدُ عَلَى هَذَا مُدَّهَ مُقَامِه
و در طول اقامت در کنار کعبه جز این عمل را انجام نمی‌داد[1]
——————-
پی‌نوشت:
[1]) مصباح المتهجد، ص 801
دعای سجده امام سجاد (ع) در ماه رجب (مصباح المتهجد)
وَ اِعْتَمَرَ عَلِیُّ بْنُ اَلْحُسَیْنِ ع فِی رَجَبٍ فَکَانَ یُصَلِّی عِنْدَ اَلْکَعْبَهِ عَامَّهَ لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ یَسْجُدُ عَامَّهَ لَیْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ کَانَ یُسْمَعُ مِنْهُ فِی سُجُودِهِ-
حضرت على بن حسین-علیهما السّلام-در ماه رجب در طول شبانه‌روز در کنار کعبه نماز می‌خواند و به سجده می‌رفت و در حال سجده این ذکر از آن حضرت شنیده می‌شد:
عَظُمَ اَلذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ اَلْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ
گناه بنده‌ات بزرگ است، پس گذشت تو نیک باشد
لاَ یَزِیدُ عَلَى هَذَا مُدَّهَ مُقَامِهِ.
و در طول اقامت در کنار کعبه جز این عمل را انجام نمی‌داد