فَرَاشِ

ترجمه فَرَاشِ : ملخهایی که تعدادشان به حدی باشد که زمین را فرش کنند ، یعنی روی گرده هم سوار شده باشند ، پس فراش به معنای غوغای ملخ است . (تشبیه مردم به فراش در روز قیامت شاید از این جهت باشد که فراش وقتی جست و خیز می‏کند نقطه معلومی را در نظر نمی‏گیرد ، مانند مرغان ، و به طرف معینی نمی‏پرد ، بلکه بدون جهت پرواز می‏کند ، مردم نیز در روز قیامت چنین حالتی دارند ، وقتی از قبورشان سر بر می‏آورند آنچنان ترس و فزع از همه جهات احاطه‏شان می‏کند که بی‏اختیار و بی هدف به راه می‏افتند ، و در جستجوی منزلها که یا سعادت است و یا شقاوت سرگردانند )