عیسی علیه السلام
حضرت عیسی علیه السلام یکی از پیامبران اولوالعزم و از انبیاء بنی اسرائیل است. عیسی اصل آن «یسوع» است، به معنی نجات دهنده و مسیح لقب آن حضرت است.(1) آن حضرت پنج هزار و پانصد و هشتاد و پنج سال بعد از هبوط آدم علیه السلام و پانصد یا پانصد و هفتاد یا شصت سال، قبل از ولادت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در سرزمین کوفه در کنار رود فرات به دنیا آمد.(2) ولادت او به طور معجزه به اذن خدا بدون پدر رخ داد و مادرش حضرت مریم علیها السلام دختر عمران بود. حضرت در سی سالگی در بیت المقدس به پیامبری مبعوث شد و دارای شریعت مستقل و کتابی به نام «انجیل» بود و پیوسته بنی اسرائیل را به سوی خدای یکتا دعوت می نمود و بر اثر شرایط خاص زندگی ناگزیر بود، مجرد زندگی کند. او دارای دوازده نفر یار مخصوص به نام «حواریون» بود که همواره او را یاری می کردند و به پیروان او نصاری می گویند.(3) یهودیان که نمی توانستند مقابل رشد آیین یکتاپرستی او و گرویدن مردم به آن حضرت را بگیرند، تصمیم به قتلش گرفتند؛ اما خداوند او را به آسمان ها بالا برد و روزی در حوالی دمشق فرود خواهد آمد و دجال را به قتل می رساند.(4)
___________________
1. مجلسی، حیوه القلوب، ج ۱، ص ۲۹۳ ؛ طبرسی، مجمع البیان، ج ۳، ص ۸۱.
2. بحارالانوار، ج ۱۴، ۲۱۴؛ مجلسی، همان، ج ۱، ص ۳۹۶.
3. قرشی، قاموس قرآن، ج ۷، ص ۷۴.
4. تفسیر قمی: ج ۲، ص ۲۷۰.