ترجمه فَرَاشِ : ملخهایی که تعدادشان به حدی باشد که زمین را فرش کنند ، یعنی روی گرده هم سوار شده باشند ، پس فراش به معنای غوغای ملخ است . (تشبیه مردم به فراش در روز قیامت شاید از این جهت باشد که فراش وقتی جست و خیز میکند نقطه معلومی را در نظر نمیگیرد ، مانند مرغان ، و به طرف معینی نمیپرد ، بلکه بدون جهت پرواز میکند ، مردم نیز در روز قیامت چنین حالتی دارند ، وقتی از قبورشان سر بر میآورند آنچنان ترس و فزع از همه جهات احاطهشان میکند که بیاختیار و بی هدف به راه میافتند ، و در جستجوی منزلها که یا سعادت است و یا شقاوت سرگردانند )