ترجمه وُدّاً : موّدت – دوست داشتنی که آثارش در عمل ظاهر گردد – محبّت ( در مورد آیه “إِنَّ ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ﭐلصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ ﭐلرَّحْمَـٰنُ وُدّاً ” در روایات شیعه و سنی آمده است که منظور این است که خدای متعال محبّت امیر المؤمنین علی علیه السلام را در دلهای مؤمنان نیکوکار قرار می دهد)