«غَسل» از نظر قرآن به چه معناست؟
* اهل لغت، بین «غَسل» و «غُسل» فرق گذاشتهاند: «غَسل» آن است که انسان اعضای مخصوص بدن را به نیت وضو یا غسل، با قصد قربت الهی بشوید، ولی «غُسل»، نتیجه شستوشو را گویند که به آن «طهارت» گفته میشود (1). در قرآن نیز، به دو معنای مذکور اشاره شده است.
در مورد «غَسل» قرآن کریم میفرماید: (فاغسلوا) (2) ؛ بشویید. شستن در وضو، شستوشوی صورت، دستها، مسح سر و دو پا به نیت وضو را گویند و شستن در غَسل، به معنای شستوشوی سر و گردن، سمت راست بدن و سپس طرف چپ بدن همراه با نیت غسل است. درباره «غُسل» قرآن کریم میفرماید: (وَإِن کُنتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُواْ…) (3) ؛ و اگر جنب بودید، خود را پاک سازید. که این طهارت، نتیجه انجام دادن غُسل است.
———————————————————————–
1. کلینی، فروع کافی، ج3، باب17، ح، 4و5، ص33 ـ 34؛ برای آگاهی بیشتر در این زمینه ر.ک: علامه طباطبایی، المیزان، ج5، ص220؛ جعفر سبحانی، الاعتصام بالکتاب والسنه و… .
2. ر.ک: راغب اصفهانی، مفردات، ص373
3. مائده، آیه6.