منتقم خون امام حسین علیه‌السلام از قاتل شهدای کربلا کیست؟
وجود مقدس حضرت بقیه‌الله الاعظم اروحنا له الفداء در معارف اسلامی به عنوان «خونخواه کشته کربلا» شناخته شده‌اند و شیعیان همراهی با آن امام منصور برای گرفتن انتقام خون امام حسین علیه‌السلام و یارانش را یکی از آرزوهای بزرگ خود می‌دانند. چراکه نام امام حسین علیه‌السلام و امام مهدی علیه‌السلام برای شیعیان یادآور یک حکایت ناتمام است؛ حکایتی که آغازگر آن حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و پایان‌بخش آن حضرت بقیه‌الله الاعظم علیه‌السلام است.
در برخی از روایات، زیارات و ادعیه بر این موضوع تصریح شده است که در زمان ظهور امام مهدی علیه‌السلام، انتقام خون امام حسین علیه‌السلام و دیگر شهدای کربلا گرفته می‌شود و حتی از این بالاتر، این موضوع، به عنوان یکی از اهداف اصلی قیام مهدی موعود برشمرده شده است.
به عنوان مثال در روایتی که در ذیل آیه 33 سوره اسراء از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است، در این زمینه چنین می‌خوانیم: «سَأَلْتُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فِی قَوْلِهِ تَعَالَى: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً». قَالَ: ذَلِک قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ یَخْرُجُ فَیَقْتُلُ بِدَمِ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام فَلَوْ قَتَلَ أَهْلَ الْأَرْضِ لَمْ یَکنْ مُسْرِفاً.» به این معنا که از حضرت امام ابوعبدالله صادق علیه‌السلام راجع به فرموده خدای تعالی که: «و هر آن که مظلوم کشته شود، پس البته که ما برای ولی او حکومت و تسلط دادیم [بر قاتل]، پس مباد در کشتن اسراف کند که او منصور است» پرسیدم. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «آن قائم آل محمد صلی‌الله علیه و آله است، خروج می‌کند و به انتقام خون امام حسین علیه‌السلام، دشمنان او را می‌کشد. پس چنانچه اهل زمین را به قتل برساند، مسرف نخواهد بود.
روایات دیگری هم در ذیل همین آیه از امامان معصوم علیهم‌السلام نقل شده است که در همه آن‌ها بر مطلب بالا تأکید شده است. در دعای ندبه نیز از امام زمان علیه‌السلام به عنوان منتقم خون شهدای کربلا یاد شده است. با این تعبیر که «أَیْنَ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکرْبَلَاء» یعنی کجاست آن‌که به خونخواهی شهید کربلا به پا می‌خیزد؟
در دو فراز از زیارت عاشورا نیز زیارت‌کننده از خداوند می‌خواهد که همراهی با امام پیروزمند یا امام مهدی علیه‌السلام را در خونخواهی امام حسین علیه‌السلام روزی‌اش گرداند؛ یک‌بار در این فراز که «فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکرَمَ مَقَامَک أَنْ یُکرِمَنِی بِک وَ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِک مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ علیهم‌السلام؛ پس از خدایی که مقام تو را گرامی داشت می‌خواهم که مرا به خاطر تو گرامی دارد و خونخواهی تو را با امامی پیروزمند از خاندان حضرت محمد صلی‌الله علیه و آله روزی‌ام گرداند.»
بار دیگر در فرازی که می‌گوید: «وَ أَسْأَلُهُ … أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکمْ مَعَ إِمَامٍ مَهْدِیٍّ نَاطِقٍ لَکم؛ و از او می‌خواهم… که خونخواهی شما را به همراه امامی از شما که مهدی [هدایت‌گر] و گویای از شماست، روزی من قرار دهد.» بنابراین تردیدی باقی نمی‌ماند که امام زمان علیه‌السلام به هنگام ظهور به خونخواهی جد مظلومش برمی‌خیزد و انتقام آن حضرت را از قاتلانش می‌گیرد.
در هر عاشورا به یکدیگر این‌گونه سرسلامتی می‌دهیم که «أَعْظَمُ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ جَعَلَنَا اللَّهُ وَ إِیَّاکمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِیِّهِ الْإِمَامِ الْمَهْدِیِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ؛ خداوند پاداش ما را در عزای مصیبت حسین علیه‌السلام بزرگ گرداند و ما و شما را از جمله کسانی قرار دهد که به همراه ولی‌اش امام مهدی علیه‌السلام از آل محمّد صلی‌الله علیه و آله به خونخواهی او برمی‌خیزند.»