ترجمه فَاسِقٌ : کسی که از طاعت خارج و به معصیت گرایش کند – بیرون رونده از بندگی – سرپیچی کننده از فرمان پروردگار ( کلمه فسق به معنای بیرون شدن است ، وقتی میگویند : فسقت التمره که خرما از پوست خود بیرون شده باشد ، لذا “فاسق ” به کسی می گویند که از بندگی پروردگار بیرون رفته است )