یَفْجُرَ

ترجمه یَفْجُرَ: که باز کند – که بشکافد (عبارت “بَلْ یُرِیدُ ﭐلْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ” یعنی : “[نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان میخواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [ازاعتقاد به قیامت که بازدارندهای قوی است] باز کند [تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!]” از فجر به معنای انفجار و شکاف وسیع برداشتن است ، آنگاه می‏گوید : گناه را هم بدان جهت فجور نامیدند که باعث شکافته شدن و دریده شدن حرمت دیانت است ، می‏گوییم : فلانی مرتکب فجور شد ، و یا او فاجر است ، و ایشان فجار و فجره‏اند . )