معارف اسلامی

زیارت مطلقه دوم امام علی

مطلب دوم، کیفیت زیارت امام علی علیه السلام؛ زیارات مطلقه، زیارت دوم زیارت معروفه به امین الله است که در نهایت اعتبار است و در تمام کتب مزاریه و مصابیح نقل شده است و علامه مجلسى رحمه الله علیه فرموده که آن بهترین زیارات است از جهت متن و سند و باید که در جمیع روضات مقدسه بر این مواظبت نمایند

متن و ترجمه زیارت امین الله

زیارت مطلقه دوم امام علی (ع) (زیارت امین الله) (کامل الزیارات)

باب یازدهم- زیارت قبر امیر المؤمنین علیه السّلام و کیفیت زیارت و خواندن دعا در آنجا؛ حدیث اول، زیارت مطلقه دم امام علی علیه السلام که همان زیارت امین الله است را بیان می کند و می خوانیم:

حَدَّثَنِی أَبُو عَلِیٍّ أَحْمَدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ مَهْدِیٍّ قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَلِیُّ بْنُ صَدَقَهَ الرَّقِّیُّ قَالَ حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع عَنْ أَبِیهِ جَعْفَرٍ ع قَالَ:

ابو على احمد بن على بن مهدى می‏ گوید:ابو على بن صدقه رقّى برایم نقل نموده و گفت:على بن موسى علیه السّلام برایم نقل نموده و گفت:پدرم حضرت موسى بن جعفر علیهما السّلام از پدر بزرگوارش حضرت جعفر علیه السّلام نقل فرمود که آن جناب فرمودند:

زَارَ زَیْنُ الْعَابِدِینَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع قَبْرَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ وَقَفَ عَلَى الْقَبْرِ فَبَکَى ثُمَّ قَالَ

حضرت زین العابدین علیه السّلام قبر امیر المؤمنین على بن ابى طالب علیه السّلام را به این کیفیّت زیارت کردند:ابتداء بالاى قبر توقّف نموده و فصلى گریسته و بعد از آن فرمودند:

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ،

سلام بر تو اى امیر مؤمنان و رحمت و برکات خداوند بر تو باد،

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ [السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ‏]

سلام بر تو اى امین خدا در روى زمین و حجّتش بر بنده‏ گان، سلام بر تو اى امیر مؤمنان،

أَشْهَدُ أَنَّکَ جَاهَدْتَ‏ فِی اللَّهِ‏ حَقَّ جِهادِهِ‏ وَ عَمِلْتَ بِکِتَابِهِ وَ اتَّبَعْ تَسُنَنَ نَبِیِّهِ ص

شهادت می ‏دهم که تو در راه خدا آن طور که شاید و باید جهاد نموده و به کتاب خدا عمل و سنن و احکام پیامبرش صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم را پیروى کردى

حَتَّى دَعَاکَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ وَ قَبَضَکَ إِلَیْهِ بِاخْتِیَارِهِ

تا حق تعالى تو را به جوار خودش خواند و به اختیار خویش قبض روحت فرمود

وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَکَ الْحُجَّهَ فِی قَتْلِهِمْ إِیَّاکَ مَعَ مَا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَهِعَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ

و به واسطه کشتنت دشمنان را در حالى که حجّت‏ها و براهین بالغه الهى بر جمیع خلایق در دست تو بود حق تعالى بر دشمنان اتمام حجّت نمود،

اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّهً بِقَدَرِکَ- رَاضِیَهً بِقَضَائِکَ مُولَعَهً بِذِکْرِکَ وَ دُعَائِکَ مُحِبَّهً لِصَفْوَهِ أَوْلِیَائِکَ

بار خدایا نفس من را به تقدیرات خود مطمئن و به قضائت راضى و خشنود و به یاد و خواندنت حریص و نسبت به برگزیده ‏گان از دوستانت محب و علاقه‏ مند قرار بده،

مَحْبُوبَهً فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ صَابِرَهً عَلَى نُزُولِ بَلَائِکَ شَاکِرَهً

خداوندا من را در زمین و آسمانت محبوب دیگران نما و بر نزول بلاء و گرفتارى‏ ها شکیبا

لِفَوَاضِلِ نَعْمَائِکَ ذَاکِرَهً لِسَوَابِغِ آلَائِکَ مُشْتَاقَهً إِلَى فَرْحَهِ لِقَائِکَ مُتَزَوِّدَهً

و در مقابل‏ نعمتهاى بزرگت شاکر و نسبت به نعمتهاى تامه و کامله‏ات ذاکر و متوجه و به سرور و شادى ملاقاتت مشتاق گردان.

التَّقْوَى لِیَوْمِ جَزَائِکَ مُسْتَنَّهً بِسُنَنِ أَوْلِیَائِکَ [أَنْبِیَائِکَ‏] مُفَارِقَهً لِأَخْلَاقِ أَعْدَائِکَ مَشْغُولَهً عَنِ الدُّنْیَا بِحَمْدِکَ وَ ثَنَائِکَ

خداوندا تقوى و پرهیزکارى را زاد و توشه‏ ام قرار بده براى روز جزایت، و مؤدّبم کن به آداب دوستانت و بر حذرم دار از اخلاق و سجایاى دشمنانت، خداوندا از تو می‏ خواهم که بواسطه حمد و ستایشت از دنیا منصرفم نمائى.

ثُمَّ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى الْقَبْرِ وَ قَالَ

سپس آن حضرت صورت مبارک بر قبر نهاده و عرضه داشت:

اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِینَ إِلَیْکَ وَالِهَهٌ وَ سُبُلَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ شَارِعَهٌ

بار خدایا دل‏هاى خاشعین درگاهت واله تو است، و طرق و راه‏ هاى مایلین به تو گشاده و باز

وَ أَعْلَامَ الْقَاصِدِینَ إِلَیْکَ وَاضِحَهٌ وَ أَفْئِدَهَ الْعَارِفِینَ مِنْکَ فَازِعَهٌ

و نشانه‏ هاى قاصدین تو روشن و آشکار و دلهاى عارفین از تو به فزع آمده،

وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِینَ إِلَیْکَ صَاعِدَهٌ وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَهِ لَهُمْ مُفَتَّحَهٌ وَ دَعْوَهَ مَنْ نَاجَاکَ مُسْتَجَابَهٌ

و صداى خوانندگانت بلند و درهاى اجابت دعاهایشان گشوده و دعاى کسانى که تو را می ‏خوانند مستجاب

وَ تَوْبَهَ مَنْ أَنَابَ إِلَیْکَ مَقْبُولَهٌ وَ عَبْرَهَ مَنْ بَکَى مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَهٌ وَ الْإِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مَوْجُودَهٌ

و توبه بازگشت‏ کنندگان به تو پذیرفته می ‏باشد. بار خدایا اشگ گریه‏ کنندگان از خوفت مورد ترحم تو واقع شده و کمک تو نسبت به آنان که از تو طلب کمک کرده ‏اند در خارج تحقق یافته

وَ الْإِغَاثَهَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِکَ مَبْذُولَهٌ وَ عِدَاتِکَ لِعِبَادِکَ مُنْجَزَهٌ

و پناهت به پناهندگان به تو بذل و اعطاء گردیده و وعده ‏هایت به بندگان تحقق پیدا کرده

وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقَالَکَ مُقَالَهٌ وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَهٌ وَ أَرْزَاقَکَ إِلَى الْخَلَائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نَازِلَهٌ

و لغزش کسانى که از تو طلب عفو کرده ‏اند معفو قرار داده شده و اعمال عمل‏ کنندگان نزد تو محفوظ بوده و ارزاق بندگان از نزد تو به ایشان نازل گشته،

وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ لَهُمْ مُتَوَاتِرَهٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِینَ مَغْفُورَهٌ

و احسان‏ها و نیکى ‏هاى فراوان بر بندگان پشت سر هم بوده و گناهان استغفارکنندگان بخشیده شده

وَ حَوَائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّهٌ وَ جَوَائِزَ السَّائِلِینَ عِنْدَکَ مَوْفُورَهٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ إِلَیْهِمْ وَاصِلَهٌ

و حاجتهاى مخلوقات به تو برآورده شده و پاداش‏هاى درخواست‏ کنندگان از تو فراوان و نیکى ‏هاى زیاد به آنها رسیده

وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِینَ مُعَدَّهٌ وَ مَنَاهِلَ الظِّمَاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَهٌ

و خوان‏هاى طالبین طعام آماده و گسترده و آب‏خورگاه تشنگان نزد تو مملو و پر می ‏باشد.

اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ اقْبَلْ ثَنَائِی وَ أَعْطِنِی رَجَائِی [جَزَائِی‏] وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَوْلِیَائِی

بار خدایا دعاى من را مستجاب فرما و ستایش من را قبول نما و به من امید ببخش و بین من و دوستانم جمع فرما

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ع

به حق محمّد و علىّ و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام،

إِنَّکَ وَلِیُّ نَعْمَائِی وَ مُنْتَهَى رَجَائِی وَ غَایَهُ مُنَایَ‏ فِی مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ

همانا تو ولى نعمت من و نهایت امیدم در برگشتن و درنگ نمودنم می ‏باشى،

أَنْتَ إِلَهِی وَ سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ اغْفِرْ لِی وَ لِأَوْلِیَائِنَا وَ کُفَّ عَنَّا أَعْدَاءَنَا وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا

توئى خدا و آقا و ولّى من، من و دوستان ما را ببخش و شرّ دشمنان را از ما بازدار و ایشان را از اذیّت به ما روى گردان،

وَ أَظْهِرْ کَلِمَهَ الْحَقِّ وَ اجْعَلْهَا الْعُلْیَا وَ أَدْحِضْ کَلِمَهَ الْبَاطِلِ وَ اجْعَلْهَا السُّفْلَى- إِنَّکَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

کلمه حق را آشکار و آن را مرتفع و افراشته نما و کلمه باطل را نابود و خوار گردان چه آنکه تو بر هر چیزى قادر و توانا هستى.

زیارت مطلقه دوم امام علی (ع) (زیارت امین الله) (زاد المعاد)

اعمال ماه ذی الحجه؛ اعمال ماه ذی الحجه؛ و عید غدیر، هجدهم این ماه است و عظیم‌ترین اعیاد است و زیارت حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام در این روز فضیلت بسیار دارد و اگر اشاره کند به انگشت شهادت به جانب قبر شریف حضرت علی علیه السلام و این زیارت را نیز بخواند بهتر است:

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ،

سلام بر تو اى امیر المؤمنین و رحمت خدا برکاتش بر تو باد. سلام بر تو اى امین پروردگار در زمین و حجت خدا بر بندگانش.

أَشْهَدُ لَقَدْ جَاهَدْتَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ، وَ عَمِلْتَ بِکِتَابِهِ، وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ،

گواهى می‌دهم که تو در راه خدا جهاد کردى و حقّ جهاد در دین خدا را به جا آوردى و دستورهاى کتاب خدا را به کار بستى و سنت‌هاى رسولش که-درود خدا بر او و آلش باد-را پیروى کردى

حَتَّى دَعَاکَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ، فَقَبَضَکَ إِلَیْهِ بِاخْتِیَارِهِ

تا آن‌که خدا تو را به جوار رحمت خود دعوت فرمود و به ارادۀ خود روح پاکت را قبض کرد

لَکَ کَرِیمُ ثَوَابِهِ، وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَکَ الْحُجَّهَ فِی قَتْلِهِمْ إِیَّاکَ مَعَ مَا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَهِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ.

و بر دشمنانت، در کشتن آنان تو را حجت را الزام کرد، با آن‌که در وجود تو حجت‌هاى بالغۀ الهیه بر جمیع خلق تمام بود.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّهً بِقَدَرِکَ، رَاضِیَهً بِقَضَائِکَ، مُولَعَهً بِذِکْرِکَ وَ دُعَائِکَ،

بار الها! صلّ على محمّد و آله و تو جان مرا مطمئن به قدر و راضى به قضاى خویش بگردان و مشتاق و حریص به ذکر و دعاى خود فرما

مُحِبَّهً لِصَفْوَهِ أَوْلِیَائِکَ، مَحْبُوبَهً فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ، صَابِرَهً عِنْدَ نُزُولِ بَلَائِکَ،

و دوستدار خاصان اولیاى خویش و محبوب در اهل زمین و آسمان خود ساز و با صبر و شکیبا هنگام نزول بلاى خود،

شَاکِرَهً لِفَوَاضِلِ نَعْمَائِکَ، ذَاکِرَهً لِسَوَابِغِ آلَائِکَ، مُشْتَاقَهً إِلَى فَرْحَهِ لِقَائِکَ، مُتَزَوِّدَهً التَّقْوَى لِیَوْمِ جَزَائِکَ،

شکرگزار مزید نعمت‌هاى ظاهر و متذکر نعمت‌هاى باطن خود گردان و مشتاق ابتهاج لقاى خود فرما و مرا به تهیۀ زاد تقوى براى روز جزا

مُسْتَنَّهً بِسُنَنِ أَوْلِیَائِکَ، مُفَارِقَهً لِأَخْلَاقِ أَعْدَائِکَ مَشْغُولَهً عَنِ الدُّنْیَا بِحَمْدِکَ وَ ثَنَائِکَ.

و به طریقت اولیا و خاصان خود بدار و از اخلاق دشمنان خویش دور ساز و مرا به جاى اشتغال به کار دنیا به حمد و ثناى خود مشغول دار.

اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِینَ إِلَیْکَ وَالِهَهٌ وَ سُبُلَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ شَارِعَهٌ

اى خدا! دل‌هاى خاشعان و خداترسان در تو واله و حیران است و راه‌هاى مشتاقانت به جانب تو باز است

وَ أَعْلَامَ الْقَاصِدِینَ إِلَیْکَ وَاضِحَهٌ وَ أَفْئِدَهَ الْعَارِفِینَ مِنْکَ فَازِعَهٌ

و نشانه‌هاى آنان‌که قاصد کوى تو هستند نشان‌هایى روشن، و قلوب عارفان از شهود جلالت هراسان،

وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِینَ إِلَیْکَ صَاعِدَهٌ وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَهِ لَهُمْ مُفَتَّحَهٌ وَ دَعْوَهَ مَنْ نَاجَاکَ مُسْتَجَابَهٌ

و صداى دعاى بندگان اهل دعا به درگاه تو بلند و درهاى اجابت دعا به روى آنها باز و دعاى اهل مناجات مستجاب

وَ تَوْبَهَ مَنْ أَنَابَ إِلَیْکَ مَقْبُولَهٌ وَ عَبْرَهَ مَنْ بَکَا مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَهٌ وَ الْإِغَاثَهَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِکَ مَوْجُودَهٌ

و توبۀ آنان‌که به درگاه تو باز می‌گردند پذیرفته، و چشم گریان آنان‌که از خوف تو می‌گریند مورد لطف و رحمت است و فریادرسى تو بر آنان‌که به درگاهت فریاد و دادخواهى کنند مهیا،

وَ الْإِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مَبْذُولَهٌ وَ عِدَاتِکَ لِعِبَادِکَ مُنْجَزَهٌ

و یارى‌ات بر آنان‌که از تو یارى می‌طلبند مبذول، و وعده‌هایت براى بندگان منجز و محقق

وَ ذلَّاتِ مَنِ اسْتَقَالَکَ مُقَالَهٌ وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَهٌ وَ أَرْزَاقَ الْخَلَائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نَازِلَهٌ

و لغزش آنان‌که به درگاهت عذر خواهند بخشیده، و عمل نیکوکاران نزد تو محفوظ است و رزق جمیع خلق از جانب تو نازل

وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ إِلَیْهِمْ وَاصِلَهٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِینَ لک مَغْفُورَهٌ

و مزید عطایاى تو به آنان واصل و گناهان آمرزش‌طلبان آمرزیده است

وَ حَوَائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّهٌ وَ جَوَائِزَ السَّائِلِینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَهٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ مُتَوَاتِرَهٌ

و مائده بر آنان‌که از خوان احسانت روزى می‌طلبند مهیاست و سرچشمه‌ها براى تشنگان پرآب است.

وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِینَ مُعَدَّهٌ وَ مَنَاهِلَ الظَّمَاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَهً.

و حاجت‌هاى خلق نزد تو برآورده است و سائلان را از درگاهت نزد تو عطاى وافر و مزید احسان پى‌درپى است

اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ اقْبَلْ ثَنَائِی وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَوْلِیَائِی وَ أَحِبَّائِی،

اى خدا! دعاى مرا مستجاب فرما و حمد و ثنایم را بپذیر و میان من و اولیا و محبوبانم جمع گردان،

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ الْأَئِمَّهِ مِنْ ذُرِّیَّهِ الْحُسَیْنِ أَئِمَّتِی

به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسین و امامان از فرزندان حسین علیه السّلام این دعا را اجابت فرما

إِنَّکَ وَلِیُّ نَعْمَائِی وَ مُنْتَهَى مُنَایَ وَ غَایَهُ رَجَائِی فِی مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ.[1]

که تو اى خدا ولى نعمت‌ها و منتهاى آمال و آرزوهایى و آخرین امید من هم در حیات دنیا و هم در سراى آخرت تو هستى.

و اگر بعد از نماز اوّل این زیارت را به عمل آورد و آخر آن دعا را بخواند باشد بهتر باشد.

و شب غدیر نیز شب بسیار مبارکى است و در شب نیز مناسب است که این زیارت را به عمل آوردند و نمازى در این شب وارد شده است چون سندش معتبر نبود ایراد ننمودم.

[1] ) اقبال الاعمال، ج  2 ، ص  273 .

زیارت مطلقه دوم امام علی (ع) (زیارت امین الله) (مصباح المتهجد)

شهر ذی الحجه؛ یوم الثامن عشر و هو یوم الغدیر

ماه ذی الحجه؛ روز هجدهم و آن روز عید غدیر است

رَوَى جَابِرٌ الْجُعْفِیُّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏

روایت شده از جابر جعفی که امام محمد باقر علیه السلام فرمود:

مَضَى أَبِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع إِلَى مَشْهَدِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٍّ ص فَوَقَفَ عَلَیْهِ ثُمَّ بَکَى وَ قَالَ

امام زین العابدین علیه السلام به زیارت امیر المؤمنین علیه السلام آمد و نزد قبر آن حضرت ایستاد و گریست و گفت

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ

أَشْهَدُ أَنَّکَ جَاهَدْتَ‏ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‏ وَ عَمِلْتَ بِکِتَابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ

حَتَّى دَعَاکَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ فَقَبَضَکَ إِلَیْهِ بِاخْتِیَارِهِ

وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَکَ الْحُجَّهَ مَعَ مَا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَهِ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ

اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّهً بِقَدَرِکَ رَاضِیَهً بِقَضَائِکَ مُولَعَهً بِذِکْرِکَ وَ دُعَائِکَ

مُحِبَّهً لِصَفْوَهِ أَوْلِیَائِکَ‏ مَحْبُوبَهً فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ صَابِرَهً عَلَى نُزُولِ بَلَائِکَ

مُشْتَاقَهً إِلَى فَرْحَهِ لِقَائِکَ مُتَزَوِّدَهً التَّقْوَى لِیَوْمِ جَزَائِکَ

مُسْتَنَّهً بِسُنَنِ أَوْلِیَائِکَ مُفَارِقَهً لِأَخْلَاقِ أَعْدَائِکَ مَشْغُولَهً عَنِ الدُّنْیَا بِحَمْدِکَ وَ ثَنَائِکَ

ثُمَّ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى قَبْرِهِ وَ قَالَ

پس پهلوى روى مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت‏

اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِینَ‏ إِلَیْکَ وَالِهَهٌ وَ سُبُلَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ شَارِعَهٌ

وَ أَعْلَامَ‏ الْقَاصِدِینَ إِلَیْکَ وَاضِحَهٌ وَ أَفْئِدَهَ الْعَارِفِینَ مِنْکَ فَازِعَهٌ

وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِینَ إِلَیْکَ صَاعِدَهٌ وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَهِ لَهُمْ مُفَتَّحَهٌ وَ دَعْوَهَ مَنْ نَاجَاکَ مُسْتَجَابَهٌ

وَ تَوْبَهَ مَنْ أَنَابَ إِلَیْکَ مَقْبُولَهٌ وَ عَبْرَهَ مَنْ بَکَى مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَهٌ وَ الْإِغَاثَهَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِکَ مَوْجُودَهٌ

وَ الْإِعَانَهَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِکَ مَبْذُولَهٌ وَ عِدَاتِکَ لِعِبَادِکَ مُنْجَزَهٌ

وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقَالَکَ مُقَالَهٌ وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَهٌ وَ أَرْزَاقَکَ إِلَى الْخَلَائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نَازِلَهٌ

وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ إِلَیْهِمْ وَاصِلَهٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِینَ مَغْفُورَهٌ

وَ حَوَائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّهٌ وَ جَوَائِزَ السَّائِلِینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَهٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِیدِ مُتَوَاتِرَهٌ

وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِینَ مُعَدَّهٌ وَ مَنَاهِلَ الظِّمَاءِ مُتْرَعَهٌ

اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ اقْبَلْ ثَنَائِی وَ اجْمَعْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَوْلِیَائِی

بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ

إِنَّکَ وَلِیُّ نَعْمَائِی وَ مُنْتَهَى مُنَایَ وَ غَایَهُ رَجَائِی فِی مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ

قَالَ الْبَاقِرُ ع مَا قَالَهُ أَحَدٌ مِنْ شِیعَتِنَا عِنْدَ قَبْرِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ص‏ أَوْ عِنْدَ قَبْرِ أَحَدٍ مِنَ الْأَئِمَّهِ ع إِلَّا وَقَعَ‏ فِی دَرَجٍ مِنْ نُورٍ وَ طُبِعَ عَلَیْهِ بِطَابَعِ مُحَمَّدٍ ص حَتَّى یُسَلَّمَ إِلَى الْقَائِمِ ع فَیَلْقَى صَاحِبَهُ بِالْبُشْرَى وَ التَّحِیَّهِ وَ الْکَرَامَهِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى‏

امام باقر-علیه السّلام-در ادامه فرمود: هر شیعه‌اى از شیعیان ما این دعا را در کنار قبر امیر مؤمنان-علیه السّلام-یا ائمه‌ى دیگر-علیهم السّلام-بخواند، دعاى او در لوح‌هایى از نور بالا برده می‌شود و مهر حضرت محمد-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-بر آن زده می‌شود و همچنان محفوظ می‌ماند تا این‌که به قائم آل محمد-علیهم السّلام-سپرده شود و با صاحب آن، با مژده و تحیّت و کرامت برخورد می‌شود، ان شاء اللّه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا