زیارت عاشورا با صدای مهدی صدقی

سلام علیکم.
با تشکر از زحمات شما و خصوصا آقای صدقی.
یک ریزه کاری در موضوع قراءت دعا ست که معمولا مغفول واقع می شود و آن این که “دعا” و خصوصا “مناجات” با “قراءت قرآن” در مجلس قراءت متفاوت است، چرا که مناجات به معنای نجوا با محبوب است و نجوا همان درِ گوشی سخن گفتن است؛ از همین رو لازم است مطابق سنت و روش نجوا با دعا برخورد و معامله شود. کسی که با محبوب خود درد دل می کند خود را درگیر آداب و شاخ و برگ های اضافی نمی کند، در دعا نیز به همین منوال است یعنی کسی که اهل مناجات است خود را درگیر جوانب و حاشیه های اضافی نمی کند، مثلا خود را درگیر تجوید و خضوصا غلظت تجوید نمی کند؛ چون جایگاه دعا جایگاه جولان قواعد تجویدی نیست و بلکه این کار نقض غرض است. جایگاه مناجات، جایگاه یکرنگی و اخلاص است که از نظر اهل محبت غلظت تجوید آن هم توسط فارسی زبانان که از قاریان عرب غلیظ تر ادا می کنند، اصلا با اخلاص، همخوانی و تناسب ندارد. از همین رو می بینیم دعاهای عرب زبانانی که عادی می خوانند مانند باسم کربلایی و یا ایرانیان بی اعتنا در اجرای زواید تجویدی مانند سماواتی بهتر به دل می نشیند تا آنان که در قراءت دعا به تجوید هم می پردازند، تا چه رسد به غلظت تجویدی که روح دعا را ذبح می کند. خصوصا در کاهای جناب فرهمند. بالاخص آنان که ع و ح و ط را با غلظت تمام و بیش از قاریان عرب غلیظ می کنند و حال مستمع متوجه را می گیرند. بنده به صدای آقای صدقی بسیار علاقه مندم خصوصا زیارت امین الله که در خودرو مرتبا گوش می دهم اما آنچه مجبورم با آن کنار بیایم، همین تجوید در دعای ایشان است که کار ایشان را ضعیف کرده است. در حالی که این ضعف را در صدا و قراءت آقای سماواتی و یا باسم کربلایی عرب زبان نمی بینیم. در نتیجه اگر ایشان دعای امین الله را خصوصا؛ و دیگر موارد را عموما بدون رعایت تجوید باز خوانی کنند و در اختیار بنده و مخاطبان قرار دهند بسیار ممنون می شوم.
تشکر و آجرکم الله