ترجمه عَرْش: داربست و آلاچیق – سقفی که بر روی پایههائی زده میشود ، تا بوتههای مو را روی آن بخوابانند – چیزی که سقف داشته باشد-هودج – کجاوه – تخت سلطان (از جهت بلندیش) -( کلمه عرش در قرآن به معنای مقامی است موجود که جمیع سر نخهای حوادث و امور در آن متراکم و جمع است.منظور از عبارت “ﭐلَّذِینَ یَحْمِلُونَ ﭐلْعَرْشَ، کسانیکه عرش را حمل می کنند” آن بندگان مقربیست که فرامین الهی که اداره کننده جزء جزء آفرینش است و از علم بی انتهای او نشأت گرفته، را در اجزاء عالم توزیع و به دست عاملان اجرای آن می سپارند. در روز قیامت طبق فرموده ی خدایتعالی حاملان عرش هشت نفر می باشند”یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَهٌ ” و طبق روایات این هشت نفر عبارت اند از : نوح ، ابراهیم ، موسی ، عیسی ، محمد ، علی ، حسن و حسین صلوات الله و سلامه علیهم)