در کتاب ثواب الاعمال ابا بصیر از امام صادق(علیه السلام) روایت می کند که فرمود: هر چیزى را دل و قلبى است و دل و قلب قرآن سوره یس است. پس اگر کسى این سوره را در شب قبل از خوابیدن بخواند خداوند متعال هزار فرشته را مأمور می کند که او را از شرّ شیطان و هر آفتى محافظت نمایند و چنانچه روز آن بمیرد خداوند او را داخل بهشت گرداند و هنگام غسل دادن او سى هزار فرشته حاضر شده جهت او استغفار کرده و در تشییع جنازه او تا لب گورش شرکت می نمایند و هنگامی که او را داخل در قبر نمایند آنها هم با او داخل در قبر شده مشغول عبادت شوند تا روز قیامت و ثوابش را در نامه عمل او منظور نمایند و قبرش هم تا چشم کار می کند و سیع می شود و از فشار قبر هم در امان می ماند و پیوسته از قبرش نورى به جانب آسمان بالا می رود تا روزى که از قبر برخیزند (یعنى روز قیامت) و آن فرشتگان هم با روى خوش و لبى خندان با او برخورد کرده و او را تا عبور از صراط و میزان و رسیدن به مقام قرب الهى و انبیاء مرسلین همراهى می کنند. آنگاه از طرف خداوند متعال خطاب رسد که اى بنده من هر که را خواهى شفاعت کن که شفاعت تو در حق هر که را که بخواهى مقبول است، و هر چه را که می خواهى از من بخواه که جمیع خواسته تو برآورده است.
پس هر چه را که خواهد طلب نماید و هر که را که خواهد شفاعت نماید و از او حسابى به عمل نیاید و بر گناهى مؤاخذه نشود.
اهل محشر (با دیدن این صحنه) می گویند سبحان الله آیا این شخص (که این همه مورد لطف و عنایت ربوبى قرار گرفته) در مدت عمرش کوچکترین گناهى مرتکب نشده؟ (آرى) او از رفقاى آل محمد خواهد بود.
این بود فضیلت خواندن سوره یس در شب و چنانچه در روز بخواند خداوند او را از گزند حوادث حفظ فرماید تا شب.در مجمع البیان ابى بن کعب از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) روایت کرده که فرمود: هر کس سوره یس را قربه الى الله بخواند گناهانش آمرزیده شود و ثواب کسى که دوازده ختم قرآن کرده باشد در نامه عملش ثبت شود و چنانچه بر بالین بیمارى (که در حال احتضار است) بخوانند به عدد هر حرفى ده فرشته بر بالین او حاضر شوند و از برایش طلب آمرزش نمایند تا قبض روح شود. و پس از قبض روح او را تشییع جنازه کرده، برایش صلوات فرستند تا دفن گردد.
و چنانچه مریضى که در حال مردن است آن را بخواند یا کسى نزد او قرائت کند رضوان بهشت بیاید با ظرفى از شراب بهشتى و آن را بدهد تا بیاشامد و او را به بهشت بشارت دهد و بعد از نوشیدن شراب بهشتى، سیراب بمیرد و سیراب مبعوث شود و سیراب به بهشت داخل شود.(35)
35ـ نور الثقلین جلد4 ص371